15 i 16 października w ramach X Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog we Wrocławiu będzie można zobaczyć Bachantki – preludium do oczyszczenia w choreografii Marlene Monteiro Freitas, zdobywczyni m.in. Srebrnego Lwa w dziedzinie tańca na Biennale w Wenecji w 2018 roku.

Wersja do druku

Udostępnij

U Eurypidesa delirium, irracjonalność, histeria i szaleństwo zostają przecięte na wskroś, od iluzji do ślepoty i od ślepoty do objawienia. Bardzo mocno wyartykułowane są brutalność i pragnienie pokoju, barbarzyństwo i dążenie do prostego, spokojnego życia. Przeciwstawne i sprzeczne dążenia, zderzenie żywiołów, całkowicie niejednoznaczne, rozczłonkowane ciała, pozycje społeczne nadwyrężone, a wiara i poglądy wystawione na próbę…

To jest właśnie moralny i estetyczny świat, do którego przemierzenia zaprasza nas autor. A my ten świat akceptujemy i, pod wpływem sił wykraczających poza rozum, zostajemy poprowadzeni w głębiny ludzkiej psyche.

Bachantkach preludium do oczyszczenia muzyka, taniec i tajemnica prowadzą nas jak linoskoczka po linie intensywności poprzez walkę pozorów i symulacji spolaryzowanych pomiędzy domenami Apolla i Dionizosa.

Bachantki – preludium do oczyszczenia
Eurypides

choreografia: Marlene Monteiro Freitas
obsada: Andreas Merk, Betty Tchomanga, Cookie, Cláudio Silva, Flora Détraz, Gonçalo Marques, Johannes Krieger, Lander Patrick, Marlene Monteiro Freitas, Micael Pereira, Miguel Filipe, Tomás Moital, Yaw Tembe
światła i przestrzeń: Yannick Fouassier
muzyka: Tiago Cerqueira
inspicjent: André Calado
stołki: João Francisco Figueira, Luís Miguel Figueira
research: Marlene Monteiro Freitas, João Francisco Figueira
produkcja: P.OR.K (Lisbon, PT) Bruna Antonelli, Sandra Azevedo, Soraia Gonçalves
dystrybucja: Key Performance (Stockholm, SE) Koen Vanhove
koprodukcja: TNDMII (Lisbon, PT); Kunstenfestivaldesarts (Brussels, BE), steirischer herbst festival (Graz, AT) & Alkantara (Lisbon, PT) with the support of the NXTSTP- Culture Programme of the European Union; NorrlandsOperan (Umeå, SE); Festival Montpellier Danse 2017 (Montpellier, FR); Bonlieu Scène nationale Annecy (Annecy, FR) & La Bâtie-Festival de Genève (Geneva, CH) in the framework of FEDER – programme Interreg France-Suisse 2014-2020; Teatro Municipal do Porto (Porto, PT); Le Cuvier – Centre de Développement Chorégraphique (Nouvelle-Aquitaine, FR); HAU Hebbel am Ufer (Berlin, DE); International Summer Festival Kampnagel (Hamburg, DE); Athens and Epidaurus Festival (Athens, GR); Münchner Kammerspiele (Munich, DE), Kurtheater Baden (Baden, CH); SPRING Performing Arts Festival (Utrecht, NL); Zürcher Theater Spektakel (Zurich, CH); Nouveau Théâtre de Montreuil – centre dramatique national (Montreuil, FR); Les Spectacles Vivants / Centre Pompidou (Paris, FR)
wsparcie: Polo Cultural Gaivotas | Boavista (Lisbon, PT) ; O Espaço do Tempo (Montemor-o-Novo, PT); Montpellier Danse à l´Agora, cité internationale de la danse ; ICI – centre chorégraphique national Montpellier – Occitanie / Pyrénées-Méditerranée / Direction Christian Rizzo – dans le cadre du programme de résidence Par/ICI (Montpellier, FR)
podziękowania: Cristina Neves; Alain Micas; Bruno Coelho; Christophe Jullian; Louis Le Risbé; Manu Protopopoff; ACCCA – Companhia Clara Andermatt (Lisbon, PT); ESMAE (Lisbon, PT); ESTC (Lisbon, PT)
premiera: 20 kwietnia 2017

Dla Marleny Monteiro Freitas scena nie jest kościołem zagadkowej egzegezy, lecz raczej piekłem, które sprawia wiele radości i przysparza wiele pracy. Pandemonium jej wytańczonych koszmarów i scenariuszy pożądań przyznaje się do fascynacji mitologicznością i unika społecznych horyzontów odniesienia. Czerpie moc zasysającą z samej siebie, z rytmu muzyki, z rzeczywistego zdarzenia na scenie.

W tej wolnej od moralności metafizyce człowieczego ciała Marlena Monteiro Freitas jest bardzo bliska wczesnemu Buñuelowi, kiedy przeszywa on w zbliżeniu ludzkie oko i pozwala zajrzeć w otchłań pierwotnych ludzkich lęków. Istnieje wprawdzie ręka sprawcy i oko ofiary. Jednak pytanie o winę i moralność pozostaje zupełnie poza tą mitologiczną chwilą, która namalowana jest jako czysty fakt pierwotnej siły.

Armin Kerber

Marlene Monteiro Freitas łączy groteskę z karnawałem. Jej żywiołowe spektakle celebrują obfitość, wielopostaciowość i wieloznaczność. Performans Jaguar, który stworzyła wspólnie z niemieckim tancerzem Andreasem Merkiem, to wieczór wyobraźni wykraczającej poza granice. Wprawdzie na scenie nie pojawia się smukły koci drapieżnik, jest za to kolorowy koń z papier-maché – nawiązanie do grupy artystów Blauer Reiter. To nie jedyne odniesienie w tym pełnym furii spektaklu. Choreografka, która zwróciła już na siebie uwagę grupowym utworem Of Ivory and Flesh Statues also suffer, inspirowała się również muzyką Strawińskiego i Schönberga, opowiadaniami E.T.A. Hoffmanna i dziełami Adolfa Wölfli, a także karnawałem w jej rodzinnym kraju – na Wyspach Zielonego Przylądka.

Sandra Luzina

Bilety: 70-90 zł
https://bilety.strefakultury.pl/MSI/OrderTickets.aspx?event_id=828
https://bilety.strefakultury.pl/MSI/OrderTickets.aspx?event_id=829

Marlene Monteiro Freitas studiowała taniec w P.A.R.T.S. w Brukseli oraz w Lizbonie w Escola Superior de Dança oraz Fundação Calouste Gulbenkian. W swoim rodzinnym kraju, na Wyspach Zielonego Przylądka, współtworzyła grupę taneczną Compass i współpracowała z muzykiem Vasco Martinsem. Pracowała m.in. z Emmanuelle Huynh, Loïcem Touzé, Tânią Carvalho i Borisem Charmatzem. Jej spektakle to: Bachantki – preludium do oczyszczenia (2017), Jaguar (2015, wraz z Andreasem Merkiem), of Ivory and Flesh Statues also suffer (2014), Paradise Private Collection (2012–2013), (M)imosa, (2011, współtworzona z Trajalem Harrellem, Françoisem Chaignaudem i Cecilią Bengoleą), Guintche (2010), A Seriedade do Animal (2009–2010), Uns e Outros (2008), A Improbabilidade da Certeza (2006), Larvar (2006) i Primeira Impressão (2005). Wspólnym mianownikiem tych prac jest otwartość, nieczystość i intensywność. W 2017 roku Portugalskie Stowarzyszenie Autorów (SPA) przyznało Jaguarowi nagrodę za najlepszą choreografię. W tym samym roku Freitas została wyróżniona przez rząd Republiki Zielonego Przylądka za osiągnięcia kulturalne. Rok później w Batsheva Dance Company odbyła się premiera Canine Jaunâtre 3, Biennale w Wenecji natomiast przyznało artystce Srebrnego Lwa w dziedzinie tańca. W roku 2019 na zaproszenie BoCA – Biennale Sztuki Współczesnej (Lizbona i Porto) powstało CATTIVO, czyli tworzona na żywo instalacja z pulpitów muzycznych i innych materiałów. W 2020 roku Bachantki – preludium do oczyszczenia otrzymały nagrodę Les Prémis de la Critica d’Arts Escèniques de Barcelona dla najlepszego przedstawienia zagranicznego. Sierpień 2020 roku przynosi premierę najnowszego spektaklu twórczyni MAL – Embriaguez Divina, premierowo pokazanego w Kampnagel w Hamburgu, a w roku 2021 mającego wyruszyć w światowe tournée. Jest współzałożycielką P.OR.K w Lizbonie.

***

Wszystkie spektakle Festiwalu oraz spotkania tłumaczone są na język angielski i polski (w przypadku gości z zagranicy). Więcej informacji oraz bilety: www.dialogfestival.pl.

„Bachantki – preludium do oczyszczenia” – reż. i chor. Marlene Monteiro Freitas. Fot. Laurent Philippe

„Bachantki – preludium do oczyszczenia” – reż. i chor. Marlene Monteiro Freitas. Fot. Laurent Philippe

„Bachantki – preludium do oczyszczenia” – reż. i chor. Marlene Monteiro Freitas. Fot. Laurent Philippe

„Bachantki – preludium do oczyszczenia” – reż. i chor. Marlene Monteiro Freitas. Fot. Laurent Philippe

„Bachantki – preludium do oczyszczenia” – reż. i chor. Marlene Monteiro Freitas. Fot. Laurent Philippe

„Bachantki – preludium do oczyszczenia” – reż. i chor. Marlene Monteiro Freitas. Fot. Laurent Philippe

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close