Fot. Jacek Reda
W środę 2 grudnia o godz. 19.00 Centrum Jasna 10: Warszawska Świetlica Krytyki Politycznej i Kolektyw Kem zapraszają na drugie spotkanie z cyklu Czym jest szkoła?, zatytułowane Tańczenie na krawędzi świata. Punktem wyjścia do rozmowy jest tytuł książki Urszuli K. le Guin, której podtytuł brzmi „przemyślenia o słowach, kobietach, miejscach”. Organizatorzy spekulatywnie korzystają z tytułu „taniec na krawędzi świata”, aby zastanowić się, co to znaczy tańczyć na krawędzi – w praktyce artystycznej i społecznej? W jaki sposób choreografia i ruch tworzą miejsca i przestrzenie oporu? Jak poruszamy się po krawędziach? W jaki sposób queerowo-feministyczne choreografie tworzą światy i wytwarzają różne sposoby bycia i współistnienia? Jakie są choreograficzne strategie oporu poprzez przyjemność, ruch, słowa i gromadzenie się? Jak praktykujemy empatyczne wspólnoty? W spotkaniu wezmę udział Ania Nowak, Natalia Sielewicz, Katarzyna Słoboda, Mateusz Szymanówka.
Uczestnicy_czki:
✦ Ania Nowak pracuje w obszarze szeroko rozumianej choreografii, gdzie spekuluje o tym, do czego zdolne są ciało i język dzisiaj. Realizuje takie formaty jak performans, wideoperformans, wystawa performatywna i tekst. Nowak interesuje materialny wymiar ciała oraz jego niematerialne aspekty — afekty, uczucia, intuicja — jako punkt wyjścia do rozwijania ucieleśnionych praktyk troski i wspólnotowości. Jej refleksja dotyczy doświadczeń seksualności, choroby i żałoby, a także etyki przyjemności w czasach klimatycznego i politycznego kryzysu. Prace Nowak były prezentowane m.in. w HAU Hebbel am Ufer, Sophiensaele i Akademie der Künste w Berlinie; Nowym Teatrze, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie Starym Browarze (Art Stations Foundation) w Poznaniu, CAC Wilno i ICK Amsterdam. Nowak mieszka i pracuje między Berlinem a Warszawą.
http://technologiesoflove.tumblr.com
✦ Natalia Sielewicz – historyczka sztuki i kuratorka w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Absolwentka Central Saint Martins College i Courtauld Institute w Londynie. Kuratorka wystaw: Farba znaczy krew. Kobieta, afekt i pragnienie we współczesnym malarstwie (2019), Chuliganki (2017), problematyzujących performatywność i taniec jako narzędzia kobiecego oporu, a także wystawy Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Intymność jako tekst (2017), poświęconej afektom i poetyce wyznania w literaturze i sztukach wizualnych. Jest również kuratorką Ustawień prywatności (2014), jednej z pierwszych instytucjonalnych wystaw przyglądających się wpływowi nowych technologii na kondycję człowieka w dobie późnego kapitalizmu, oraz wystawy Chleb i Róże. Artyści wobec podziałów klasowych (2015, wspólnie z Łukaszem Rondudą). Kuratorka i producentka licznych performansów i projekcji filmowych.
✦ Katarzyna Słoboda – kuratorka, badaczka. W Muzeum Sztuki w Łodzi kuratorowała takie wystawy, jak m.in. Przyjdźcie, pokażemy Wam, co robimy. O improwizacji tańca (2013, z Sonią Nieśpiałowską-Owczarek), Układy odniesienia. Choreografia w muzeum (2016, z Mateuszem Szymanówką), Poruszone ciała. Choreografie nowoczesności (2016) czy Prototypy 4: Agata Siniarska, Osuwisko (2020). (Współ)redagowała liczne publikacje na temat tańca, choreografii i sztuki współczesnej. Laureatka stypendium badawczego Grażyny Kulczyk z zakresu współczesnej choreografii oraz „Młoda Polska 2018”. Finalizuje doktorat na temat ucieleśnionej uważności we współczesnych praktykach tanecznych/choreograficznych. Członkini zespołu programowego Szkoły Kem.
✦ Mateusz Szymanówka jest dramaturgiem i kuratorem, obecnie pracuje w Sophiensæle w Berlinie, gdzie odpowiada za program taneczny oraz program festiwalu Tanztage Berlin. Jako dramaturg współpracował przede wszystkim z młodym pokoleniem choreografek_ów i performerek_ów mieszkających w Berlinie i Warszawie, których praktyka artystyczna jest zakorzeniona w zagadnieniach współczesnych teorii feministyczno-queerowych. Współpracował z instytucjami i inicjatywami takimi jak CSW Zamek Ujazdowski, Nowy Teatr i Teatr Studio w Warszawie, Pomada Queer Festival, Art Stations Foundation w Poznaniu, HAU Hebbel am Ufer i Performing Arts Festival Berlin.
Wydarzenie współorganizowane przez Kolektyw Kem oraz Warszawską Świetlicę Krytyki Politycznej w ramach programu „Centrum Jasna” finansowanego ze środków Miasta Stołecznego Warszawy.
✷
Jak możemy wspólnie przemyśleć sposoby uczenia się i wyprowadzić je ze zinstytucjonalizowanej dyscypliny, produktywności i patriarchatu? Kem zaprasza do udziału w serii spotkań Czym jest szkoła?, które odbywają się w ramach pracy nad rozwinięciem programu kolektywnego uczenia się. Program Kem Szkoła: Jak dotykać ruchu? rozpocznie się jesienią 2021 roku. Do udziału w programie zaproszonych zostanie 15-20 uczestniczek i uczestników, którzy i które rozwijać będą sposoby kolektywnej pracy i nauki, korzystając z narzędzi i metod jakie dają queerowo-feministyczne praktyki performatywne i choreograficzne.
Będziemy zadawać takie pytania jak: czym jest choreografia społeczna? Jakie są relacje między pedagogiką krytyczną, performatywnością i produkcją sztuki? Jak udostępniać metody pracy? Czym są metodologie queerowe i feministyczne? Jak choreografujemy siebie jako społeczność? Jak choreografia myśli poprzez społeczeństwo?
W ramach cyklu spotkań Czym jest szkoła? organizatorzy chcą zaprosić różne organizacje i inicjatywy, kolektywy i osoby do dzielenia się doświadczeniem zbiorowego wytwarzania wiedzy.
