Search results for the phrase:

Magdalena Kownacka: Spotkaliśmy się w miejscu, w którym zderzyły się dwa światy, czyli współczesna choreografia i współczesna sztuka – w galerii. Zazwyczaj tego typu spotkania obracają się wokół tematu „Czy to jest performance?”, ale ja po dzisiejszym doświadczeniu mam zupełnie inne pytanie. Dla mnie wasze prace są performance’ami i to nie ulega żadnej wątpliwości. Chciałam was zapytać – czym w takim razie jest choreografia?

W swojej pracy na różne sposoby korzystasz z mowy (języka) oraz głosu. Jak opisałabyś swoje praktyki choreograficzne? Interesuje mnie język, nie tylko jako nośnik treści czy narzędzie komunikacji, ale jako sam akt czy praktyka mówienia; to, w jaki sposób mówienie istnieje w przestrzeni, jak ją buduje, rozrasta się w niej czy się w niej kondensuje. Punktem wyjścia dla projektu Śmierć 24 klatki na sekundę albo zrób mi tak jak w prawdziwym filmie. Choreografia spowolniona w rozdziałach był konkretny tekst, którego strukturę zawężałam, przeciągałam, loopowałam, aż materiał stał się dźwiękiem. Interesowała mnie tu modulacja tekstu, nie tylko na poziomie treści, ale...

Współcześnie bardziej niż dotychczas zwraca się uwagę na zmiany zachodzące w środowisku naturalnym. Człowiek jest coraz bardziej świadomy swojej zależności od nich. Dziś, w dobie kryzysu klimatycznego i środowiskowego, bardzo ważne jest, by zwrócić się w stronę  paradygmatu, opierającego się na zdrowej relacji człowieka z samym sobą i z przyrodą. Tak zarysowaną problematykę podjęły artystki, zaproszone do udziału w cyklu site-specific, realizowanym w ramach drugiej edycji projektu Centralna Scena Tańca w Warszawie.

Zagadnienie kuratorstwa w Polsce jest wciąż żywym tematem nie tylko w kręgu tańca współczesnego, ale także w sztukach wizualnych. Choć kurator to zawód z ogromną tradycją, w polskim tanecznym art worldzie pojawił się dopiero w latach 90. Wcześniej zadania kuratorów pełnili kustosze, komisarze sztuki, kierownicy działów wystawienniczych, dyrektorzy artystyczni. Od kiedy wystawy przybrały kształt wydarzeń bądź widowisk performatywnych, kuratorzy zaczęli je tworzyć także poza galeriami i muzeami. Obecnie kurator jest właściwie potrzebny wszędzie tam, gdzie mają szansę realizować się wydarzenia i widowiska. Anda Rottenberg komentuje ten moment historyczny w następujący sposób: Od tamtej pory wystawa przestała być prezentacją dzieł sztuki,...

Chaos. Co to jest chaos To słowo z opowieści matki o początku świata. Na początku wszędzie było pełno wszystkiego, ale nic nie miało kształtu ani formy. Były tylko strzępy, okruchy i gruzły, nawet nie skały ani ziemia, po prostu materia. Bez formy i koloru, bez ziemi i nieba, góry i dołu, południa czy północy. Nic nie miało sensu. Ani kierunku. Ani związku, ani więzi. Nie było mroku, nie było światła. Bałagan. Chaos. I co się stało Nic by się nie stało, gdyby te kawałki materii nie przywarły do siebie tam i ówdzie. Wtedy zaczęły tworzyć kształty. Najpierw tylko pecyny ziemi....

Podczas zajęć ze śpiewu w szkole musicalowej w Teatrze ROMA prowadząca powiedziała mu, żeby nie marnował czasu i lepiej skupił się na tańcu. Marzenie o występowaniu w Kotach  jego ulubionym musicalu legło wówczas w gruzach. W rozmowie powiedział, że nie wierzy w przypadek wszystko, co się dzieje w naszym życiu, ma swój sens, oraz, że jest w aktualnie w miejscu, do którego skierowały go wszystkie dotychczasowe zdarzenia. Pracuje jako tancerz i choreograf zarówno w kontekście sztuk performatywnych, jak i wizualnych. Interesuje go choreografia rozumiana jako poszerzona praktyka, która przejawia się w wielości formatów i mediów. Wyznał, że już podczas zajęć...

Niemal do ostatniej chwili nie publiczność nie mogła być pewna, na jakich zasadach odbędą się XXIV Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca w Lublinie. Rządowa decyzja o zamknięciu scen dla publiczności zapadła cztery dni przed rozpoczęciem festiwalu. Organizatorzy, Lubelski Teatr Tańca i Centrum Kultury w Lublinie, uruchomili jeden z licznych planów awaryjnych, przygotowanych na różne wersje rozwoju wypadków, i MSTT odbyły się zgodnie z planem w dniach 7-15 listopada 2020 – ale w Internecie. Polskie spektakle, zrealizowane na scenach Centrum Kultury w Lublinie i współorganizatora: ACK UMCS „Chatki Żaka”, streamowano do sieci w czasie rzeczywistym, podobnie jak warsztaty taneczne. Prawie wszystkie spektakle...

Druga natura Agaty Siniarskiej i Karoliny Grzywnowicz z udziałem Katarzyny Wolińskiej to praca wyrażająca troskę – troskę o ciało, pamięć, naturę. Etyka troski, postulowana przez Carol Gilligan w pracy Innym głosem: teoria psychologiczna a rozwój kobiet, zakłada równowagę pomiędzy troską o siebie a troską o innych. Etykę troski przeciwstawia etyce sprawiedliwości, dla której oparciem jest zestaw praw i zasad wynikających z patriarchalnego porządku. W naszej kulturze to nie troska, lecz właśnie sprawiedliwość wyznacza moralny kompas funkcjonowania społecznego, nie ma tu miejsca na budowanie relacji w oparciu o współodczuwanie. Problem ten zauważają twórczynie spektaklu, który w tym samym stopniu poświęcony jest...

W tym roku Stary Browar Nowy Taniec zagościł na Malcie już po raz 14., wpisując się w obchodzony jubileusz 15-lecia całego programu perfomatywnego w poznańskim Starym Browarze. Nieco goryczy dodawała świadomość, że była to jego ostatnia odsłona w kształcie, jaki znamy. Wielu z nas, widzów, nie potrafi sobie bez SBNT wyobrazić nie tylko Malty, ale także polskiego życia tanecznego. Jak zauważyła kuratorka Joanna Leśnierowska podczas naszej rozmowy po festiwalu, wielu artystów, krytyków i widzów nie pamięta polskiego tańca bez programu realizowanego przez „Browar” – jak go się w skrócie nazywa (do tego grona należy także autorka tego tekstu). SBNT na...

W dniach 12 kwietnia – 2 czerwca 2019 galeria BWA Wrocław Główny prezentowała wystawę Wszyscy spotkamy się w tym samym miejscu. Paweł Szroniak, kurator, przygotował zestawienie kilkunastu prac z obszaru sztuki dźwięku. Kuratorki – Karolina Wycisk i Magdalena Zamorska – opracowały zaś cykl rezydencji choreograficznych odbywających się w przestrzeni wystawy, ale niekoniecznie wchodzących w dialog ze składającymi się na nią pracami. Wspólnym polem obu obszarów było ciało jako aktywny, wieloorganowy i wielokanałowy podmiot percepcji. Każda z choreografek najpierw przez kilka dni proponowała publiczności próbę otwartą, warsztaty lub wspólną praktykę, by na zakończenie rezydencji zaprosić widownię na mniej lub bardziej zamkniętą...