Wrocław/ Szczeliny: Anna Steller „Przemieszczenie” – performans

Przemieszczenie, według definicji antropologa kulturowego Richarda Schechnera, to proces, w którym wkracza się w jakieś przeżycie, jest się przez nie poruszonym lub tkniętym, a potem zostaje się porzuconym w okolicach tego samego miejsca, w którym się zaczęło. W performansie Anna Steller odniesie się do wydarzeń ze swojej przeszłości, a także stanów z teraźniejszości, próbując zmierzyć się z nimi z innej perspektywy po to, aby doznać owego stanu uniesienia, balansować na skraju tego, co prawdziwe i udawane, być w transie i jednocześnie być sobą, zjednoczyć się z widownią lub dostarczyć jej rozrywki.

Koncept, wykonanie: Anna Steller
Muzyka: Adam Witkowski
Kostium: Julia Porańska
Wideo: Maciek Salamon
Premiera: 3 listopada 2012, Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku
Czas trwania: ok. 60 min

Anna Steller (ur. 1979 w Gdańsku) – tancerka, performerka i choreografka, matka trójki dzieci. Absolwentka slawistyki na Uniwersytecie Gdańskim. Na scenie zaczęła występować w 1993 roku w Teatrze Dada von Bzdülöw, z którym współpracuje do dziś. Od wielu lat tworzy spektakle taneczne, akcje-performanse oraz performanse typu site specific. Współpracuje z wieloma choreografami, reżyserami, artystami wizualnymi, takimi jak m.in.: Krzysztof Leon Dziemaszkiewicz, Anna Królikiewicz, Anita Wach, Maciej Salamon, Ramona Nagabczyńska, Tomek Bazan, Nigel Charnock, Rebecca Lazier. Od 1993 roku tańczy w gdańskim Teatrze Dada von Bzdülöw. W 2005 roku współzałożyła zespół Good Girl Killer, który obecnie tworzy wraz z Magdą Jędrą.

Performans powstał dzięki stypendium z budżetu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Stypendium Kulturalnemu Prezydenta Miasta Gdańska.

***

„Szczeliny” to projekt, w którym pragnę połączyć różne formy sztuki, począwszy od teatru, performansu rozumianego również jako body art, instalacji, fotografii, filmu czy muzyki. Z ogromną przyjemnością przyglądam się, jak te struktury przenikają się, mam poczucie, że ta przestrzeń nie ma końca i to jest fascynujące – mówi Monika Wachowicz. – Szczelina powoduje tworzenie się kolejnych pęknięć – tak rodzą się kolejne przestrzenie performatywne.

Wśród tych przestrzeni znajdziemy m.in.: performans, seans teatralny, ruch, taniec, film, fotografię, instalację i koncert. Artystki podejmują w swoich pracach tematy śmierci i żałoby, wolności i praw kobiet, przemocy czy wykluczenia społecznego związanego z niepełnosprawnością. Szczeliny realizowane w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego są dedykowane Jolancie Brach-Czainie i jej książce Szczeliny istnienia.

Projekt Szczeliny. Kobiety w sztukach performatywnych realizowany jest w ramach objęcia przez Wrocław tytułu Światowej Stolicy Sztuk Performatywnych 2022/2023 przyznawanej przez ITI/UNESCO oraz w ramach programu Koalicja Miast.

Więcej informacji: https://grotowski-institute.pl/projekty/szczeliny/