Z przykrością zawiadamiamy o śmierci Waldemara Karsta – tancerza, choreografa, reżysera, pedagoga, wybitnej postaci wrocławskiej sceny. Pogrzeb artysty odbędzie się 30 kwietnia o godz. 12.40 na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.

Wersja do druku

Udostępnij

Waldemar Karst urodził się w 1937 roku. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Bytomiu. Zadebiutował w grudniu 1957 roku na scenie Państwowej Opery we Wrocławiu w spektaklu Demna Kapłanka ognia w rolach Ojca Najdena i Starca. W roku 1961 został solistą. Od 1962 do 1982 był pierwszym tancerzem Państwowej Opery we Wrocławiu. Przez 25 lat tańczył na tamtejszej scenie partie wysoko cenione przez krytykę i widzów. Do jego najważniejszych ról można zaliczyć: Romea (Romeo i Julia), Coppeliusa (Coppelia), Księcia Zygfryda (Jezioro Łabędzie), Alberta (Giselle), Wacława (Fontanna Bachczysaraju), Czarnego Tancerza (Bolero), Saharyana (Szeherezada), Księcia (Kopciuszek), Diabła (Pan Twardowski) oraz tytułowe partie w Dziadku do orzechówHarnasiach i Spartakusie.

Ponadto Waldemar Karst zagrał urzędnika w spektaklu teatru TV Śmierć Tarełkina i tancerza w filmie Personel.

Gdy zakończył karierę sceniczną, zajął się reżyserią i choreografią. Podjął współpracę z Państwową Operą we Wrocławiu, Teatrem Muzycznym – Operetką i Teatrem Polskim we Wrocławiu, a także z Teatrem im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu. Do jego osiągnięć należą reżyseria między innymi Rigoletta Verdiego, Czarodziejskiego fletu Mozarta i programu składanego Pożegnanie karnawału oraz choreografia do Przygód Sindbada żeglarza według Leśmiana, Nowych przygód kota w butach Chomętowskiego i Chorego z urojenia Moliera. Był zaangażowany również w opracowanie plastyki ruchu, np. w przedstawieniach W małym dworkuPodwórkowcy Rewizor. W 2002 roku wyreżyserował, zainscenizował i opracował choreografię do spektaklu Teatru Muzycznego we Wrocławiu pt. Zemsta nietoperza.

Waldemar Karst był także pedagogiem: od 1969 do 1973 roku uczył we Wrocławskim Teatrze Pantomimy, później wykładał na Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Przygotował tam rozmaite spektakle dyplomowe, np. Orfeusza i Eurydykę czy Wesele Figara.

Za swoje dokonania w dziedzinie sztuki tańca został nagrodzony kilkukrotnie Brązową Iglicą, a następnie Srebrną Iglicą oraz Honorową Złotą Iglicą.

Oprac. na podstawie:
Hasło „Waldemar Karst” [w:] E. Kobel, Lista obecności czyli 700 postaci związanych z dawnym i współczesnym Wrocławiem, Wrocław 2017, s. 236. Materiały od Opery Wrocławskiej.

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close