Polskie orędzie Rominy Kołodziej i obchody z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca 2025

Treść orędzia

Od 1982 roku 29 kwietnia jest międzynarodowym świętem tańca. To również dzień, w którym świat upamiętnia urodziny Jeana-Georges’a Noverre’a, wybitnego francuskiego choreografa XVIII wieku, pierwszego wielkiego reformatora sztuki tańca. Domagał się on, aby taniec opowiadał wspaniałe historie o duszy i charakterze człowieka, podobnie jak w literaturze robią to sztuki Williama Szekspira.

Taniec pozwala każdemu wyrażać swoje myśli, uczucia, emocje oraz marzenia w sposób, który jest uniwersalny dla każdego z nas: poprzez ruch, swobodnie, ponad barierami językowymi i kulturowymi. To forma sztuki, która pozwala przekroczyć granice naszych umysłów i ciał. Jest sposobem komunikacji, który rozumieją ludzie na całym świecie – symbolem otwartości, tolerancji i równości. Przekracza granice polityczne, kulturowe, pokoleniowe. Mowa ciała nigdy nie kłamie, jest językiem naszych instynktów, intuicji i serca.

Z biegiem lat Międzynarodowy Dzień Tańca stał się globalnym fenomenem jednoczącym społeczność taneczną na całym świecie. W tym dniu chcemy oddać hołd tańcowi i artystom reprezentującym wszystkie jego gatunki.

Przełamywanie barier, przekraczanie granic, otwieranie nowych tematów – tancerze i tancerki, choreografowie i choreografki próbują tego wszystkiego dokonać w swoich dziełach. Zespoły baletowe mogą być więc przykładem funkcjonowania w różnorodności, jaką oferuje XXI wiek.

Romina Kołodziej

Romina Kołodziej jest absolwentką Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Janiny Jarzynowny-Sobczak w Gdańsku. Po ukończeniu szkoły w 2005 roku, wyjechała do Francji, gdzie została solistką zespołu Europa Danse. W sezonie 2005/2006 doskonaliła swoje taneczne umiejętności w studium Opery Wiedeńskiej, z którą jednocześnie współpracowała jako tancerka. Od 2006 roku tańczy w balecie Słowackiego Teatru Narodowego w Bratysławie, od 2011 roku – na stanowisku pierwszej solistki. W latach 2010–2012 była jednocześnie solistką baletu Teatru Narodowego w Koszycach. Ponadto tworzy choreografie dla Vienna Royal Orchestra. Jako artystka tańca gościła w wielu krajach, m.in. w Japonii, Chinach, Korei, Kanadzie, Turkmenistanie, Rosji, Bułgarii, Rumunii, Niemczech, we Francji i Włoszech. 

Odczytanie orędzia Rominy Kołodziej było częścią obchodów Międzynarodowego Dnia Tańca, które miały miejsce 29 kwietnia pod rzeźbą „W hołdzie polskim artystom baletu” przy Teatrze Wielkim – Operze Narodowej. Prezeska Fundacji na rzecz Sztuki Tańca Bożena Kociołkowska, która odczytała orędzie, poinformowała o niedalekich planach uhonorowania jego autorki Perłą Tańca. W swojej przemowie przypomniała także o rozwiniętej w naszym kraju infrastrukturze tańca, służącej kształceniu zawodowych artystów i prezentacji ich spektakli. Zwróciła uwagę na znaczenie, jakie może mieć przywrócenie emerytur tancerzom dla utrzymania wysokiej rangi zawodu tancerza w Polsce oraz dla funkcjonowania szkół baletowych, studiów w zakresie tańca na uczelniach wyższych, zespołów baletowych przy teatrach operowych, teatrów tańca czy też zawodowych zespołów pieśni i tańca. Dalszym przemówieniom gości towarzyszyło złożenie kwiatów pod pomnikiem „Warszawskiej Terpsychory”. Spotkanie pod rzeźbą zwieńczyły krótkie wystąpienia młodych laureatek 27. edycji Ogólnopolskiego Konkursu Krasomówczego im. Wojciecha Korfantego, zatytułowane Co myśli młodzież o współczesnej Polsce?

W ramach uroczystości uczestnicy mieli także okazję obejrzeć widowisko taneczno-muzyczno-recytatorskie w wykonaniu uczniów Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie. Tekst przedstawienia opracował Kazimierz Świegocki.