
„Muzeum ciał” instalacja choreograficzna w MSN w Warszawie.
„Muzeum ciał” instalacja choreograficzna w MSN w Warszawie.
W Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie rusza bogaty program działań performatywnych. Od wtorku, 20 maja, w otwartej dla wszystkich przeszklonej Galerii A, znajdującej się na parterze, rozpocznie się instalacja choreograficzna Muzeum ciał.
Galerii A to przestrzeń, która łączy wnętrze MSN-u z miejskim otoczeniem – znajduje się na styku, w przejściu. Realizowana tam instalacja performatywna ma przyciągać uwagę i kierować ją na ciało: nasze własne ciała, ciała tancerek i tancerzy, a także na obecność ciał w przestrzeni Muzeum i miasta.
Daty performansów: 20, 22, 23, 27, 29 maja godz. 17.00–19.00 oraz 21, 28, 30 maja godz. 16.00–18.00.
Muzeum ciał proponuje rozszerzenie pola doświadczania sztuk wizualnych z dominującego wzroku (wykluczającego niewidzących, nierzadko wiążącego się z dystansem i oceną) o słuch i cielesną obecność. W tańcu oznacza to uważność skierowaną na własne ciało, myśli i wyobrażenia. Taniec nie funkcjonuje tu jako formalny pokaz, lecz jako sposób przetwarzania bodźców – forma aktywnego badania rzeczywistości poprzez ciało jako aparat percepcyjny. Improwizujący tancerki i tancerze reagują na dźwięki i obecność widzów. Ich ruch nie opiera się na zdefiniowanych figurach, lecz na dostrajaniu się do kontekstu i wchodzeniu w relacje z otoczeniem.
– Muzeum ciał działa jak filtr percepcji – uwrażliwia na sposób, w jaki postrzegamy innych i siebie w przestrzeni publicznej. Przypomina, że nasze widzenie nie jest neutralne. Kształtują je społeczne konteksty, normy kulturowe, przyzwyczajenia, struktury władzy – tłumaczy Magdalena Komornicka, kuratorka wydarzenia. – Tańczące ciało aktywnie uczestniczy w definiowaniu relacji z otoczeniem, staje się narzędziem komunikacji, medium – żywym i politycznym. Skupienie i uważność, których wymaga ta interakcja, mogą też pomóc odbierać inne formy sztuki – wolniej, z refleksją i otwartością na cielesne doświadczenie – dodaje kuratorka.
Tytuł projektu nawiązuje do pierwszej choreograficznej interwencji w nowej siedzibie MSN-u, zrealizowanej na jej otwarcie w październiku 2024 roku. Odwołuje się również do idei Musée de la danse Borisa Charmatza, który szukając nowych kontekstów do prezentacji choreografii i tańca, podkreślał jego rolę jako politycznego medium o natychmiastowym, cielesnym oddziaływaniu.
Twórcy:
Performerki i performerzy: Omar Karabulut, Kaya Kołodziejczyk, Marta Kosieradzka, Magdalena Niedzielska, Piotr Stanek, Maria Stokłosa
Choreografia: Maria Stokłosa
Współpraca dramaturgiczna: Przemek Kamiński
Światło: Aleksandr Prowaliński
Kostiumy: Olga Jurewicz
Oprawa muzyczna: daisy cutter
Kuratorka: Magdalena Komornicka
Wsparcie techniczne: Marek Franczak, Łukasz Zygarlicki
Produkcja: Katarzyna Szybińska
Identyfikacja wizualna i opracowanie graficzne instalacji: Gosia Stolińska, Martyna Wyrzykowska
Koordynacja komunikacji: Anna Cygankiewicz
Redakcja prowadząca: Aleksandra Urbańska
Komunikacja: Przemysław Rydzewski, Aleksandra Urbańska, Iga Winczakiewicz, Olga Zawada
Tłumaczenie: Christopher Smith
Korekta: Lingventa