Na zdjęciu: Edmund Nowak jako Błazen w III akcie baletu „Jezioro łabędzie”, Państwowa Opera w Warszawie, 1956. Autor zdjęcia: Edward Hartwig, Franciszek Myszkowski. Fotografia pochodzi ze zbiorów Archiwum Państwowego w Warszawie
5 sierpnia 1925 roku w Warszawie przyszedł na świat Edmund Nowak, tancerz, pedagog i choreograf.
Po ukończeniu Miejskiej Szkoły Baletowej w Warszawie pracował jako tancerz Polskiego Baletu Parnella, a następnie solista zespołu Mikołaja Kopińskiego, Centralnego Zespołu Pieśni i Tańca Wojska Polskiego, baletu Opery Śląskiej w Bytomiu, Teatru Muzycznego w Łodzi, wreszcie baletu Państwowej Opery w Warszawie. W 1957 roku wyemigrował wraz z żoną Ireną Koszałkówną do Stanów Zjednoczonych. W latach 1958–1960 był pierwszym solistą, wkrótce również pedagogiem, baletmistrzem i choreografem Ballet Russe de Monte Carlo w Nowym Jorku. W 1960 roku założył wraz z żoną własne studio taneczne w pobliżu Filadelfii. Współpracował także jako baletmistrz i choreograf z różnymi amerykańskimi grupami, m.in. z Ballet Clásico w Caracas (szkołą prowadzoną przez jego siostrę Ninę Novak).
Z okazji 100. rocznicy urodzin artysty przypominamy jego życiorys: https://taniecpolska.pl/ludzie-tanca/edmund-nowak/.
Na zdjęciu: Edmund Nowak jako Błazen, Witold Borkowski jako Zygfryd, w środku Sabina Szatkowska jako Księżna, w I akcie baletu „Jezioro łabędzie”, Państwowa Opera w Warszawie, 1956, Autor zdjęcia: Edward Hartwig, Franciszek Myszkowski. Fotografia pochodzi ze zbiorów Archiwum Państwowego w Warszawie.
