
Fot. z archwium teatru.
Fot. z archwium teatru.
Babel dotyczy może najbardziej niezwykłego dzieła w historii architektury – Wieży Babel. Biblijna budowla jest bowiem – wedle intencji twórców – metaforyczną figurą odwołującą się do odwiecznego tematu komunikacji międzyludzkiej. Aktorzy na oczach widza budują gigantyczną wieżę, konstrukcję, po której poruszają się. Są to wyrwane motywy z życia różnych ludzi z zachowaniem nielinearnej narracji.
Józef Markocki: Myślę, że jest to metafora współczesnego człowieka. Dotyczy braku porozumienia i kontaktu. Ponieważ ludzie porozumiewają się między sobą z różnych płaszczyzn, nie tylko kulturowych, ale również ekonomicznych. Z tego powodu wynikają nieporozumienia. To oczywiście ujęcie bardzo ogólne. Mnie zaś interesuje dramat pojedynczego człowieka. Każdy z nas, aktorów mówi w tym spektaklu o sobie, o problemach, które są blisko nas. To jest to, co w tym spektaklu próbuję uchwycić, w ruchu.
Spektakl prezentowany był w Chorwacji, Iranie, Francji, Czechach, Słowacji, Niemczech, na Węgrzech oraz w Polsce.
Reżyseria, scenografia, opracowanie muzyczne: Józef Markocki
Choreografia: Ewelina Ciszewska
Muzyka: Job Karma, fragmenty kompozycji Briana Lustmord’a
Mix & vocal: d. j. Patricia
Charakteryzacja: Ewa Marciniak
Światło: Jan Werner
Dźwięk: Krzysztof Głazowski
Występują: Józef Markocki, Barbara Chodorowicz, Joanna Zabuska, Zbigniew Bodzek, Ewelina Ciszewska
Premiera: 2003, Wrocław (rekonstrukcja i wznowienie)
Czas trwania: 60 min.
Teatr Formy – Scena Pantomimy (dawny Współczesny Teatr Pantomimy) istnieje od 1996, założony i prowadzony przez Józefa Markockiego, który wyrósł z Wrocławskiego Teatru Pantomimy i szkoły Mistrza Henryka Tomaszewskiego. Formacja wyrasta z tradycji polskiego mimu zbiorowego. Interesuje ich współczesność i człowiek teraźniejszy – z tym, co go spotyka, drażni, wzrusza czy przeraża. Aby opowiadać o doświadczeniach homo sapiens XXI wieku, ale i o odwiecznych zmaganiach ideałów z ludzką niedoskonałością. Józef Markocki sięga po inspiracje literackie, a także po wspólne wielu kulturom mity i legendy. Operując międzynarodowym językiem gestu nie wymagającym tłumacza, teatr z dużym powodzeniem gości na festiwalach w kraju i za granicą. Dotychczas występował w takich krajach jak: Szwecja, Holandia, Hiszpania, Rosja, Francja, Belgia, Białoruś, Czechy, Słowacja, Austria, Węgry, Niemcy, Włochy, Serbia, Chorwacja, Iran, Rumunia, Ukraina, Gruzja.
Więcej o festiwalu: http://27ulica.pl/