Warszawa/Scena Tańca Studio 2016/II: „Dances with Camera” – prezentacje konkursowych filmów tanecznych

Wersja do druku

Udostępnij

W ramach drugiej odsłony Sceny Tańca Studio 2016 odbędą się pokazy filmów krótkometrażowych z konkursu Dances with Camera. Dances with Camera to międzynarodowy konkurs krótkometrażowych filmów, których wspólnym językiem jest taniec, ruch, szeroko pojęta fizyczna ekspresja. Dances with Camera jest częścią festiwalu filmów krótkometrażowych Short Waves Festival już od trzech lat, prezentując wyselekcjonowane filmy tańca z całego świata. Selekcjonerką konkursu Dances with Camera jest Regina Lissowska-Postaremczak, z którą spotkanie po pokazie 22 marca 2016 roku poprowadzi Jadwiga Majewska.

Film tańca, screendance, videodance – to nie tylko taniec tworzony dla kamery; to artystyczna forma, w której splatają się różne gatunki filmu, sztuk wizualnych i mediów; formy tradycyjne i eksperymentalne; fabularne opowieści i całkowicie abstrakcyjne obrazy.

Program dzień 2:

Family Honour (Secrets), reż. Omari Carter, Wielka Brytania, 2015, 7’42”

Spoken Movement Dance Company przedstawia Family Honour (Secrets). Dzieło przeniesione zostało z teatru do filmu we współpracy z The Motion Dance Collective. Film stanowi refleksję na temat tabu, popełnionego przeciw tradycji.

Uath Lochans, reż. Simon Fildes, Wielka Brytania, 2015, 6’30”

Solo tancerza w fizycznie i wewnętrznie podzielonej przestrzeni, nagrane w sceneriach Uath Lochans, Glen Feshie i Invernessshire w Szkocji, w ramach projektu Water & Glass prowadzonego przez Petera Roystona.

Echo, reż. Nicola Balhuizen Hepp, Holandia, 2014, 1’21”

Starszy mężczyzna (ojciec reżyserki) zatracając się w tańcu, ponownie odnajduje poczucie młodości. Echo to jednominutowy film powstały w jednym ujęciu, jedynym elementem postprodukcji jest obraz chłopca pojawiający się w lustrze. Nagrania dokonano przed zielonym ekranem, artysta odpowiedzialny za efekty wizualne Bram Vleugel umieścił obraz chłopca w filmie, dopasowując go do ruchu mężczyzny w przestrzeni. Echo to bardzo osobiste dzieło reżyserki. Jej ojciec – będąc tancerzem – z trudem akceptuje fakt, że wiek dogania jego ciało. Tematyka starzenia się, smutku i pamięci często powraca w jej pracach.

Wurzel (Root), reż. Meli Kuhn, Holandias 2015, 28’0”

Tematem filmu są trudności w komunikacji i podtrzymaniu relacji międzyludzkich, przedstawione przez siedem różnych postaci w dziwnym, opuszczonym miejscu. Siedem postaci, różnych osobowości eksploruje różne aspekty komunikacji, w chwilach samotności i w grupie. Małżonkowie, których relacja dryfuje w kierunku niedopowiedzeń, goniąca za szczęściem młoda kobieta w sukni ślubnej, para, która szuka sposobu, by być jednością, dając wystarczającą przestrzeń swojej indywidualności. Film rozgrywa się w scenerii ruin starożytnego kościoła, zredukowanych do pustych ścian. Ściany są metaforą – mur oddziela, ale także zamyka wewnątrz. Z jednej strony wskazuje na bariery pomiędzy ludźmi. Z drugiej – określa przestrzeń, w której jednostka musi się odnaleźć. Komunikacja wymaga od nas do przekroczenia tych barier, a jednocześnie, paradoksalnie, nasze szczęście zdaje się zależeć od utrzymania tych barier. Film dopełnia muzyka skomponowana przez nagradzanego amerykańskiego kompozytora Ali Helnweina.

The Birch Grove, reż. Gabrielle Lansner, USA, 2015, 20’11”

The Birch Grove to poetycki film o sile więzi rodzinnych, inspirowany opowiadaniem Jarosława Iwaszkiewicza Brzezina. Uchwyceni pomiędzy miłością a śmiercią, dwaj bracia walczą z przeszłością w tańcu, prowadzącym do pojednania.

Approaching the puddle, reż. Sebastian Gimmel, Niemcy, 2015, 8’33”

Osobliwa kobieta, ubrana na deszczowy dzień, poznaje otoczenie na pustym parkingu. Tańczy wokół kałuż jak w dziecięcej zabawie, dryfuje w kierunku fantastycznego wewnętrznego świata, rozwiązuje zagadki magicznego miejsca, a jej kalosze ożywają.

Sarmad, reż. Ali Saadi, Jordan, 2015, 6’30”

Sarmad to krótki eksperymentalny film, ukazujący zmagania kobiety, która w poszukiwaniu wolności odbywa podróż na pustynię. Znaczenie tańca i filmu jest otwarte na interpretację; to filmowa opowieść, wizualna uczta, rytuał dźwięku, atmosfera.

Więcej informacji:

http://shortwaves.pl

https://www.facebook.com/festiwalshortwaves/

Organizatorem Short Waves Festival jest Fundacja Edukacji Artystycznej AdArte www.adarte.pl

W materiałach promocyjnych wykorzystano fotografię autorstwa Karola Wysmyka (https://www.facebook.com/nie.zaslaniaj).

Logo Dances with Camera (miniaturka) Shortwaves Festival 2016 (miniaturka)