fot. archiwum Tetsuro Fukuhary
Fundacja POMPKA zaprasza na warszaty Butoh – Space Dance, które poprowadzi Tetsuro Fukuhara. Warsztaty są autorską metodą pracy z ciałem, stworzoną przez artystę. Przy wtórze pięknej muzyki bądź naturalnych odgłosów otoczenia, uczestnicy warsztatów będą badać relacje ciała w przestrzeni i tańczyć własny taniec.
Warsztaty są prowadzone w oparciu o sześć rozdziałów: powstanie ciała, możliwości, początek, rozwój, zmiana, zakończenie.
1.„Powstanie ciała” – body foundation
Rozluźniamy biodra i wszystkie stawy tak, by poczuć środek ciała. Zwiększamy skuteczność przepływu energii między ciałem a przestrzenią.
2. „Możliwości” – affordance
Myślimy o naszym ciele jako o przedmiocie, nie podmiocie; uznajemy je za „przestrzeń kości”. Staramy się zbudować przyjazną relację między „przestrzenią kości” a dowolnym, sąsiadującym z nami obiektem, np. słupem, poręczą itp. Zakładając (podobnie jak w animizmie), że przyroda ożywiona, nieożywiona czy przedmioty mają dusze, możemy zacząć taniec nie tylko własnym wysiłkiem ale w oparciu o „innych”. To technika oparta na założeniu, że to nie my tańczymy a obiekty tańczą z nami.
3. „Początek”/ 起(ki) – birth of foot
Siadamy prosto, uspakajamy ciało i umysł. Następnie, bardzo pomału wstajemy tak, by pobudzić „przestrzeń kostną” i – z dziwnym odczuciem – dać ożyć niektórym wspomnieniom. Wstając w ten sposób, mamy wrażenie, że stopy stają się coraz większe. Zaczynamy wolno tańczyć ,poruszając się jak w ciemności, by pobudzić zmysły „przestrzeni kostnej” i wskrzesić wspomnienia.
4. „Rozwój”/ 承(shoo) – to creation of posture
Zdajemy sobie sprawę, że gdy coś się zaczyna, powinno się skończyć. Staramy się tańczyć tworząc figury, pozy, które przyjmuje w naturalny sposób „przestrzeń kostna”. W tym samym czasie próbujemy wybrać swoje ulubione wspomnienie spośród wielu drobnych i skupiamy się na nim. W końcu osiągamy „szczyt ruchu” w tańcu. Odświeża się nasze odczuwanie świata; poruszamy się swobodnie we wszystkich kierunkach i czujemy się ożywieni.
5. „Zmiana” 転(ten) – katharsis
Zmieniamy miejsce i wracamy do „rozwoju” (4), starając się przejść przez katharsis przed „szczytem”. Może być też odwrotnie – najpierw „szczyt”, potem „katharsis”. Jako ludzie, staramy się, by taniec był jak najlepszym „tworzeniem figur, póz”, wtedy czujemy się szczęśliwi.
6. „Koniec” / 結(ketsu) – end of foot
Po zakończeniu „zmiany”/ 転(ten)“, przykucamy, siadamy, kładziemy się z zamkniętymi oczyma, odpoczywając, osiągając katharsis. Stąd już,możemy zacząć przygotowywać się do życia po życiu, by ostatecznie cieszyć się nowym doznaniem, w nowym świecie na innej planecie.
Koszt udziału: 550 zł
Zgłoszenia: do 13 września 2018, Anita Zdrojewska, azdrojewska@publink.com.pl
Tetsuro Fukuhara – urodzony w 1948, choreograf, pisarz i fotograf należy do drugiego pokolenia tancerzy butoh. Eksperymentuje z Nowym Butoh; jest twórcą i dyrektorem Tokyo Space Dance oraz CEO Space Museum Corp. Nad koncepcją Tańca przestrzeniowego (Space Dance) – tańca otwartej formuły, rozwijającego się w zgodzie z człowiekiem i jego środowiskiem, nie tylko ziemskim – pracuje od 1994 roku zainspirowany pracami architekta i artysty Shusaku Arakawy. Od lat 90. jeździ po świecie prezentując swój nowatorski projekt Space Dance in the Tube, w którym wzięło już udział blisko 330 000 osób. W Polsce jest po raz trzeci; prezentuje spektakle, prowadzi warsztaty dla dorosłych i dzieci na zaproszenie Anity Zdrojewskiej z Fundacji POMPKA. W tym roku fundacja, we współpracy Instytutem Muzyki i Tańca w raqmach Programu wydawniczego 2018, wydała jego książkę pt. Wizja ciała stanowiącą zbiór osobistych wspomnień autora przeplatający się z intrygującymi pytaniami i refleksją na temat ciała – źródła inspiracji dla naukowców zajmujących się sztuczną inteligencją.
Fukuhara od lat nieustająco balansuje on na styku sztuki i nauki. Brał udział w wielu międzynarodowych wydarzeniach, m.in. Digital Space Dance, Behaviors in the Computer Space wspierany przez Japońskie Ministerstwo Edukacji, Space Dance Performance and Lecture w Massachusetts Institute of Technology Media Laboratory w Bostonie, w ONZ z siedzibą w Nowym Jorku czy w festiwalu Sztuki Mediów ISEA 2002 w Nagoi. W latach 1997 – 2001 prowadził wykłady na wydziale architektury Uniwersytetu Sztuki w Masahino a w 2001 – 2003 na Uniwersytecie Kantogakuin.
W 2004-2006 prowadził badania i opublikował Space Dance, someday in the Universe jako badacz z ramienia Japońskiej Agencji Kosmicznej (JAXA) z siedzibą w Tokio. Wsparty przez Europejską Agencję Kosmiczną i LEONARD’a, brał udział w warsztatach 7th Space & Arts Workshop a jego projekt Space Dance in th Robotnic Universe został (w 2006 roku) w Monako nominowany do nagrody UNESCO Prize for Digital Arts jako Jeden z 20 Projektów Świata. W Pradze, w 2007 roku wziął udział w konferencji MutaMorphosis: Challenging Arts and Science, a w 2008 roku wydał książkę Space Dance w wydawnictwie Shunju-sha.
Więcej informacji:
