Na zdjęciu: Vava Ştefănescu, Quartet for a Microphone. Fot. materiały organizatorów.
Program tegorocznych Konfrontacji Teatralnych w Lublinie (9-19 października 2014) proponuje widzom trzy nurty, tj. kolektyw, Rumunia, tożsamość.
W Lublinie gościć będą jedne z najciekawszych artystycznych kolektywów na świecie: niemiecki kobiecy kolektyw She She Pop (znakomite uczennice Giessen), brytyjsko-niemiecką grupę Gob Squad, zespół Berlin z Antwerpii oraz filadelfijski kolektyw Pig Iron, znany już publiczności lubelskiej, która miała okazję obserwować ich rozwój artystyczny w ciągu ostatnich kilkunastu lat.
Wszystkie powyższe zespoły należą do nurtu najciekawszego teatru poszukującego w Europie, a ich model pracy kolektywnej stanowi interesującą alternatywę wobec dominującego w Europie systemu teatru repertuarowego. Obecność tych artystów stanie się zatem dla nas okazją do rozwinięcia i kontynuacji pytań postawionych w zeszłym roku. Czym jest instytucja teatralna? Na czym polega dominujący model produkcji teatralnej w Polsce i w Europie? Jakie są możliwe alternatywne rozwiązania? Jakie są ramy instytucji teatralnej? Kto je wyznacza?
Drugim ważnym nurtem festiwalu są najnowsze sztuki performatywne i wizualne z Rumunii. Manuel Pelmuş, Dan Perjovschi, Gianina Cărbunariu, Vava Ştefănescu i kolektyw Groundfloor to najciekawsi w tej chwili twórcy związani z Rumunią. Część z nich współtworzyła słynny pawilon rumuński podczas ostatniego Biennale w Wenecji, wszyscy kreują nowy, żywy, ciekawy nurt sztuki performatywnej, powstającej na przecięciu teatru, tańca i sztuk wizualnych. Program rumuński powstał we współpracy z kuratorką z Bukaresztu, Iulią Popovici, która podczas festiwalu wygłosi również wykład. Warto zwrócić uwagę szczególnie na dwa projekty.
Quartet for a Microphone jest instalacją choreograficzną i dźwiękową Vavy Ştefănescu, jednej z najważniejszych rumuńskich choreografek, dyrektorki artystycznej Narodowego Centrum Choreograficznego w Bukareszcie. Instalacja jest kompozycją na żywo, uzależnioną od reakcji publiczności, sposobów odbioru, uwagi i nieuwagi widzów (15-16 października 2014).
W spektaklu Historia Tańca Rumuńskiego Manuel Pelmuş i jego współpracownicy dokonują niemożliwego: rekonstruują historię, której oficjalnie nie ma oraz odtwarzają sposoby jej budowania. Jeden z najlepszych rumuńskich projektów performatywnych na świecie, zrealizowany przez współtwórców słynnego rumuńskiego pawilonu na Biennale w Wenecji w 2013 roku (19 października godz. 21.00).
I wreszcie temat tożsamości: społecznej, politycznej, kulturowej i seksualnej. Wychodząc z założenia, że tożsamość jest konstruktem, zwracamy uwagę na rolę kontekstu kulturowego, społecznego i politycznego przy jej tworzeniu, wyborze i narzucaniu. Zapytamy o znaczenie tożsamości lokalnej w perspektywie globalnej oraz spróbujemy odczarować płeć kulturową (gender) z kuriozalnych ideologii narzucanych przez polski kościół katolicki i środowiska występujące przeciw demokracji.
Festiwal otwiera wystawa znakomitego artysty rumuńskiego Dana Perjovschiego. Ma za sobą m.in. indywidualną retrospektywę w nowojorskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej MoMA, a jego rysunki jak żadne inne w punkt komentują rzeczywistość. Wszystkim nurtom towarzyszy rozbudowany program filmowy oraz cykl debat, podczas których na bieżąco będziemy komentować obejrzane spektakle i ich kontekst – społeczny, polityczny, ekonomiczny.
Za Draganem Klaićem wierzymy, że „festiwale stymulują mobilność artystów, dzieł, koncepcji i idei”. Jesteśmy przekonani, że nie wolno nam ograniczać roli festiwalu do kolejnego przeglądu, hitowej playlisty. Nie ma na to przestrzeni, czasu, pieniędzy. Festiwal musi pełnić rolę kulturotwórczą, może i powinien stymulować przepływ idei, doświadczeń, odkrywać nowe czy przybliżać mniej znane zjawiska, tworzyć przestrzeń realnego dialogu i ożywionej dyskusji – zwłaszcza wobec sytuacji, w której obserwujemy kurczenie się i cyniczne manipulacje przestrzenią publicznej debaty.
(Marta Keil, Grzegorz Reske – Kuratorzy Festiwalu)
W programie warto również zwrócić uwagę na to projekt Ergonomika włoskiej choreografki, Elisabetty Consonni, będący efektem jej kilkumiesięcznej rezydencji w Centrum Kultury w Lublinie. Ergonomika jest projektem badawczym zajmującym się związkami pomiędzy tańcem a architekturą. Jego rezultaty będzie można obejrzeć na Starym Mieście w dniach 10-11 oraz 13-14 października.
Informacje o wybranych wydarzeniach:
Iulia Popovici: wykład Współczesne sztuki performatywne
Vava Ştefănescu: Quartet for a Microphone
Historia Tańca Rumuńskiego X: Historia Tańca Rumuńskiego
Ergonomika – We want to become Architecture
Więcej:
