Na zdjęciu: Olga Smirnowa. Fot. Olga Izakson.
Śpiąca królewna opracowana przez Jurija Grigorowicza według choreografii Mariusa Petipy to widowisko godne carskiego dworu, dla którego została stworzona, żywa encyklopedia baletu klasycznego. Spektakl w transmisji live zostanie pokazany w kinach w całej Polsce. Choć tematem Śpiącej królewny zajęli się również słynni bracia Grimm, treść baletu Piotra Czajkowskiego, Mariusa Petipy i Iwana Wsiewołożskiego zaczerpnięta została ze znanej baśni Charles’a Perraulta (pochodzącej ze zbioru Bajki Babci Gąski, 1697). Wykorzystano jednak tylko część pierwszą baśni – od chrzcin do wesela królewny, pomijając dalsze jej losy, krótką zaś wzmiankę o przyczynie długoletniego snu twórcy baletu rozbudowali do całego aktu, posiadającego zresztą najsilniejsze napięcie dramatyczne. Postać Wróżki Bzu pochodzi z innej baśni Perraulta i spełnia w balecie funkcję spiritus movens całej akcji. Autorzy libretta wzorowali się przy tym na pierwszej wersji baletowej Śpiącej królewny, którą wystawiono w 1829 roku w Paryżu (libretto: E. Scribe, muzyka: F. Hérold, choreografia: J. Aumer). W przeciwieństwie jednak do autorów tamtego widowiska, które miało charakter farsy, Wsiewołożski i Petipa stworzyli uroczą baśń poetycką o szeroko rozbudowanej fantastyce.
Śpiąca królewna w niedzielę 22 stycznia o godz. 16.00 pojawi się na żywo w polskich kinach w doborowej obsadzie solistów. Transmisja Live HD do 20 kin w Polsce. Dla naszych czytelników przygotowaliśmy po jednym podwójnym zaproszeniu do wybranych kin: kino Amok w Gliwicach, Kino Centrum w Przemyślu, kino Zorza w Rzeszowie. Osoby zainteresowane propsimy o odpowiedź na pytanie: Ile wróżek towarzyszy Wróżce Bzu na chrzcinach małej księżniczki Aurory w balecie Śpiąca królewna? Odpowiedzi prosimy przesyłać na adres: julia.hoczyk@taniecpolska.pl
Muzyka, napisana ściśle według wskazówek i planu choreograficznego Petipy, ilustruje dokładnie przebieg akcji. Wykorzystując doświadczenie nabyte przy pracy nad Jeziorem łabędzim, Czajkowski napisał Śpiącą królewnę z doskonałą znajomością praw teatru baletowego i zgodnie z ówczesną jego konwencją. Balet Śpiąca królewna zajmuje trwałe miejsce w światowym repertuarze klasycznym. Jego powodzenie ugruntowały przede wszystkim walory choreograficzne, dające wiele okazji do popisów solowych w zręcznie skonstruowanych wariacjach i pas de deux, toteż oryginalna wersja Petipy respektowana jest dziś na ogół w całości. Na Zachodzie spopularyzował ją Nikołaj Siergiejew, przygotowując Śpiącą królewnę dla dwóch znanych zespołów: Baletów Rosyjskich Diagilewa (Londyn, 1921) i Vic-Wells Ballet (Londyn, 1939). Do tradycji weszło obsadzanie roli złej wróżki Carabosse przez mężczyznę, zgodnie z zasadą, że okrutnych i złych postaci w balecie klasycznym nie może odtwarzać balerina. W 1963 roku moskiewski Teatr Bolszoj zaprezentował Śpiącą królewnę w wersji Jurija Grigorowicza (jednego z czołowych choreografów Bolszoj i baletmistrza zespołu, twórcy m.in. granego obecnie Spartakusa i Złotego Wieku), która to wersja także oparta jest na choreografii Petipy. Grigorowicz w 2011 zrewidował swój spektakl: zmienił scenografię i kostiumy, a akcję przeniósł na XIX-wieczny dwór imperialnej Rosji. Spektakl ten został zarejestrowany z udziałem publiczności już dwa dni po premierze i pokazany w kilkuset kinach na całym świecie. Teraz powraca w bezpośredniej transmisji HD LIVE i w nowej obsadzie wykonawców.
Na żywo:
Bydgoszcz Multikino
Dąbrowa Tarnowska Kino Sokół
Gdańsk Multikino
Gdynia Multikino
Gliwice kino Amok
Katowice Kino Rialto
Konin Kino Oskard
Kraków Multikino
Limanowa Limanowski Dom Kultury kino Klaps
Lublin Multikino
Olsztyn Multikino
Poznań Multikino Malta
Przemyśl Centrum Kulturalne w Przemyślu-Kino Centrum
Rzeszów kino Zorza
Szczecin Multikino
Warszawa (1) Kino Praha
Warszawa (2) Multikino Złote Tarasy
Włoszczowa kino Muza
Wrocław Kino Nowe Horyzonty
Zabrze Multikino
Aktualna lista kin na:
http://new.nazywowkinach.pl/bolsoj/spiaca-krolewna
Obsada:
Olga Smirnowa jako księżniczka Aurora
Siemion Czudin jako książę Desiré
Julia Stiepanowa jako Wróżka Bzu
Aleksiej Łoparewicz jako zła wróżka Carabosse
Aleksander Fadejeczew jako król Florestan XIV
Jekaterina Barykina jako Królowa, jego żona
Witalij Biktimirow jako Catalabutte, mistrz ceremonii
Dobre wróżki:
Daria Chochłowa jako Wróżka Czułości
Bruna Cantanhede Gaglianone jako Wróżka Delikatności
Daria Boczkowa jako Wróżka Szczodrości
Olga Kalinina jako Wróżka Radości (Kanarków)
Elwina Ibraimowa jako Wróżka Śmiałości
Wróżki klejnotów:
Margarita Szrajner jako Wróżka Diamentów
Ksenia Żiganszczina jako Wróżka Szafirów
Wiktoria Jakuszewa jako Wróżka Złota
Janina Parienko jako Wróżka Srebra
Denis Miedwiediew i Wiktoria Litwinowa jako Kot w Butach i Biała Kotka
Artiom Bieliakow i Anastazja Denisowa jako Błękitny Ptak i księżniczka Florina
Maria Miszina i Anton Sawiczew jako Czerwony Kapturek i Wilk
Daria Chochłowa i Władysław Kozłow jako Kopciuszek i Książę
Pierwsi tancerze, soliści, koryfeje i zespół baletowy Teatru Bolszoj, orkiestra Teatru Bolszoj
Realizatorzy:
dyrygent: Paweł Sorokin
choreografia: Marius Petipa (1822–1910)
nowe opracowanie choreografii Mariusa Petipy: Jurij Grigorowicz
scenografia: Ezio Frigerio
kierownictwo muzyczne: Wasilij Sinajski
kostiumy: Franca Squarciapino
światło: Vinicio Cheli
Przedstawienie trwa około 2 godzin i 45 minut (w tym 1 przerwa).
Treść baletu
Prolog
W pałacu króla Florestana XIV wszyscy świętują narodziny księżniczki Aurory. Catalabutte, mistrz ceremonii, sprawdza listę zaproszonych na uroczystość. Wśród dworzan i gości, którzy przybyli, by pogratulować królowi i królowej nowo narodzonej córeczki, zjawia się Wróżka Bzu, a wraz z nią inne dobre wróżki. Każda z nich przyniosła po podarunku dla maleńkiej księżniczki, a owymi prezentami są najlepsze ludzkie cechy. Nagle wybucha zamieszanie. Wraz ze swoją ohydną świtą zjawia się zła i potężna wróżka Carabosse. Jest wściekła, że nie zaproszono jej na uroczystość. Pała chęcią zemsty. Ona też ma dla malutkiej prezent: rzuca na dziecko czar, który spowoduje, że Aurora umrze młodo, ukłuwszy się uprzednio wrzecionem. Na szczęście Wróżka Bzu nie zdążyła jeszcze złożyć swojego daru, dlatego teraz stara się złagodzić okrutny czar Carabosse. Obiecuje królowi i królowej, że Aurora, gdy ukłuje się igłą wrzeciona, nie umrze, ale zapadnie w głęboki i długi sen, z którego zbudzi ją tylko pocałunek zakochanego księcia. Wściekła Carabosse opuszcza pałac.
Akt pierwszy
Podczas szesnastych urodzin księżniczki Aurory wszyscy pilnują, aby nikt nie miał przy sobie ostrego przedmiotu, którym księżniczka mogłaby się ukłuć. Przybyli z daleka czterej książęta starają się o rękę Aurory i tańczą z nią adagio z różami. W trakcie uroczystości pojawia się nieznajoma stara kobieta, która wręcza jubilatce dziwny przedmiot. Ufna Aurora bierze go do ręki i natychmiast rani się w palec, a po chwili, bez życia, osuwa się na ziemię. Okazuje się, że owym przedmiotem jest wrzeciono, a staruszką – zła wróżka Carabosse, która oznajmia, że oto jej klątwa dosięgła księżniczkę, po czym znika. Na szczęście zjawia się dobra Wróżka Bzu, przypominając zgromadzonym o prezencie, który kiedyś podarowała Aurorze, a który złagodzi zły czar. Księżniczka nie umarła więc, ale pogrążyła się w głębokim śnie. Zbudzić ją może tylko pocałunek księcia. Wróżka Bzu sprawia, że także całe królestwo zapada w głęboki sen.
przerwa
Akt drugi
Scena pierwsza
W królewskim parku, w otoczeniu swojej świty książę Désiré, polując, stara się zabić czas i przezwyciężyć melancholię. Jakby w odpowiedzi na jego smutny nastrój zjawia się Wróżka Bzu, która roztacza przed nim wizję śpiącej Aurory. Książę jest oczarowany pięknem księżniczki. Błaga więc Wróżkę Bzu, by ta pomogła mu odszukać śliczną dziewczynę. Wróżka zabiera księcia na swoją magiczną łódź i razem płyną w kierunku zaczarowanego zamku.
Scena druga
Mrok i pustka panuje w pogrążonym we śnie królestwie. Strzeże go zła Carabosse. Wróżka Bzu i książę Désiré zbliżają się do zamku. Stara wiedźma stara się ukryć Aurorę przed przybyszami, ale na próżno – księciu udaje się dostrzec śpiącą piękność. Całkowicie już będąc pod wpływem jej uroku, książę czule całuje księżniczkę, a wtedy zły czar pryska. Carabosse znika, Aurora budzi się, a razem z nią – całe królestwo. Księżniczka od razu zakochuje się w swoim wybawicielu. Książę Désiré prosi króla i królową o rękę ich córki, na co ci z radością przystają.
Akt trzeci
Na weselu księżniczki Aurory i księcia Désiré zjawiają się postacie z innych baśni: Kopciuszek z księciem Fortuné, Czerwony Kapturek z Wilkiem, Kot w Butach i Biała Kotka, Błękitny Ptak z perskiej baśni z księżniczką Floriną, a także Wróżki klejnotów. Młoda para tańczy swój pierwszy taniec, a Wróżka Bzu błogosławi im, życząc szczęścia.
Więcej na: www.nazywowkinach.pl
https://www.facebook.com/nazywowkinach
