B'cause Dance Company „Faceless | Less Face”
Art Stations Foundation we współpracy ze swoim wieloletnim partnerem Movement Research (Nowy Jork) oraz CounterPulse (San Francisco) inauguruje projekt Grand re Union. Pierwotnie zaplanowany w formie międzynarodowej i międzypokoleniowej konferencji performatywnej, która w ramach Festiwalu Malta miała odbyć się w Poznaniu w czerwcu 2020 roku jako finałowe zdarzenie programu Stary Browar Nowy Taniec, z powodu pandemii został przekształcony w platformę zbierania, archiwizowania, tworzenia wiedzy i doświadczeń. Złożą się na nią: internetowy magazyn tworzony przez międzynarodową i międzypokoleniową grupę praktyków i praktyczek, myślicieli, filozofek, pisarzy i badaczek, którego kolejne numery będą publikowane co miesiąc na stronie www.grandreunion.net od września 2020 roku, regularne spotkania w sieci, a później także na żywo w każdą trzecią sobotę miesiąca (od 19 września 2020 roku) oraz kontekstualizująca go książka.
W sobotę 20 czerwca o godz. 22.30 na otwarcie projektu wystartuje strona www.grandreunion.net, gdzie odbędzie się transmitowana na żywo rozmowa z kuratorami projektu, którzy zmierzą się z pytaniem „Czy choreografia może pomoc zmienić świat?” i zaproszą do dyskusji. Ze względu na międzynarodowych charakter projektu, wszystkie publikacje i spotkania zaplanowano w języku angielskim.
O dyskusji otwarcia:
Zmiana zawisła w powietrzu.
Nadszedł czas, by podjąć działania i odpowiedzieć na globalną niesprawiedliwość, ekstremizm, polaryzację, eksploatację i niszczenie środowiska. Grand re Union, międzynarodowy i międzypokoleniowy projekt-zgromadzenie zrodził się z głębokiej potrzeby zastanowienia się, w jaki sposób praktyka choreograficzna i taneczna może pomoc zmieniać świat oraz budować bardziej sprawiedliwą przyszłość dla wszystkich. Projekt ten, zainicjowany na rok przed pandemią, staje się właśnie częścią globalnego ruchu w kierunku głębokich systemowych zmian w dominującym porządku światowym, w relacjach międzyludzkich i relacjach człowieka z naturą.
Transmisja dyskusji z udziałem Marty Keil, Joanny Leśnierowskiej, Julie Phelps, Petera Pleyera, Rivki Rubin na żywo na Facebooku: Grand re Union oraz na www.grandreunion.net.
Sobota 20 czerwca 2020 roku, godz. 22.30 | 1:30 pm PST | 4:30 pm EST
Dołączcie do międzynarodowego zespołu kuratorów, aby porozmawiać o założeniach, planach i zamiarach projektu Grand re Union!
O projekcie Grand re Union:
W obliczu rozpadającego się świata nalegamy na bycie razem.
Podsumowując 15 lat swojej działalności, stojąc u progu transformacji programu (zaplanowanej na 2021 rok), Fundacja Art Stations (Poznań) razem ze swym wieloletnim partnerem Movement Research (Nowy Jork) oraz CounterPulse (San Francisco) rok temu zainicjowała pracę nad projektem międzynarodowej i międzypokoleniowej konferencji performatywnej, która w ramach Festiwalu Malta miała odbyć się w Poznaniu w czerwcu 2020 roku jako finałowe zdarzenie programu Stary Browar Nowy Taniec.
Towarzyszyło nam pragnienie pogłębionej refleksji nad zagadnieniami i znaczeniem choreografii dla współczesnej sztuki i, przede wszystkim, pytanie o to, czy praktyka choreograficzna może pomóc zmienić świat? A jeśli tak, to w jaki sposób?
Tytuł zdarzenia – Grand re Union – przywołuje legendarny kolektyw improwizacyjny stworzony przez choreografów pionierów post modern dance w Nowym Jorku w 1970 roku, a odwołując się do jego horyzontalnej struktury, podkreśla wyjątkowo istotną dziś konieczność spotykania się i jednoczenia we wspólnym myśleniu i działaniu. W ten sposób tytuł wydarzenia nawiązuje także bezpośrednio do dziedzictwa praktyk i refleksji będących tematem projektu.
Jednocześnie, będąc punktem kulminacyjnym realizowanego przez ASF programu Stary Browar Nowy Taniec, wydarzenie zaplanowane zostało także jako okazja do ponownego spotkania w Poznaniu i przypomnienia pracy artystów i badaczy, których wiedza i sztuka przyczyniła się przez ostanie 15 lat do rozwoju polskiej oraz wschodnioeuropejskiej choreografii i związanej z nią refleksji. Ważną częścią planowanego projektu jest udział w nim młodszego pokolenia polskich i środkowoeuropejskich artystów, którzy dorastali wśród między innymi różnorodnych działań i programów ASF. Tym samym Grand re Union staje się międzypokoleniowym spotkaniem, symbolicznym gestem przekazania pałeczki, przeniesieniem misji świadomego rozwijania tej formy sztuki na nowe pokolenie artystów aktywistów.
Aby zdemokratyzować i zdecentralizować proces programowania, i jako wyraz wiary w siłę zespołowego myślenia, szczegółowy program wydarzenia i jego dramaturgia została wypracowana przez międzynarodowy, wielopokoleniowy zespół kuratorski w składzie: Joanna Leśnierowska (Poznań) – kuratorka programu performatywnego ASF, inicjatorka koncepcji projektu; Julie Phelps (San Francisco) – dyrektorka artystyczna i zarządzająca CounterPulse, choreografka i aktywistka tańca; Peter Pleyer (Berlin) – choreograf, improwizator i pedagog-mentor (także dla wielu polskich artystów); Marta Keil (Warszawa) – kuratorka i badaczka sztuki performatywnej, redaktorka kilku publikacji poświęconej tej dziedzinie i jej polityce; Rivca Rubin (Manchester) – choreografka, coach zespołowy oraz mentorka artystyczna, koordynatorka i konsultantka metody Upwording opartej na komunikacji bez przemocy.
Skład zespołu kuratorskiego i jego szerokie kompetencje, dokonania i doświadczenie jego członków, a także obszary, jakimi się zajmują (od praktycznych po teoretyczne, od pedagogicznych po twórcze, od czysto artystycznych po artystyczno-społeczne) odzwierciedla pragnienie stworzenia wielopoziomowego programu zdolnego oddać kompleksowość problematyki Grand re Union.
W powodu pandemii projekt Grand re Union nie może się odbyćw oryginalnej formie. Jednak w czasie nagłego zawieszenia nasze założenia okazały się jeszcze bliższe rzeczywistości i jeszcze pilniejsze do realizacji.
Zatem dziesięciodniowe spotkanie Grand re Union przekształcamy w platformę zbierania, archiwizowania, tworzenia wiedzy i doświadczeń płynących z uprawianych przez nas dziedzin. Wspierana przez kuratorów międzynarodowa i międzypokoleniowa grupa praktyków i praktyczek, myślicieli, filozofek, pisarzy i badaczek tworzyć będzie internetowy magazyn, którego kolejne numery będą się ukazywać od września 2020 roku co miesiąc na dedykowanej projektowi stronie www.grandreunion.net.
Publikacji materiałów towarzyszyć będą spotkania w sieci (w każdą trzecią sobotę miesiąca, zaczynając od 19 września 2020), a z czasem również na żywo – najpierw lokalnie, potem globalnie, bowiem pierwotne zgromadzenie nadal zostaje naszym celem. Projektowi towarzyszyć będzie kontekstualizująca go książka przybliżająca także wybrane praktyki i strategie. W ten sposób spróbujemy zarysować nowe ramy myślenia o choreografii (i poszerzyć te już istniejące), które pozwolą zbudować sojusze z innymi obszarami sztuki i sięgnąć w stronę zupełnie nieoczywistych współpracowników i konspiratorek.
Na ten moment udział w projekcie potwierdzili między innymi: Lisa Nelson, Nina Martin, Mayfield Brooks, Keith Hennesy, Hadar Ahuvia, Meg Foley, Jennifer Monson, Zsolt Varga, Joanna Haigood, Sara Shelton Mann, Eszter Gal, Eva Karczag, Madalina Dan, Marta Ladjanszki, Ania Nowicka, Agata Siniarska, Maria Stokłosa, Iwona Olszowska, Kasia Sitarz, Ania Nowak, QUARTO, Roshana Rubin-Mayhew, Rosalind Crisp, Andrew Morrish, Julia Asperska, Luke Pell, Michiel Keuper, Kasia Wolińska, Hasmik Tangyan, Mateusz Szymanówka, Filip Pawlak, Dragana Alfirevic, Bush Hartshorn, Romain Bige, Shira Eviatar, Jack Halberstam, Lou Drago, Ka Rustler, Mariana Renthel, Paweł Sakowicz, Oliver Connew, Caroline Alexander, Ivan Ekemark, Patryk Lichota, Randy Reyes, Ingrid Vranken, Zeyno Pekünlü, Jana Al-Obeidyne, Alice Sheppard, Anna Wańtuch, Kasia Słoboda, Ola Bożek-Muszyńska, Neemias Santana, Magda Przybysz, Janusz Orlik, Dana Caspersen, Konrad Kurowski, Rafał Dziemidok
Tekst kuratorski
Grand re Union
Choreografowanie zmiany. Tańczenie oporu. Wspólne wypracowywanie więzi.
W tej chwili nie możemy być blisko. Lecz kryzys nie przyszedł z pandemią. Doświadczaliśmy go wcześniej, obserwując narastający ekstremizm, polaryzację relacji międzyludzkich i międzygatunkowych oraz zrywanie więzi z naturą. W odpowiedzi na tę sytuację, Art Stations Foundation, CounterPulse i Movement Research zainicjowały międzynarodową i międzypokoleniową konferencję performatywną, która miała się odbyć w Poznaniu w czerwcu 2020 na finał programu Stary Browar Nowy Taniec.
Zmiana zawisła w powietrzu.
Centrum ziemi znajduje się jednak dokładnie pod stopami każdego i każdej z nas. Jest zatem coś, co nas łączy. Projekt Grand re Union pomyślany został jako bezpośrednie spotkanie – moment wspólnego zatrzymania, zaproszenie do zawieszenia codziennych działań, szansa wygospodarowania czasu i przestrzeni dla głębokiej refleksji nad globalnymi uwarunkowaniami naszego funkcjonowania. Osobiste, fizyczne spotkanie, chociaż teraz niemożliwe, ciągle pozostaje horyzontem naszych działań, nawet jeśli nie możemy go jeszcze precyzyjnie zaplanować. Tworząc nasz projekt, nie mieliśmy pojęcia, że za moment codzienność, jaką znaliśmy, zostanie wstrzymana bez naszego udziału, że pandemia wymusi na nas wszystkich realną i długotrwałą przerwę – przerwę o skali większej niż kiedykolwiek. W czasie nagłego zawieszenia nasze założenia okazały się jeszcze bliższe rzeczywistości i jeszcze pilniejsze do realizacji.
Grand re Union to wzmocnienie poczucia współbycia i współsprawczości w kolektywnym myśleniu, działaniu i tańcu.
Przywołujemy kolektyw improwizacyjny Grand Union, założony w 1969 roku w Nowym Jorku przez protagonistki i protagonistów tańca post modern. Grand re Union czerpie z ustanowionych wówczas tradycji choreograficznych, a korzystając z wygenerowanej wtedy wiedzy, uzupełnia ją praktykami, które mogły się dzięki niej rozwijać przez kolejne dziesięciolecia.
Potrzebujemy działania jak powietrza.
Wciąż najważniejszy jest dla nas twórczy potencjał fizycznego bycia razem. Teraz jednak, uniezależnieni od ograniczeń geograficznych, mamy szansę wyjść, choćby na chwilę, poza tymczasowość spotkania. Dlatego planowane dotąd dziesięciodniowe spotkanie Grand re Union przekształcamy w platformę zbierania, archiwizowania i tworzenia wiedzy i doświadczeń płynących z uprawianych przez nas dziedzin. Wspierana przez kuratorów grupa praktyków i praktyczek, myślicieli, filozofek, pisarzy i badaczek tworzyć będzie internetowy magazyn, któremu towarzyszyć będą spotkania na żywo w sieci i działania offline (a z czasem, mamy nadzieję, również bezpośrednie, lokalne spotkania). W ten sposób planujemy dokumentację, rozwój i upowszechnianie wiedzy powstałej w obszarze tańca i ruchu, a zarazem poszerzanie choreograficznej (i nie tylko) refleksji. Projektowi towarzyszyć będzie kontekstualizująca go książka przybliżająca także wybrane praktyki i strategie. W ten sposób spróbujemy zarysować nowe ramy myślenia o choreografii (i poszerzyć te już już istniejące), które pozwolą nam zbudować sojusze z innymi obszarami sztuki i sięgnąć w stronę zupełnie nieoczywistych współpracowników i konspiratorek. Otwieramy się na nowe relacje i niespodziewane spotkania.
Rozpoczynamy pracę, by poddać się zmianom – a co za tym idzie, by zmieniać świat. Razem.
Zaczynamy więc od nowa. Wierzymy w możliwość skutecznego oporu wobec dominującego porządku świata i w możliwość jego głębokiej przemiany. Jej pierwsze symptomy mają miejsce już teraz, na naszych oczach. Praktyki choreograficzne proponują alternatywne sposoby bycia ze sobą, współistnienia w świecie, budowania relacji z naturą; nowe formy troski o siebie nawzajem. Jedyna droga wyjścia z obecnej sytuacji prowadzi przez jej głębokie doświadczenie, a my chcemy stworzyć jedną z możliwych tej drogi map.
Zdajemy sobie sprawę, że nie wiemy jeszcze wiele. Mamy świadomość, że tworzenie map od zawsze było działaniem politycznym. Każda mapa podaje jedne informacje, pozostałe starannie omijając. Dlatego zdecydowaliśmy się skupić na praktykach, które pomogą nam poruszać się po tym, co nieznane. I nadal chcielibyśmy zwrócić szczególną uwagę na dwa obszary. Pierwszy z nich to praktyki somatyczne, które w naszych cyfrowych, bezcielesnych czasach łączą nas ponownie z fizycznym doświadczeniem i przywracają nam świadomość ciała, otwierając przy tym na pełną szacunku interakcję z Innymi. Drugi obszar to improwizacja rozumiana jako laboratorium odważnych i hojnych eksperymentów, testujących i rozwijających podstawowe umiejętności adaptacji do wciąż zmieniających się rzeczywistości, zawsze poprzez świadomy w nich udział.
Łączymy się w radykalnej więzi, w trans-dyscyplinarności i post-hierarchicznym współdziałaniu.
Wierzymy w polityczny potencjał bezpośredniego spotkania. Zatem zaczynamy jak planowaliśmy (20.06.2020 roku) – inaugurując platformę www.grandreunion.net i gromadząc się najpierw w sieci (w każda trzecią sobotę miesiąca, zaczynając od września), by z czasem znów spotykać się na żywo, najpierw na poziomie lokalnym, a wkrótce, mamy nadzieję, ponad granicami państw, miejsc i czasu. Różnorodność proponowanych ram spotkań umożliwi nam doświadczenie i rozmowę na temat rozmaitych możliwości współbycia i wspierania siebie nawzajem. Chcemy, aby każde spotkanie dawało nam siłę w codziennych działaniach, tak w czasie pandemii, jak i w każdym innym momencie.
***
Cyfrowe czasopismo, spotkania i wszystkie elementy projektu realizowane będę w języku angielskim.
Kuratorzy: Marta Keil | Joanna Leśnierowska | Julie Phelps | Peter Pleyer | Rivca Rubin
Produkcja: Justin Ebrahemi, Natalia Gorzelańczyk, Marta Harasimowicz, Łukasz Kędzierski, Michał Łuczak
Główni partnerzy: www.artstationsfoundation5050.com | www.counterpulse.org | www.movementresearch.org
Organizatorzy projektu: Art Stations Fundation, CounterPulse (San Francisco), Movement Reaserch (Nowy Jork),
Współorganizatorzy: Trust for Mutual Understanding, Muzeum Susch, Goethe Institut Warschau, Ambasada Królestwa Niderlandów, Instytut Adama Mickiewicza/Culture.pl, Instytut Muzyki i Tańca
Wsparcie medialne: taniecPOLSKA.pl
