Wyniki wyszukiwania dla frazy:

Ania Nowak uprawia choreografię myśli, języka i sytuacji. Obecnie zajmuje ją aspekt czasowości w sztukach performatywnych oraz miłość jako sposób generowania wiedzy. Za istotną część swojej działalności uznaje uczestniczenie w nieformalnych strukturach wymiany i współpracy z innymi artystami oraz rozwijanie praktyk queerowo-feministycznych. Jej choreografia Offering What We Don’t Have To Those Who Don’t Want It miała swoją premierę na festiwalu Tanztage 2016 w Berlinie. Inne prace pokazane zostały m.in. w Warszawie, Amsterdamie, Barcelonie i Sztokholmie. Pracowała przy tworzeniu choreografii do ceremonii otwarcia Pierwszych Igrzysk Europejskich w Azerbejdżanie; była rezydentką CK Zamek w Poznaniu i, wraz z Martinem Hansenem, Dancehouse Melbourne....

Choreography: strategies (Choreografia: strategie) pod redakcją Marty Keil i Joanny Leśnierowskiej to trzeci (po Choreografii: polityczność i Choreografii: autonomie) tom, którym Art Stations Foundation zamyka serię publikacji poświęconą różnym perspektywom postrzegania, tworzenia i nazywania ruchu oraz rozumienia praktyk choreograficznych. Publikacja została przygotowany przez Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk we współpracy z Narodowym Instytutem Muzyki i Tańca w Warszawie. Jest to angielska wersja papierowa. W planach jest także wydanie e-booka z polskimi tłumaczeniami wszystkich zawartych w tomie tekstów.

Agata Siniarska to fikcyjna postać o wielu talentach i przeszłości kryminalnej, świadomie dziejąca się epizodach w przestrzeni choreograficznych sekwencji. Dając szansę przez lata różnym rodzajom form teatralnych, studiując zadania choreograficzne w HZT w Berlinie, obecnie kreuje ucieszne studia feministyczne oraz kultywuje pragnienia wobec obrazu, języka i pisania, kina i animacji, w obszarze swych feministycznych praktyk. Uzależniona od fikcji prowadzi swe dochodzenia pomiędzy życiem/śmiercią w obrazie a życiem/śmiercią poza kadrem, tworząc z siebie samej, poprzez przypisane jej kulturowe struktury, narzędzia wizualnej retoryki. Każdy wizerunek, podsycany przez energię głębokiej teoretycznej jękliwości, robi z pasją i wielką fascynacją. Wielokrotnie nie samotnie, ale w...

Oskar Malinowski (ur. 11 listopada 1990) – aktor, tancerz, performer i choreograf. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu. Aktualnie współpracuje z Komuną/Warszawa (Cezary idzie na wojny, reż. Cezary Tomaszewski, 2017; Rodos, chor. Wojciech Grudziński, 2019); Nowym Teatrem w Warszawie (Języki Przyszłości/Future Tongues, reż. chor. Ania Nowak, 2018); Zachętą Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie (Topologia pożądania, chor. Agnieszka Kryst, 2019) oraz Teatrem Fredry w Gnieźnie (Historia przemocy, reż. Ewelina Marciniak, 2019). Artysta realizuje autorskie projekty – coś/ktoś (2013); KINGWAY (2015) – oraz wraz z Katarzyną Gorczycą współtworzy kolektyw Gorczyca/Malinowski w ramach którego...