10 marca 2023 roku mija 115. rocznica urodzin Walerego Szajewskiego. Przypominamy o życiu artystycznym tego tancerza, asystenta choreografa, kierownika baletu i pedagoga.

Wersja do druku

Udostępnij

Urodził się 10 marca 1908 roku. W 1928 roku ukończył Szkołę Baletową przy Teatrze Wielkim w Warszawie. W latach 1928–1935 był tancerzem, a następnie solistą Teatru Wielkiego w Warszawie. Z kolei od 1935 do 1936 roku występował jako solista Polskiego Baletu Parnella, od 1936 do 1938 roku jako solista Ballets de Monte Carlo, od 1938 do 1939 roku jako solista The Royal Covent Garden Russian Ballet, w latach 1939–1957 jako baletmistrz i solista Polish-Australian Ballet w Sydney. W latach 1958–1960 był asystentem baletmistrza w Polskim Zespole Tańca i jednocześnie – do 1964 roku – pedagogiem Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Od roku 1964 do 1966 był zatrudniony jako kierownik baletu Teatru Wielkiego w Warszawie, a od 1966 do 1973 – jako pedagog Państwowej Szkoły Baletowej w Warszawie. W 1973 roku przeszedł na emeryturę.

Walery Szajewski tańczył w spektaklach, takich jak m.in.: Księżniczka żydowska (na podstawie utworu Wacława Grubińskiego), choreografia: Piotr Zajlich, muzyka: Henryk Adamus, reżyseria: Paweł Owerłło; premiera: 19 marca 1926 roku, Teatr Narodowy w Warszawie;

Burza (na podstawie utworu Williama Shakespeare’a), muzyka: Henryk Adamus, choreografia: Piotr Zajlich, reżyseria: Stefan Jaracz; premiera: 18 czerwca 1926 roku, Teatr Narodowy w Warszawie;

Fiołek z Montmartre’u, muzyka: Emmerich Kálmán, reżyseria: Józef Sendecki, choreografia: Józef Ciesielski; premiera: 20 grudnia 1930 roku, Teatr Wielki w Poznaniu.

Jako asystent choreografa i kierownik baletu pracował nad przedstawieniami takimi jak:

Straszny dwór Stanisława Moniuszki, reżyseria: Jerzy Merunowicz; 20 listopada 1965, Teatr Wielki, Warszawa;

Halka Stanisława Moniuszki, reżyseria: Bronisław Dąbrowski; premiera: 21 listopada 1965 roku, Teatr Wielki w Warszawie;

Pan Twardowski Ludomira Różyckiego, reżyseria i choreografia: Stanisław Miszczyk; premiera: 22 listopada 1965 roku, Teatr Wielki w Warszawie;

Faust Charles’a Gounoda, reżyseria: Ladislav Štros; premiera: 6 kwietnia 1966 roku, Teatr Wielki w Warszawie (asystent choreografa);

Wieczór Strawińskiego, muzyka: Igor Strawiński: Święto wiosny (reżyseria: Konrad Swinarski), Orfeusz (reżyseria i choreografia: Alfredo Rodrigues), Król Edyp (reżyseria, choreografia i inscenizacja: Alfredo Rodrigues); premiera: 11 grudnia 1965, Teatr Wielki w Warszawie (kierownik baletu);

Jezioro łabędzie Piotra Czajkowskiego, reżyseria: Raissa Kuzniecowa; premiera: 15 stycznia 1966 roku, Teatr Wielki w Warszawie (asystent choreografa, kierownik baletu).

Zmarł 25 grudnia 1995 roku w Warszawie.

***

Bibliografia:

Hasło Walery Szajewski [w:] Encyklopedia teatru polskiego, on-line: https://encyklopediateatru.pl/osoby/16128/walery-szajewski [dostęp: 21.02.2023].
Irena Turska, Almanach baletu polskiego 1945–1974, Kraków 1983, s. 180.

Dokumentacja fotograficzna (szczegółowy opis obiektu):

Tancerze: Leon Wójcikowski (w środku), Walery Szajewski, Leon Wójcikowski i Marian Winter podczas przerwy w tournée (od lewej: Walery Szajewski, Leon Wójcikowski, Marian Winter), 1937. Narodowe Archiwum Cyfrowe, zespół: Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji, sygnatura: 3/1/0/11/12415/1, on-line: https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/skan/-/skan/f75cbdae2fa26cdec82a634e73fccbef2122fe3fcdafb804936095ad6919da17 [dostęp: 21.02.2023].

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close