Barcelona: Magdalena Ptasznik, Marina Colomina „SURPLUS” – pokaz w Muzeum Sztuki Współczesnej

W SURPLUS próbujemy uwrażliwić percepcję, przenieść  d o ś w i a d c z e n i e  obserwacji w c i a ł o , uczynić widocznymi

o d m i e n n e sposoby doświadczania widzenia – otworzyć mnogość tych potencjalności poprzez/w zmieniającej się relacji między nami. Działamy w ramie choreograficznej, która warunkując obserwację wciąż, na nowo formuje doświadczenie ciała jako   podmiotu przedmiotu  w ciągłym p r z e k s z t a ł c a n i u.

W SURPLUS obserwujemy siebie poprzez r e l a c j e, które ustanawiamy. Praca pulsuje wokół uwrażliwiania ciał – zarówno performerek jak i widzów – dążąc do uczynienia ruchomą relacji siebie wobec innego. Czyni to poprzez wydarzenie, które uwidacznia swój proces, zwielokrotnione punkty skupienia i konstrukcję choreograficzną.

W SURPLUS nie próbujemy komunikować poprzez tworzenie narracji, nie proponujemy sekwencji scen mającej na celu budowanie sensu poprzez ich znaczenie symboliczne. W SURPLUS zachęcamy widza, do otwarcia się na doświadczenie indywidualnego procesu obserwowania, nie oferujemy jednego sposobu odczytu czy interpretacji, ale proponujemy podróż przez indywidualne skojarzenia i znaczenia rodzące się w procesie patrzenia i doświadczania. Zakładamy możliwość ciągłego odnawiania, re-definicji znaczeń w czasie, ku rozluźnianiu ograniczeń wynikających z pojawiających się oczekiwań. Będąc świadomymi konwencji teatralnej ekspozycji poszukujemy sposobów ucieleśnienia kierujących się ku zmysłom i afektowi, a nie jedynie logice reprezentacji. Dążymy do poszerzania granic form tworzących znaczenia i potrząśnięcia sferą bezpiecznej bierności.

choreografia i wykonanie: Magdalena Ptasznik, Marina Colomina
koprodukcja: Antic Teatre, Barcelona,
wsparcie: Azala Espacio, Vitoria (rezydencja), Workspacebrussels (rezydencja), Centrum w Ruchu, Fundacja Burdąg

Projekt realizowany w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Przy wsparciu Instytutu Adama Mickiewicza.