Na zdjęciu: Jekaterina Szipulina, Jekaterina Krysanowa. Fot.
Balet moskiewskiego Teatru Bolszoj nie chce być tylko pięknym muzeum klasycznego baletu, z jakim jest kojarzony i z którego zasłużenie słynie. Dlatego wprowadza do swego repertuaru także nowe balety oraz choreografie uznanych na całym świecie twórców współczesnych. Podczas jednego wieczoru zaprezentuje trzy dzieła takich właśnie mistrzów. Wieczór transmitowany do kin w ponad 60 krajach świata 19 marca będzie jednorazowym wydarzeniem okraszonym aż dwiema premierami na scenie Bolszoj.
Zobaczymy The Cage Jerome’a Robbinsa, wybitnego choreografa i reżysera amerykańskiego do muzyki Igora Strawińskiego, Russian Seasons Aleksieja Ratmańskiego oraz Etudes Haralda Landera. The Cage i Etudes zostaną tego wieczora wykonane po raz pierwszy na scenie Bolszoj. Ta ostatnia choreografia jest uważana za hołd dla baletu klasycznego, od prostych ćwiczeń przy drążku po spektakularne popisy. Russian Seasons Aleksieja Ratmańskiego to z kolei stylizowane wariacje na temat rosyjskiego folkloru muzycznego i tanecznego do muzyki Leonida Diesatnikowa.
Dla naszych czytelników przygotowaliśmy po jednym podwójnym zaproszeniu do wybranych kin: kino Amok w Gliwicach, Kino Nowe Horyzonty we Wrocławiu oraz Kino Praha w Warszawie. Osoby zainteresowane prosimy o odpowiedź na pytanie: Za reżyserię i choreografię jakiego dzieła otrzymał prestiżową nagrodą filmową Jerome Robbins i jaka to nagroda? Odpowiedzi należy przesyłać na adres: julia.hoczyk@taniecpolska.pl
Jerome Robbins (właściwie Jerome Wilson Rabinowitz, 1918-1998) – amerykański choreograf baletowy i musicalowy, reżyser teatralny, filmowy, producent telewizyjny, urodził się w Nowym Jorku. Trudna sytuacja finansowa rodziny, związana z Wielkim Kryzysem, nie pozwoliła mu pójść na studia. Dzięki pomocy siostry, profesjonalnej tancerki dostał się staż w Sandor’s Company. W 1940 trafił do corps de ballet nowego zespołu Ballet Theatre (późniejszy American Ballet Theatre). W 1944 stworzył swój pierwszy balet Fancy Free do muzyki nieznanego jeszcze kompozytora – Leonarda Bernsteina. Następnie pracował równolegle dla baletu i musicalu. W 1949 dołączył do zespołu Balanchine New York City Ballet (NYCB), gdzie został zastępcą dyrektora artystycznego. Dla tego zespołu stworzył The Cage (Klatkę) inspirowaną rytuałami godowymi modliszek, samic traktujących samce jako ofiarę. W 1957 odbyła się premiera musicalu West Side Story, w jego reżyserii i choreografii (za co otrzymał dwa Oscary). Po śmierci Balanchine’a wraz z Peterem Martinsem był dyrektorem New York City Ballet (aż do 1990). Stworzył ponad 60 choreografii.
Aleksiej Ratmański urodził się w 1968 w Leningradzie, wykształcenie uzyskał w Szkole Baletowej Bolszoj w Moskwie. Był kolejno solistą ukraińskiego Baletu Narodowego, Baletu Królewskiego w Winnipeg i Duńskiego Baletu Królewskiego. Tworzył balety dla Teatru Maryjskiego, Szwedzkiego i Duńskiego Baletu Królewskiego, Holenderskiego Baletu Narodowego, New York City Ballet, San Francisco Ballet, The Australian Ballet, oraz dla Niny Ananiashvili, Diany Vishnevej i Michaiła Barysznikowa. W 2005 roku został uhonorowany nagrodą Benois de la Danse za swoją choreografię Anna Karenina. Był dyrektorem artystycznym baletu Teatru Bolszoj (2004-2008), dla którego stworzył Jasny Potok oraz Śrubę do muzyki Szostakowicza, dokonał rekonstrukcji Korsarza i Płomienia Paryża. W 2009 przygotował nową choreografię tańców do Aidy w Metropolitan Opera. W 2009 został choreografem-rezydentem American Ballet Theatre. Russian Seasons(Rosyjskie pory roku) wystawił dla New York City Ballet jako przedstawienie różnych doświadczeń człowieka, takich jak miłość, strata i śmierć w ludowych i prawosławnych rytuałach odzwierciedlających zmiany pór roku. Wykorzystał muzykę Leonida Diesatnikowa, czerpiącą z folkloru ludów zamieszkujących rosyjską krainę jezior. Kompozytor, podobnie, jak Vivaldi w Czterech porach roku, używa w czterech częściach utworu solowych skrzypiec, ale dodaje też solo wokalne.
Harald Lander (1905-1971) był duńskim tancerzem, choreografem i dyrektorem artystycznym Baletu Królewskiej Duńskiej. Urodził się w Kopenhadze. Zaczynał jako tancerz, studiując pod kierunkiem Michaiła Fokina w latach 1926-27. Główne role tańczył aż do przejścia na emeryturę w roku 1945. W czasie jego kadencji (1932 do 1951) jako dyrektora artystycznego i baletmistrza Ballet Royal Danish wzbogacił repertuar zespołu o ikoniczne arcydzieła Fokina stworzone dla Baletów Rosyjskich Diagilewa oraz o rekonstrukcje i wznowienia baletów Bournonville’a, ojca klasycznego baletu duńskiego. Etudes(Etiudy) to jego najbardziej znana praca choreograficzna, która później przyniosła mu międzynarodową sławę. Jest ona uważana za hołd dla klasycznej lekcji – treningu baletowego, który zawsze zaczyna się od tradycyjnych ćwiczeń baletowych przy drążku i kończy się spektakularnymi skokami i piruetami na środku sali. W 1953 roku Lander został baletmistrzem Opery Paryskiej, a 1964 otworzył własne studio w Paryżu. Na krótko przed śmiercią wrócił do Kopenhagi.
WIĘCEJ NA:
https://www.facebook.com/nazywowkinach
https://www.youtube.com/channel/UCP8vyfL7gLZUJPISULcLmlQ
Gdzie można oglądać Wieczór choreografii współczesnych:
Na żywo:
Bydgoszcz Multikino
Dąbrowa Tarnowska Kino Sokół
Gdańsk Multikino
Gdynia Multikino
Gliwice kino Amok
Katowice Kino Rialto
Konin Kino Oskard
Kraków Multikino
Limanowa Limanowski Dom Kultury kino Klaps
Lublin Multikino
Olsztyn Multikino
Poznań Multikino Malta
Przemyśl Centrum Kulturalne w Przemyślu-Kino Centrum
Szczecin Multikino
Warszawa (1) Kino Praha
Warszawa (2) Multikino Złote Tarasy
Wrocław Kino Nowe Horyzonty
Zabrze Multikino
Retransmisje:
9 kwietnia Oświęcim Oświęcimskie Centrum Kultury – Nasze Kino
20 kwietnia Dębica kino Kosmos
22 kwietnia Łódź Łódzki Dom Kultury kino Szpulka
23 kwietnia Łuków kino Łuków
5 maja Braniewo Braniewskie Centrum Kultury
24 maja Kęty Dom Kultury w Kętach
18 czerwca Poznań kino Rialto
Wieczór choreografii współczesnych
muzyka: Igor Stawiński, Leonid Diesatnikow, Carl Czerny
choreografia: Jerome Robbins, Aleksiej Ratmański, Harald Lander
Transmisja 19 marca 2017 | niedziela | 16:00 | LIVE
The Cage (Klatka)
Jerome Robbins choreografia © The Robbins Rights Trust
Igor Strawiński muzyka (Koncert D-dur na orkiestrę smyczkową, 1946)
Igor Dronow dyrygent
Ruth Sobotka kostiumy
Jean Rosenthal scenografia
Jennifer Tipton świtało
Perry Silvey adaptacja scenografii i świateł
Holly Hynes nadzór nad kostiumami
Prapremiera New York City Ballet, 14 czerwca 1951
Premiera Teatr Bolszoj w Moskwie, 19 marca 2017
czas trwania: 15 minut
Obsada: Jekaterina Krysanowa jako Nowicjuszka
Janina Parienko jako Królowa
Nikita Kapustin jako Pierwszy
Aleksandr Wodopietow jako Drugi
Russian Seasons (Rosyjskie pory roku)
Aleksiej Ratmański choreografia
Leonid Diesatnikow muzyka
Igor Dronow dyrygent
Galina Sołowiowa kostiumy
Mark Stanley światło
Siergiej Szewczenko adaptacja świateł
Prapremiera New York City Ballet, 4 czerwca 2006
Premiera Teatr Bolszoj w Moskwie, 17 listopada 2008
czas trwania: 42 minuty
Obsada:
Julia Stiepanowa, Władysław Lantratow jako Para w żółcieni, potem w bieli
Jekaterina Krysanowa, Denis Sawin jako Para w czerwieni
Anna Nikulina Anton Sawiczew jako Para w zieleni
Anna Okuniewa, Dmitij Dorożkow jako Para w błękicie
Wiktoria Litwinowa, Artur Mkrtczjan jako Para w fiolecie
Wiktoria Jakuszewa, Michaił Koczan jako Para w bordo
Etudes (Etiudy)
Harald Lander choreografia
Harald Lander kostiumy i światło
Carl Czerny muzyka (etiudy fortepianowe zaaranżowane na orkiestrę przez Knudage Riisagera)
Igor Dronow dyrygent
Prapremiera Duński Teatr Królewski w Kopenhadze, 1948
Premiera Teatr Bolszoj w Moskwie, 19 marca 2017
czas trwania: 46 minut
Obsada:
Olga Smirnowa jako Balerina
Semion Czudin jako Pierwszy tancerz
Artiom Owczarenko jako Pierwszy tancerz
oraz soliści, koryfeje i zespół baletowy Teatru Bolszoj.
Przedstawienie trwa około 2 godzin i 40 minut.
***
Rozpowszechnianiem spektakli z cyklu Bolshoi Ballet Live na terenie Polski zajmuje się dystrybutor najwyższej jakości kontentu alternatywnego dla kin, w tym transmisji HD LIVE i retransmisji HD z najlepszych teatrów i sal koncertowych świata, będący jednym ze światowych pionierów w tym zakresie. Marka www.nazywowkinach.pl została ustanowiona przez firmę CIKANEK FILM, działającą obecnie w 14 krajach Europy Centralnej i Wschodniej, a powstałą w roku 2007, by kreować i rozwijać rodzący się właśnie fenomen transmisji do kin spektakli i koncertów. Rocznie firma w samej tylko Polsce sprzedaje ponad 100.000 biletów.
