Na zdjęciu: Atsushi Takenouchi. Fot. Waldemar Zdrojewski.
W poniedziałek 1 grudnia o godz. 19.00w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego odbędzie się Ziarno emocji – solowy spektakl w wykonaniu Atsushiego Takenouchiego. Muzykę na żywo tworzyć będzie również Hiroko Komiya.
Emocje poruszają ciałem z głębi. Jak ziarno w ziemi, zalążek uczuć tkwi w nas na długo przed tym nim dojrzeją i znajdą wyraz w nowej formie. Rozwijają się nieskończenie w całkowitej ciemności czerpiąc ze źródła ludzkiej pamięci. Ciało, którego znaczenie społeczeństwo dziś lekceważy, może uzyskać prawdziwą harmonię jedynie wtedy gdy uczucia są szczere i spontaniczne. Gdy tak nie jest, wybuchają prowadząc nas ku chaosowi”- Atsushi Takenouchi
Umiejętność przełożenia pełnego spektrum ludzkich emocji – smutku, strachu, radości – na minimalistyczny a jednocześnie niezwykle silny w odbiorze język tańca butoh dana jest tylko tym mistrzom, którzy po latach osobistych i głębokich poszukiwań dotarli do uniwersalnego źródła bytu. Atsushi Takenouchi jest jednym z nich. W trakcie spektaklu, szczupłe ciało artysty staje się narzędziem przekazu: emanuje energią udzielającą się widowni, a światło i niezwykła, przypominająca dźwięki zasłyszane w naturze muzyka, dopełniają wrażenie pełnego uczestnictwa w żywym obrazie.
Cieszę się bardzo, że uda nam się zobaczyć ten spektakl. Po raz pierwszy zaprezentowany został w Paryżu w 2003 roku i słyszałam, że jest bardzo poruszający – mówi Anita Zdrojewska, z fundacji Pompka organizator wydarzenia. Dodatkowo, udało się zsynchronizować przyjazd mistrza z terminem wydania naszej książki „Świat butoh Kazuo Ohno” więc każdy, kto ją przeczyta będzie mógł zobaczyć butoh w najwyższej klasy wykonaniu.
Butoh narodziło się w Japonii w końcu lat pięćdziesiątych jako kontrkulturowa forma tańca. Jego twórcami byli Tatsumi Hijikata (1928-1986) i Kazuo Ohno (1906-2010!) – całkowicie inne osobowości, które odmiennymi lecz zawsze inspirującymi bądź pełnymi prowokacji metodami, dążyły do osiągnięcia przez swych adeptów poziomu całkowitej jedności ciała, ducha i umysłu. Według nich, jedynie taki stan pozwala na całkowite wyzbycie się wszelkich ograniczeń społecznych i kulturowych a wyzwolone ciało staje się nośnikiem prawdziwie uniwersalnego, czystego przekazu.
O artystach:
O artystach:
Atsushi Takenouchi dołączył do grupy „Hoppo-Butoh-ha“ na Hokkaido w 1980. Jego ostatnie wspólne przedstawienie z grupą – „Takazashiki”(1984) było opracowane przez twórcę butoh Tatsumi Hijikata. Atsushi rozpoczął swą własną drogę Jinen Butoh w 1986; stworzył m.in. spektakle solo Itteki, Ginkan łączące uniwersalny obraz natury, ziemi, czasów odległych i impresji chwili, spotkania z ludźmi i otoczeniem. Z projektem JINEN odbył w Japonii 3-letnią podróż wykonując w tym czasie 600 improwizacji (1996-1999). Wówczas też uczył się u twórcy butoh Kazuo Ohno i jego syna – Yoshito. Od 2002 przebywał głównie w Europie współpracując z tancerzami i aktorami z Francji, Polski, USA i innych krajów. Występował na festiwalu w Avignon, na Paris Butoh Festival i New York Butoh Festival, na których prezentował swe spektakle solo. W tym samym czasie pracował też w filmie. Ostatnia praca na Alasce i Hawajach Wypełniony naturą – film artystyczny o środowisku naturalnym – wkrótce będzie ukończona. Premiera Ziarna emocji miała miejsce w 2003; spektakl wystawiany był m.in w Espace Culturel Bertin Poiree Butoh Festival (Paryż, 2003), Cave Gallery (Nowy Jork, 2003)
Hiroko Komiya – obrazy pochodzące z powietrza, otaczającej nas przestrzeni czy tworzone przez ciało przekształca w dźwięki – bez stałej linii melodycznej czy rytmu. Są one całkiem proste, pojedyncze, towarzyszą nam podobnie jak pogoda czy najbliższe otoczenie. Używa zarówno wody i materiałów naturalnych takich jak kamień, bambus, piach, liście, muszle jak dzwonki, bębenki czy perkusję. Od 1996, pod okiem grającego na Tabla – Masahiro Besso, uczyła się grania na „instrumentach perkusyjnych” używanych w tradycyjnej muzyce hinduskiej. W 1999 rozpoczęła współpracę z tancerzem butoh Atsushi Takenouchi. W czasie warsztatów JINEN Butoh podejmuje interakcję z oddechem i ruchem uczestników. Komponuje muzykę dla tancerzy, aktorów a także na potrzeby zajęć z dziećmi i dorosłymi osobami upośledzonymi w Japonii, Francji, USA czy Polsce. Używa też głosu w jego podstawowej, naturalnej formie. Od 2002 roku pracowała nad głosem z pieśniarzem plemiennym, poetą i perkusistą Jean C. Dussin (pieśni inuickie, afrykańskie, celtyckie, z kręgu).
Utwory: Stone[1999], Tanagokoro[2000], Itteki [2001], Tenmon[2002], Gekkai[2003], Koe [2003], Fleur de Boue[2003], Emotion Seed [2004], Gen [2004], Ki Za Mu [2005], Injured Bird [2005],
Yin Yang Butoh Procession [2005], Butoh Byo [2006], itd.
Wstęp na improwizację: 20 zł.
BILETY na spektakl:
40 PLN (normalny)
20 PLN (ulgowy)
Bilety dostępne również w: – księgarni PROSPERO
– bileteriach EMPIK
– sklepach Saturn
– salonach Media Markt
– kasach sieci Eventim
REZERWACJA:
Bilety można rezerwować pisząc na adres: bilety@instytut-teatralny.pl lub pod numerem telefonu (22) 501 70 02.
***
Natomiast w dniach 2-3 grudnia 2014 o godz. 19.00 w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (Scena Malarnia, ul. Teatralna 2) odbędzie się premiera spektaklu TO-EN Desert Rose (Róża Pustyni), podejmującego tematykę pragnienia powabu i pokusy uwodzenia. Budowany w sugestywnym języku tańca butoh, mówi o rejonach elektryzującej słodyczy – nieskrępowanej i kuszącej, istniejącej tylko ze względu na swój urok.
Desert Rose narodził się z inspiracji pozornie odległymi obrazami – szczególną odmianą rośliny, jaką jest Róża Pustyni oraz zjawiskiem glamour. Oszałamiająco piękne kwiaty, kuszą swym soczystym kolorem, ale na tle nagiego krajobrazu pustyni, wydawałoby się, istnieją tylko dla siebie i tylko na chwilę. Nabrzmiałe trującym sokiem, przyciągają wzrok, nierzeczywiste i dzikie. Obraz ten symbolicznie łączy się z czymś przesyconym, iluzorycznym, przesłodzonym, różowym, tandetnie powabnym. Rozszerza się i pulsuje. Krzykliwie przeplata się ze zmysłowością i infantylnością, przerysowanym pragnieniem oczarowania i blasku.
Koncept, choreografia, taniec: TO-EN
Realizacja świateł: Przemysław Kalemba
Kostium: Pani Ella, Maciej Głowacki
Wideo: Agencja Vizualna
Dźwięk: Krzysztof Pajka, Taavi Tulev (Estonia), Timo Viialainen (Finlandia)
TO-EN jest tancerką butoh. Drogę artystyczną rozpoczęła w Szwecji, w zespole tańca butoh SU-EN Butoh Company, kierowanego przez artystkę i choreografkę SU-EN. W tym czasie TO-EN brała udział w licznych przedstawieniach, projektach, festiwalach, prezentowanych na czołowych scenach Szwecji. W 2009 roku, w Sztokholmie odbyła się solowa premiera TO-EN pt. White-Biały. Premiera była jednoczesnym momentem narodzin TO-EN Butoh Company. Obecnie artystka pracuje w Polsce, realizuje spektakle, multidyscyplinarne projekty, akcje site – specific, improwizacje, warsztaty, wykłady. Ostatnie realizacje to wielkoformatowa instalacja ze szwedzkim artystą Fredrikiem Wretmanem pt. HIKARIMUJI czy 3 miesięczny projekt warsztatowy dla osób 60+ zakończony spektaklem Ukryte wśród liści. TO-EN oznacza po japońsku „Ziemia-Ogród”, „Ogród – Ziemski” (EARTH – GARDEN) i jest imieniem artystycznym tancerki. Więcej informacji na stronie www.toenbutoh.com
Krzysztof Pajka – muzyk, rzemieślnik, człowiek wielu talentów. Uczestnik akcji muzycznej PEPSI FAZA – zwycięzca w kategorii na najlepszą kompozycję muzyczną. Jego twórczość była prezentowana w Radiostacji, miesięczniku Machina oraz TV VIVA Polska. Działał w ramach Sopockiej Sceny Off de BICZ jako autor i wykonawca na żywo muzyki do spektakli. Uczestniczył w projekcie POLIFONIA (książka, muzyka i film) oraz w wielu innych happeningowych koncertach i akcjach muzycznych jako członek zespołu Plac zabaw- Czemuś. Od 2010 stale współpracuje z TO-EN Butoh Company.
Przemysław Kalemba – wieloletni współpracownik Teatru Wybrzeże w zakresie realizacji oświetlenia. Współpracuje z Fundacją Teatru BOTO, a także z Grupą Profit. Wykonuje projekty świateł dla polskiej sceny muzycznej.
Bilety: 20 zł
Tel. 58 301 13 28
bilety@teatrwybrzeze.pl
www.toenbutoh.com
www.teatrwybrzeze.pl
Partner: Teatr Wybrzeże
Zrealizowano przy pomocy finansowej Województwa Pomorskiego oraz ze środków Miasta Gdańska w ramach Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska
