Wersja do druku

Udostępnij

W ramach projektu Centrum Sztuki  Tańca w Warszawie 2017-2019 w Domu Kultury Kadr w cyklu Oko cyklonu odbędzie się prezentacja dwóch wersji spektaklu Śmierć. Ćwiczenia i wariacje Renaty Piotrowskiej-Auffret. O godz. 13.00 spektakl zostanie pokazany w wersji dla dzieci w wieku 6-9 lat. Przedstawienie w niezwykle zabawny i przystępny dla dzieci sposób porusza tematykę śmierci. O godz. 18.00 w wersji dla dorosłych, w której choreografka, usiłując wprost zainscenizować spotkanie ze śmiercią, gromadzi różne scenariusze składające się na performatywny dyptyk, w trakcie którego choreografka podróżuje przez wieki (nie)doświadczania śmierci i korzysta z artystycznych, kulturowych i społecznych reprezentacji tego ostatecznego doświadczenia. O godz. 19.30 natomiast odbędzie się prezentacja spektaklu Polowanie według koncepcji i w choreografii Weroniki Pelczyńskiej. Spektakl jest procesem ujawniania zapisów rzeczywistości we współczesnych, nieustannie śledzonych i tropionych ciałach. Po wieczornych pokazach zaplanowano rozmowy z artystami.

O spektaklach:

Renata Piotrowska-Auffret: Śmierć. Ćwiczenia i wariacje

Wersja dla dzieci:

Spektakl inspirowany fenomenem danse macabre wykorzystuje różne komiczne oblicza spotkania ze śmiercią poprzez opowieść, obrazki z książki, taniec, muzykę i rodzaj wyjątkowego teatru lalkowego. Dzieci są ciekawe wszystkiego i nie ma dla nich tabu. Dlatego też spektakl o śmierci, których niewiele w repertuarze teatrów dziecięcych jest dla nich wyjątkową okazją, aby w sposób przyjemny i zabawny zmierzyć się z tak ważnym tematem.

Wersja dla dorosłych:

Śmierć jest doświadczeniem, które nie może być opowiedziane. Jest granicą, po przekroczeniu której nie ma powrotu. Ten, kto jej doświadcza, na zawsze odchodzi. W swoim spektaklu choreografka i performerka Renata Piotrowska-Auffret z dystansem i humorem, konfrontuje to doświadczenie z teatrem – zgodnie z myślą Peggy Phelan, dla której teatr jest miejscem, gdzie społeczeństwo „przygotowuje się na stratę, a w szczególności na śmierć”.

 

Piotrowska-Auffret, usiłując wprost zainscenizować spotkanie ze śmiercią, gromadzi różne scenariusze składające się na performatywny dyptyk, w trakcie którego choreografka podróżuje przez wieki (nie)doświadczania śmierci i korzysta z artystycznych, kulturowych i społecznych reprezentacji tego ostatecznego doświadczenia.

 

Wychodząc od obserwacji, że współczesne ciało bardziej niż kiedykolwiek neguje własną śmiertelność, a medialnej wszechobecności umierania towarzyszy chęć wymazania śmierci z codziennego życia, artystka zwraca się w stronę niektórych historycznych zjawisk i fantazmatów związanych z problematyką śmierci, takich jak średniowieczna ikonografia danse macabre, rytuał, personifikacja kostuchy, makabryczna estetyka gore czy petite mort erotyki. Raz za razem kreując spotkanie ze śmiercią, wciągając ją w choreografię jak nieuchwytną partnerkę, Piotrowska bada współczesne rozumienie umierania lub jego brak.

 

koncept, choreografia: Renata Piotrowska-Auffret

wykonanie: Renata Piotrowska- Auffret

dramaturgia: Bojana Bauer

światło: Ewa Garniec i Joanna Leśnierowska

realizacja światła: Łukasz Kędzierski

produkcja: Fundacja Burdąg

partnerzy: Centrum w Ruchu, Wawerskie Centrum Kultury, Centrum Sztuki Współczesnej – Sala Laboratorium, Narodowe Centrum Tańca w Paryżu, La Briqueterie – CDC du Val-de-Marne, Teatr Soho z Warszawy, STSpot w Jokohamie, Art Stations Foundation z Poznania

Trailer: https://vimeo.com/112046636

 

Po spektaklu organizatorzy zapraszają na spotkanie artystów z widzami.

Spotkanie poprowadzi Julia Hoczyk.

  

Weronika Pelczyńska: Polowanie 

Performans Polowanie jest procesem ujawniania zapisów rzeczywistości we współczesnych, nieustannie śledzonych i tropionych ciałach. Jednak to nie ciało i jego biologiczne życie jest miejscem naszych doświadczeń. Jest nim język, za pomocą którego nasze przeżycia ulegają tekstualizacji albo stają się dla nas niedostępne. Przestajemy rozumieć sygnały własnego ciała. Pod powierzchnią języka, poza jego zasięgiem, żyją konkretne ciała i to na nich dokonują się nieczytelne dla nas inskrypcje strachu. Odsłanianie ukrywanych i wykluczonych z dyskursu społecznego doświadczeń ciała jest kluczowe dla rozpoznania rzeczywistości, w której zasadą praktykowania władzy stała się dystrybucja strachu i zarządzanie nim.

 

Współczesne taktyki rządzenia na terenie Zachodu to także rozprzestrzenianie lęku przed zamachami terrorystycznymi i budowanie strachu przed inwazją „niezachodnich obcych”. Ekonomicznie znajdujemy się w kondycji nieustannych dłużników, z lękiem pomijamy wiadomości o kapitalistycznych praktykach poza obrębem zachodniego świata. Ciągłość praktykowania podziałów klasowych i rasowych, nie mieszcząca się w rozprzestrzenianym systemie zachodnich wartości, czyni z nas milczących świadków tego, czego nie chcielibyśmy akceptować. Zarządzane w ten sposób podmioty/ciała nieustannie negocjują z własnym i cudzym strachem.

 

Konwencje o „prawach człowieka” nie gwarantują życia bez strachu. Strach to wina i wewnętrzny problem jednostek. Internalizujemy i zapisujemy w naszych ciałach poczucie braku konkretnych wartości z powodu odczuwanego przez nas strachu. Chcemy, by uspokajała nas medycyna i policja, chcemy ton środków psychotropowych i nieustannej inwigilacji. Pierwotny strach, z którym się rodzimy, zostaje wykorzystany, przetworzony w doświadczenie polityczne oraz społeczne, które (de)formuje i przekształca nasze ciała.

 

To, co własne i prywatne ulega upolitycznieniu, bo staje się narzędziem dzięki, któremu władza w najgłębszy sposób może ingerować w nasze życie. Nieujawniony kulturowo i niewyrażony symbolicznie strach narodzin, z którym musi poradzić sobie każda matka i każde dziecko, zostaje ukradziony i przekształcony w traumę, na której łatwo buduje się kompensacyjną potrzebę siły.

Przeczytaj tekst Pauliny Trzeciak o spektaklu

kreacja i performans: Izabela Chlewińska, Magdalena Fejdasz, Weronika Pelczyńska, Łukasz Przytarski

koncepcja i choreografia: Weronika Pelczyńska

koncepcja i dramaturgia: Agnieszka Zawadowska

kostiumy, scenografia: Monika Nyckowska

reżyseria światła: Jacqueline Sobiszewski

oprawa graficzna: Antonina Benedek

producenci: Maria Sapeta; Magdalena Pelczyńska-Korzun

produkcja: Fundacja Burdąg/Centrum w Ruchu

partnerzy: Komuna//Warszawa; De Soto Sp.z.o.o; PELTECH

 

Po spektaklu organizatorzy zapraszają na spotkanie artystów z widzami.

Spotkanie prowadzi Julia Hoczyk.

 

 

 

Bilety 10 zł / dostępne w Domu Kultury Kadr i na stronie internetowej: http://www.dkkadr.waw.pl/

 

***

 

Centrum Sztuki  Tańca w Warszawie 2017-2019 to inicjatywa 18 warszawskich organizacji pozarządowych, skupiających ponad 70 artystów i artystek, którzy przez 3 lata będą prezentowali swoją twórczość w ramach jednego miejsca. Dyrektorkami CST będą Paulina Święcańska (Fundacja Artystyczna PERFORM) i Agata Życzkowska (Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’). W ramach programu prezentacji, Centrum Sztuki Tańca w Warszawie , będzie przedstawiać szerokie spektrum tańca współczesnego. W 2017 roku spektakle będą się odbywały w każdy poniedziałek od września do grudnia. W kolejnych latach program będzie rozbudowywany o inne działania, takie jak edukacja, animacje, teoria i krytyka tańca.

 

Program w 2017 roku podzielony jest na dwa cykle: Morze możliwości oraz Oko cyklonu.

 

Oko cyklonu

Centrum burzliwych wydarzeń. Centrum ważnych spraw. Centrum czasem niebezpieczne, szokujące, zadziwiające. Spektakle prezentowane przez artystów w tym cyklu podejmują ważne tematy na bardzo różne sposoby. Artyści używają improwizacji, budują napięcie z mikroruchów, korzystają z narzędzi performatywnych, łączą różne style taneczne, różne dziedziny sztuki: taniec/teatr/film/muzyka/art – korzystają z wideo, budują instalacje lub działają na pustej przestrzeni. Jedno łączy spektakle tych artystów: są jak oko cyklonu – podejmują wątki ważne, burzliwe, czasem niebezpieczne, ekstremalne, choć bardzo bliskie każdemu.

 

 

Organizatorzy: Fundacja Artystyczna PERFORM, Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / HOTELOKO movement makers

 

Partner projektu: Dom Kultury Kadr

 

Współpraca: Centrum w Ruchu, Fundacja Burdąg, Fundacja Ciało/Umysł, Fundacja Ciało się, Fundacja Movementum, Fundacja „Myśl w Ciele” / Warszawska Pracownia Kinetograficzna, Fundacja Rozwoju Tańca „Eferte” / Mufmi Teatr Tańca, Fundacja Scena Współczesna / Teatr Tańca Zawirowania, Fundacja Sztuka i Współczesność, Fundacja Sztuki Tańca, Fundacja Tradycji i Transformacji Sztuki / Teatr Tańca NTF, Stowarzyszenie „Akademia Umiejętności Społecznych”/ Teatr Limen Butoh, Stowarzyszenie i Kolektyw Artystyczny Format ZERO, Stowarzyszenie Ja Ja Ja Ne Ne Ne / TukaWach, Stowarzyszenie Strefa Otwarta / Warszawski Teatr Tańca, Stowarzyszenie Sztuka Nowa

 

Patronat medialny: taniecPOLSKA.pl, e-teatr, TVP Kultura, RDC, teatr dla was.pl, miesięcznik TEATR

 

Projekt współfinansuje Miasto Stołeczne Warszawa.

 

 Zakochaj się w Warszawie - logo współfinansowanie (miniaturka)

 

 

Program na kolejne miesiące oraz więcej informacji dostępne na stronach:

www.centrumsztukitanca.eu

www.facebook.com/cstwarszawa

http://www.dkkadr.waw.pl/

 

 

 Centrum Sztuki Tańca w Warszawie 2017-2019 (miniaturka)Dom Kultury Kadr (oryginał)

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close