grafika: Jakub de Barbaro na podstawie zdjęcia Marty Ankiersztejn
Sześć lat minęło od powstania Centrum w Ruchu – kolektywu jedenastki choreografów. Z tej okazji artyści zapraszają w weekend 23-24 marca do świętowania podczas Show and Tell, czyli formatu, który pomieści pokazy dwudziestominutowych fragmentów prac rozmowy, praktyki i prezentacje. Twórcy zaprezentują zarówno fragmenty spektakli, które miały już swoją premierę i z powodzeniem wystawiane są na scenach polskich i europejskich festiwali, jak i pokazy w procesie, skupiające nowe pomysły, związane z obecnie realizowanymi projektami. Zapraszamy do zapoznania się z tekstem kuratorskim i pełnym programem wydarzenia.
Centrum w Ruchu tworzą: Izabela Chlewińska, Karolina Kraczkowska, Agnieszka Kryst, Ramona Nagabczyńska-de Barbaro, Aleksandra Osowicz, Weronika Pelczyńska, Renata Piotrowska-Auffret, Magda Ptasznik, Maria Stokłosa, Iza Szostak i Karol Tymiński.
Miejsce: Centrum w Ruchu
Wawerskie Centrum Kultury
Filia Wawerska Strefa Kultury
ul. Żegańska 1a Warszawa – Wawer
Program Show and Tell:
Sobota, 23 marca
Godz. 15.00-19.00
Karol Tymiński Ogrodnik – lecture-performance + instalacja
W świetle obecnej inwazyjnej ingerencji człowieka w ogólnie rozumianą ekologię Karol Tymiński poszukuje artystycznego języka, który mógłby poprzez potencjalne uwrażliwienie jednostki na byty nieludzkie (organiczne i nieorganiczne) zdestabilizować konsument-centryczną dynamikę relacji pomiędzy człowiekiem a jego środowiskiem. W procesie, o którym Tymiński opowie podczas wykładu, artysta posługuje się rozwijanym przez niego pojęciem między-materialnej erotyki, która mówiąc o „niewyobrażalnej miłości” pomiędzy człowiekiem a „rzeczą” stawia nowe pytania wobec przekonań o seksualności, ciele i tożsamości.
Koncept, choreografia, wykonanie: Karol Tymiński
Magda Ptasznik Climat fiction (cli-fi) – lecture-performance
Climat fiction (cli-fi) to projekt badawczy, w którym artystka eksploruje spekulatywną moc choreografii. Przygląda się możliwościom wytwarzania fikcji, wirtualnych alternatyw przestrzeni i aktywowania nowych wyobrażeń przyszłości środowiska. Projekt obejmie działania performatywne, których nie można przypisać jednej dziedzinie. Osadzony w myśleniu choreograficznym eksplorować będzie zróżnicowane formaty wydarzeń jak spacer, oprowadzanie, instalacja czy intymny performance dla małej grupy (np. 3 osoby).
Rozmowy, przerwa kawowa
Iza Szostak WannaBe – fragment performansu
Kobiety polskich gangsterów ucieleśniają wyobrażenia na temat kobiecej niezależności i luksusu lat 90-tych w Polsce. W spektaklu WannaBe to właśnie one będą nośnikiem transgresji ruchowej, obyczajowej i energetycznej. Performujące ciało posłuży tu do unaocznienia ciągu zmian, będzie punktem przecięcia jednostkowych pragnień i społecznych oczekiwań, a przede wszystkim zarzewiem procesu emancypacji. Podczas pokazu pracy w procesie Izy Szostak przedstawiony zostanie fragment choreografii zbudowany na pomyśle zamiany genderowej.
Koncept, choreografia: Iza Szostak
Koncept, scenografia, kostiumy: Karolina Mełnicka
Dramaturgia: Anka Herbut
Kreacja, wykonanie: Iza Szostak, Tatiana Kamieniecka
Muzyka: Kuba Słomkowski
Ola Osowicz Działania międzygatunkowe – fragment performansu
W tej przestrzeni każdy żywy organizm performuje. Za działania odpowiadają zwierzęta ludzkie i nieludzkie, hybrydy, zmiennokształtne organizmy, niewidzialne istoty oraz rośliny. Tworzą one sieć zależności, w ramach której najważniejsza jest wspólnota.
Koncept, choreografia: Ola Osowicz
Współpraca: Wojciech Grudziński
Dramaturgia: Joanna Ostrowska,
Muzyka: Jędrzej Borowski
Produkcja: Anna Kobierska – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski
Kuratorka: Anna Czaban
Izabela Chlewińska – lecture-performance na podstawie spektaklu Cisza i pracy w procesie Obserwator
Sztuka jako szczególne miejsce odpoczynku, wytchnienia i samoobserwacji. Performans jako trening z jednej strony medytacyjny i introwertyczny, a z drugiej bezpośredni i konfrontacyjny – w relacji i sprzężeniu energetycznym z otoczeniem – obiektami w przestrzeni oraz ludźmi i ich ciałami, wraz z tym, czego nie widać – ich uczuciami, myślami i fantazjami. Widz jako obserwator, który doświadcza sztuki.
Koncept, choreografia: Izabela Chlewińska
Wykonanie: Izabela Chlewińska; Agata Wiedro
Urodzinowy tort
Ask and tell, rozmowy z artystami
Niedziela, 24 marca
Godz. 12.00-15.00
Maria Stokłosa Zaproszenie Królowej Wody – fragment performansu Królowa Wody
Królowa Wody to ceremonia, w której spotykamy się z widzami, aby odkrywać i praktykować współczesną magię w intencji zmiany (w sobie, w innych, w relacjach z innymi, w tym kraju, na tej planecie). Staraniom tym, towarzyszy figura Królowej Wody, motywacją do działania jest cierpienie wynikające z bezsilności. Prosząc widzów o wsparcie podejmujemy próbę (ponownego) uwierzenia w sprawczą moc sztuki. Prezentacja będzie fragmentem pracy pt. Królowa Wody, która miała swój pokaz
w ramach wystawy Inne Tańce (CSW Zamek Ujazdowski) we wrześniu 2018 roku.
Koncepcja, choreografia, wykonanie: Maria Stokłosa, we współpracy z Katarzyną Sztarbałą, Mateuszem Kowalczykiem i Łukaszem Kosem
Produkcja: Fundacja Burdąg w ramach projektu Centrum w Procesie, współfinansowanego przez m. st. Warszawa
Koprodukcja: U-Jazdowski w ramach wystawy Inne Tańce
Wsparcie merytoryczne: Robert Steijn i Ricardo Rubio, Ponderosa Tanzland Festival 2018
Agnieszka Kryst Spirala – praktyka/lecture-performance
Punktem wyjścia do pracy z ruchem będzie abstrakcyjna forma spirali, która dla Louise Bourgeois jest nośnikiem najróżniejszych emocji: od lęku, przez napięcie czy gniew, aż po nadzieję i powodzenie. Elementem, który posłuży do budowania strategii choreograficznych będzie wypracowana przez Bourgeois kategoria spirali, będącej wcieleniem transformacji i nieskończoności, trwania w ciągłym ruchu, świadomego przybierania formy i jej porzucania.
Koncepcja, choreografia, wykonanie: Agnieszka Kryst
Wsparcie dramaturgiczne: Anka Herbut
Karolina Kraczkowska Sci-Fi Ceremonials – fragmenty spektaklu
Sci-fi Ceremonials (MTNXS) to inspirowana filmem Łowca Androidów wizja przyszłości spoglądająca na kondycję człowieka w świecie zaawansowanej technologii. W jaki sposób będzie on konstruować własną tożsamość? Czy nowy typ człowieka ewoluować będzie poza egocentryczny sposób myślenia, w kierunku mnogiej osobowości podyktowanej złożonością i zmiennością świata. Czy będzie utożsamiać się i integrować z ludzkością, naturą i wszechświatem. Spektakl bada zależność pomiędzy tym co organiczne i nieorganiczne, umysłem i ciałem, początkiem, trwaniem, wygaśnięciem, wyborem i iluzją. Czy istnieje skończona koncepcja człowieka, czy podlega on ciągłej ewolucji?
Koncept, choreografia, wykonanie: Karolina Kraczkowska
Rozmowy, lunch
Weronika Pelczyńska: Rozgrzewka i krótki taniec – praktyka
Podczas tego działania uwaga zebranych osób zostanie skierowana na odczucia i pamięć ciała. Celem rozgrzewki będzie celebracja ciała oraz jego ruch, jak również ucieleśnienie tego, co nazywamy wspólnotowością, wspólnym odczuciem czy byciem częścią wspólnoty. Do działania zaproszone będą wszystkie zebrane osoby, na zasadzie dowolności.
Ramona Nagabczyńska-de Barbaro O twarzy – fragment performansu w procesie
Przy okazji pracy nad spektaklem Nagabczyńska-de Barbaro zastanawia się, jak pojęcie neutralnej twarzy zmieniało się formalnie na przestrzeni lat i jak współtworzy się wrażenie silnej obecności scenicznej. Czy praca nad obecnością sceniczną zaczyna się od twarzy i rozpływa się dalej na ciało, czy może odwrotnie. Zaczyna się od reszty ciała i wylewa się na przestrzeń twarzy. Dlaczego twarz, a szczególnie oczy, są ontologicznie oddzielane od ciała? Ostatecznie, dlaczego twarz jest tak nieobecna w dyskursie zachodniego tańca, w tym w tańcu współczesnym? Czy bliższe przyjrzenie się twarzy jest jakimś kanałem, który pozwoli tańcu współczesnemu się rozwinąć? Wykorzysta również pracę twarzy wyabstrahowaną z gatunków tańca oraz momentów z historii tańca, gdzie praca z twarzą była formalnie rozbudowana.
Koncepcja, choreografia, wykonanie: Ramona Nagabczyńska-de Barbaro
Dramaturgia: Mateusz Szymanówka
Wsparcie: Buda Kortrijk i apap Network (w ramach Kreatywnej Europy)
Renata Piotrowska-Auffret Trylogia – rozmowa i praktyka
Upolitycznienie kobiecego ciała przez pryzmat relacji między śmiercią a życiem, między prywatnym a publicznym, między systemem a jednostką jest artystycznym zainteresowaniem Piotrowskiej-Auffret od kilku lat. W ramach niego powstały spektakle Śmierć. Ćwiczenia i wariacje, Wycieka ze mnie samo złoto. W sezonie 2019/2020 planuje premierę o roboczym tytule Święto!. Z perspektywy artystki jest to trylogia. Razem z gośćmi Show and Tell spróbuje ona odpowiedzieć na pytanie, dlaczego.
Ask and tell, rozmowy z artystami
Tekst kuratorski:
Już od sześciu lat artyści zrzeszeni w Centrum w Ruchu swoją twórczością zwiększają widoczność i obecność tańca i sztuk performatywnych w życiu kulturalnym miasta. To miejsce, tworzone i zarządzane przez samych artystów – budowane z potrzeby, pozbawione scentralizowanej władzy, oparte o horyzontalną, demokratyczną strukturę. Centrum w Ruchu było i jest naszą reakcją na zastaną sytuację: na brak ośrodków, w których można rozwijać swoją pracę, tworzyć spektakle, pogłębiać praktyki, prowadzić warsztaty. 6. urodziny Centrum w Ruchu są okazją do refleksji nad nowymi modelami współpracy, alternatywnymi wobec tradycyjnych instytucji. To moment na podsumowanie, jak działanie w kolektywie kształtuje indywidualne ścieżki twórcze.
Pomimo różnych zainteresowań i języków artystycznych oraz po to, by prowokować zmiany, zdecydowaliśmy się trzymać razem. Zrzeszeni w Centrum w Ruchu na co dzień dzielimy między sobą przestrzeń do pracy w Wawrze, udostępniamy salę na rezydencje oraz regularnie zapraszamy publiczność na pokazy work in progress. Powstają tu spektakle, zmieniające współczesną polską choreografię.
Show and Tell to praktyka pokazywania widzom obiektu i mówienia o nim. Show and Tell, na który Państwa zaprosimy, będzie pierwszym od momentu powstania Centrum w Ruchu, spotkaniem jedenastu twórców i ich języków twórczych. Pozwoli przyjrzeć się naszej pracy i praktykom choreograficznym. To format, który pomieści pokazy dwudziestominutowych fragmentów prac, rozmowy i prezentacje.
cały tekst kuratorski do pobrania tutaj.
