Na zdjęciu: Elwira Piorun, fot. Katarzyna Chmura-Cegiełkowska
W maju Postacią miesiąca portalu taniecPOLSKA.pl jest Elwira Piorun – tancerka, pedagożka, choreografka. Absolwentka warszawskiej szkoły baletowej i pedagogiki baletowej na Akademii Muzycznej im. Fryderyka w Warszawie (obecnie: Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina). Wieloletnia solistka Teatru Wielkiego − Opery Narodowej w Warszawie (odtwórczyni głównych ról m.in. w Giselle i Fortepianissimo do muzyki Chopina). Jest znakomitym przykładem przejścia, jakiego do świata tańca współczesnego dokonać mogą tancerze z wykształceniem i doświadczeniem klasycznym. Działała w różnych obszarach tańca: od pracy w teatrach operowych, poprzez teatr tańca opierający się głównie na technice modern, aż do stworzenia własnej grupy, czerpiącej z technik contemporary dance i jazzowych. Współzałożyła Teatr Tańca Zawirowania, w którym obecnie pełni rolę dyrektorki artystycznej i choreografki. Współorganizuje także Międzynarodowy Festiwal Teatrów Tańca Zawirowania, którego 21. edycja rozpocznie się 19 czerwca.
Tańczyła w choreografiach Georges’a Balanchine’a, Maurice’a Bejarta, Matsa Eka, Teresy Kujawy, Witolda Grucy i innych.
Przez osiem lat (1990–1997) pracowała w Niemczech w Hagen i Dortmundzie – występowała w głównych partiach w takich spektaklach, jak: Prometheus, Chopin et les Femmes Fragiles, Verhaengte Spiegel.
Po powrocie do kraju, oprócz udziału w choreografiach innych twórców, zaczęła przygotowywać pierwsze choreografie autorskie, między innymi: Nad milczącą krawędzią do muzyki Schuberta, Mahlera i Albinoniego oraz Tylko raz w życiu Dymitra Szostakowicza (razem z Karolem Urbańskim). Zrealizowała również ruch sceniczny do inscenizacji operowych − Jaskółki Giacomo Pucciniego i Salome Richarda Straussa.
W roku 2005 pracowała w Polskim Teatrze Tańca jako pedagożka i tancerka w choreografiach Barocco Jacka Przybyłowicza oraz Tango z Lady M. i Przypadki pana von K. Ewy Wycichowskiej.
W 2005 roku wraz z Włodzimierzem Kaczkowskim założyła Teatr Tańca Zawirowania. Pierwszą premierę grupa przygotowała jeszcze przed oficjalną formalizacją – był to spektakl Przytul mnie (2004) w choreografii Piorun z udziałem tancerzy Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. Artystka była odpowiedzialna również za choreografię następnych spektakli, tj. Jeśli kochasz, zabij we współpracy z Atelier Polskiego Teatru Tańca (towarzyszyła tu na scenie Paulinie Wycichowskiej i Bartłomiejowi Raźnikiewiczowi) oraz W stronę światła… z zawiązanymi oczami, w którym wystąpiła wraz z Barbarą Czajkowską. W ramach stałej pracy z zespołem współtworzyła choreografie zbiorowe, w których również występowała (Po godzinach, Nic, tylko błękit, Innocent when you dream – opieka choreograficzna) oraz brała udział w choreografiach innych artystów, tj. Juan de Torres i Danieli Merlo (odpowiadała za choreografię Chopin ambiente cz. hiszpańska) i Daniela Abreu Fuera de Campo [Poza kadrem]).
Obecnie jest dyrektorką artystyczną Teatru Tańca Zawirowania i bierze udział we wszystkich jego produkcjach, aktywnie uczestnicząc przy tworzeniu choreografii. Jest współorganizatorką Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca Zawirowania. W 2013 roku została zaproszona do współpracy z Ido Tadmorem i Rachel Erdos, czego efektem jest dwuczęściowy spektakl Rust & Engage.
Jej podstawowa technika to taniec współczesny, ale jako pedagożka uczy również tańca klasycznego, elementów jogi czy pilatesu.
Od wielu lat prowadzi intensywne działania na rzecz popularyzacji tańca współczesnego w Warszawie. Oprócz corocznego festiwalu, współorganizowała Spotkania z Teatrem Tańca, które raz w miesiącu odbywały się w Okęckiej Sali Widowiskowej Domu Kultury „Włochy”.
