Na zdjęciu: Batsheva Dance Company „Venezuela”. Fot. Materiały organizatorów.
W ramach wieloletniego projektu Exchange/Change Fundacja Ciało/Umysł zaprasza w ramach tegorocznego festiwalu do udziału w pokazie finałowym Time and Dance, programie skierowanym do młodych twórców tańca z Polski i z Węgier. Jego celem jest odkrywanie nowych, interesujących choreografów. Dwa festiwalowe wieczory w Budynku Laboratorium Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski oddano do dyspozycji artystów, którzy zajmują się refleksją nad czasem w tańcu i sztukach performatywnych przekładając to na własną praktykę. Każdego wieczoru swoje prace będące efektem rezydencji artystycznej, zaprezentuje trójka twórców. Pierwszego wieczoru (3 października godz. 19.00) swoje prace pokażą: Anna Biczók Nanastrova, Ula Zerek i Ola Bożek-Muszyńska. Podczas drugiego wieczoru (5 października godz. 19.00) wystąpią: Luca Dömötör, Aniela Kokosza i Lior Lazarof.
Zapowiadamy program obu wieczorów.
Program wieczoru 3 października:
Anna Biczók Nanastrova: Precedents to a potencial future
Solowy wykład perfomatywny artystki, która otaczającą nas teraźniejszość połączy z ulotnymi impresjami, wyobrażeniami i wspomnieniami z dzieciństwa, pozwalając nam przypatrzeć się temu, co pozornie niedostrzegalne. Spróbujemy odnaleźć moment, w którym nadajemy tym nieostrym wrażeniom sens. Artystka szuka odpowiedzi na pytanie w jaki sposób tekst, dźwięk, obraz i zmysły dopełniają się wzajemnie tworząc wspólnie wrażenie „doświadczenia”?
obsada: Anna Biczók Nanastrova
choreografia: Anna Biczók Nanastrova
muzyka: Vince Varga
kostiumy: Emese Kasza (MEI KAWA)
reżyseria światła/opieka techniczna: Kata Dézsi
zdjęcia: Vince Varga, Anna Biczók Nanastrova
Specjalne podziękowania dla: Laszlo Fulop, Armin Szabo-Szekely
Partnerzy: SÍN Arts and Culture Centre, Workshop Foundation
Ula Zerek: Ekspozycja [Exposure]
Interesuje mnie czas jako niejednolita miara jednostkowego doświadczenia teraźniejszości, skonstruowana z wielu warstw i pozałamywanych płaszczyzn, które mimo nierozerwalności wydają się momentami osobne i odległe. W zależności od przyjętej perspektywy odczuwanie, percepcja i kształt czasu się zmieniają. Możliwy jest tylko jeden wymiar fizycznego doświadczenia czasu, którego dopełnieniem jest przestrzeń. Jednak zasięg emocji pozwala na szersze postrzeganie rzeczywistości, przekraczając strefę komfortu. Świadomość równoległości czasów budzi stany w różnym natężeniu i sile, wpływając na odczuwanie własnej czasoprzestrzeni.
W eksploracji zagadnienia czasu konfrontuję ruch z fotografią na zasadzie partnerstwa i jednoczesnego przeciwstawienia, przyjmując w punkcie wyjścia ruch za przepływ czasu, a fotografię za próbę jego zatrzymania. Odwracając to ogólne założenie i wykorzystując światło jako podstawowy warunek wyłonienia się fotografii, skupiam uwagę na detalu obrazu zarówno ruchomego oraz w zatrzymaniu, budując osobistą ekspozycję ruchu.
choreografia: Ula Zerek
zdjęcia: Tomek Zerek
muzyka: Adam Witkowski, Krzysztof Arszyn Topolski
Ola Bożek-Muszyńska
Dzień, w którym V. dała mi do myślenia albo jak pozbyłam się prokrastynacji
[The day when V. made me think or how I got rid of procrastination]
Violetta Villas śpiewała, że „przyjdzie na to czas”. Punktem wyjścia do pracy nad projektem była próba znalezienia odpowiedzi na pytanie: na co przyjdzie jeszcze czas? Poszukiwania ruchowe poprzedziła praca badawcza oraz wywiad przeprowadzony na grupie kobiet z pokolenia 50+ oraz 30+. Inspiracją dla poszukiwań ruchowych, była estetyka kampu, zwłaszcza jego aspekt wizualny i swoista naiwność.
Ogromne podziękowania dla wszystkich kobiet, które zgodziły się wziąć udział w ankiecie oraz dla Anny Czyżykiewicz, Hanny Bylki-Kaneckiej, Jakuba Pałysa, Alexa Bradshawe’a i Anny Bojary.
Ola Bożek-Muszyńska – performerka, choreografka, tancerka. Od 2015 stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk/Stary Browar Nowy Taniec oraz Intensive Course w School For New Dance Development w Amsterdamie w 2015 roku. Od 2007 związana z warszawskim Teatrem „Mufmi” Anny Piotrowskiej. Od kilku lat prowadzi zajęcia z tańca i improwizacji ruchowej, gimnastykę dla seniorów oraz pracuje jako freelancer.ka W swojej pracy fascynuje się zarówno tym co, niewerbalne, jak i werbalne.
Program wieczoru 5 października:
Luca Dömötör: Uni
Uni jest przedrostkiem wielu słów pochodzenia łacińskiego, by wymienić choćby uniwersalność, jedność (unity) czy uniwersum. Przykłady można byłoby mnożyć, w większości będą się one odnosić do kategorii „wielości”. Nie zapominajmy, że uni odnosi się także do doświadczenia jednostkowego, wręcz samotnego. Zderzenie tych dwóch, wydawać by się mogło, przeciwstawnych znaczeń stanowi podstawę tej pracy.
Dwoje tancerzy i muzyk zanurzą się w wibracji, eksperymentując z rezonansami dźwięku i i ruchu. Performans swoją unikalną, pełną kolorów atmosferę zawdzięczać będzie specyficznej, abstrakcyjnej formie komunikacji, opartej na podstawowych wrażeniach, jakich dostarczają nam zmysły wzroku, słuchu i dotyku.
Wykonawcy będą nieustannie balansować pomiędzy słuchaniem własnego ego a empatią, poczuciem kontroli a uległością, atakiem i obroną, szukając tym samym nici porozumienia. Czy ta współpraca i równouprawnienie może trwać wiecznie? Czemu, mimo kolejnych porażek, wciąż wracamy do siebie? Czy naprawdę rozumiemy znaczenie bycia pozostawionym samemu sobie? Czy potrafimy to doświadczenie docenić? Artyści szukają odpowiedzi na uniwersalne pytania, jakie stawia przed nami ludzka egzystencja.
choreografia: Luca Dömötör
obsada: Viola Lévai (taniec), Luca Dömötör (taniec), Tamás Boldi Hoffmann (keyboards), Balázs Németh (drums, keyboards)
reżyseria światła: Mátyás Major
kostiumy: Nemkool fashion
partnerzy: Sín Kulturális Központ, Új Előadóművészeti Alapítvány
Aniela Kokosza: Daję Ci czas [I give you time]
Projekt jest próbą uwolnienia się od presji czasu, próbą zaistnienia w przestrzeni równoległej, odnalezienia stanu niezależnego od czasu. Stworzoną strefą komfortu chcę podzielić się z widzami – zamierzam dać im czas. Co z nim zrobią? To już zależy od nich…
O PRACY…
Pozasceniczne działanie performatywne.
Pole działania (stanowisko), w nim ładna i miła „rozdawaczka” czasu w miękkim przyjaznym otoczeniu, do którego zaprasza widza.
Eksperyment zbudowany na pytaniu o dawanie i przyjmowanie czasu.
Istnienie w przestrzeni niezależnej od czasu jest tak samo niemożliwe jak przetrwanie w próżni. Próba dania widzowi czegoś niemożliwego.
Bezznaczeniowe czekanie na nic… trwanie osadzone w określonym kontekście… albo bez.
Aniela Kokosza – tancerka, performerka, dyplomowany pedagog tańca, stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca (2015), ukończyła Akademię Medyczną w Poznaniu. Pracuje ze studentami tańca, prowadzi autorskie zajęcia taneczne z dziećmi i młodzieżą, realizuje projekty edukacyjne. Działa na pograniczu tańca, sztuk performatywnych i nauk o ciele człowieka.
Lior Lazarof: Variation of Interior (2017)
Solowy występ, będący eksperymentem przeprowadzanym w czasie rzeczywistym, w specjalnie do tego celu zaprojektowanej przestrzeni. Gra balansująca na granicy internalizacji, oparta na sformalizowanym dystansie umożliwiającym paradoksalnie odczucie większej intymności.
choreografia: Lior Lazarof
obsada: Andrási Attila
partnerzy: Workshop Foundation, L1 Association, EMMI
Więcej o tym, jak w ciągu ostatniej dekady zmieniała się scena taneczna na Węgrzech można przeczytać tu:
http://2017.cialoumysl.pl/pl/news/74
***
Bilety: 30 zł.
Festiwal Ciało/Umysł
Organizator: Fundacja Ciało/Umysł
Współorganizator: Nowy Teatr w Warszawie, STUDIO teatrgaleria
Partnerzy: Network APAP – Advancing Performing Arts Project, Węgierski Instytut Kultury w Warszawie, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski.
Partner festiwalu i konferencji ,,Today Tomorrow”: Goethe-Institut
Patronat medialny: Aktivist, Didaskalia, E-teatr.pl, Notes na 6 Tygodni, Radio Dla Ciebie, taniecPOLSKA.pl, Teatrdlawas.pl, TVP Kultura, Uroda Życia.
Festiwal Ciało/Umysł jest współfinansowany ze środków m.st. Warszawa, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, programu Unii Europejskiej „Kreatywna Europa”.
Więcej informacji o wydarzeniach na: www.cialoumysl.pl
