Tegoroczna edycja AfryKamery to kino artystyczne i gatunkowe, krótkie metraże, a także spotkania z gośćmi i energetyczne koncerty. Kino afrykańskie budzi coraz większe zainteresowanie międzynarodowych festiwali i krytyków filmowych. W tegorocznym repertuarze pojawią się filmy nagradzane na najważniejszych międzynarodowych imprezach filmowych, takich jak Berlinale, Sundance czy Festiwal w Wenecji. Naszym czytelnikom szczególnie polecamy blok Afryka w ruchu/Africa Moving, który w Kinotece będzie można zobaczyć już 11 grudnia o 13.00 oraz 12 grudnia o 16.00, a ponadto nieco później w formule on-line. W programie pokazów internetowych w cyklu Klasyki AfryKamery znalazł się film Odgłosy masek, ukazujący złożoną historię tańcach w maskach Mapiko w Mozambiku i jego potencjał jako narzędzia oporu w kontekście kolonializmu.

Wersja do druku

Udostępnij

W  programie tegorocznego Festiwalu AfryKamera znalazły się produkcje z całej Afryki: Madagaskaru, Egiptu, Ghany, Sudanu, Lesotho, Czadu czy Rwandy. 16. odsłona festiwalu odbędzie się w dniach 10-19 grudnia w warszawskiej Kinotece, 17-19 grudnia we wrocławskim DCF, a w od 22 grudnia do 1 stycznia festiwalowe filmy będzie można zobaczyć w wersji on-line na platformie mojeekino.pl.

Program bloku Afryka w ruchu/ Africa Moving:

Do późna

Ivan Barros wraz z choreografem Idio Chichava kwestionują konsumpcjonizm i nieokiełznaną produkcję odpadów w naszym społeczeństwie. Robią to za pomocą performansu w przestrzeni śmietniska w Malhampsene w Maputo.

Ivan Barros – fotograf i filmowiec z Mozambiku, zaanagażowany w promowanie tamtejszej sceny sztuk audiowizualnych. Dzięki swojej pracy dotarł praktycznie do wszystkich regionów wiejskich w Mozambiku, skąd poprzez Instagrama @ivanrsbarros, dzielił się ze światem zdjęciami z tamtych stron.

Reżyseria i zdjęcia: Ivan Barros
Scenariusz: Idio Chichava, Ivan Barros Występują: Idio Chichava
Mozambik/ 2020/ 14’
Nagrody i festiwale: Kugoma 2020 – nagroda dla nowego twórcy, Le Grand Bivouac 2021

Matata

Sesja zdjęciowa, w której bierze udział Matata, przybiera nieoczekiwany obrót, przechodząc w serię scen tanecznych inspirowanych snami czy wydarzeniami z historii Konga i nie tylko. Zarówno filmy, jak i fotografie zawsze stanowiły nie tylko piękny artefakt, ale także narzędzie w rękach kolonizatorów. W obliczu historii opresji ciało buntuje się, prowadząc Matatę w kierunku nowej przyszłości.

Petna Ndaliko Katondolo – urodzony w Gomie kongijski reżyser, aktywista i edukator. Jego międzygatunkowe prace artystyczne realizowane w konwencji afrofuturyzmu podejmują temat dekolonizacji. W 2020 roku założył organizację „Yole!Africa”, która stanowi centrum edukacyjne dla artystów, liderów społecznych i dziennikarzy we wschodnim Kongu. Na swoim koncie ma wiele filmów krótkometrażowych, tj. Goma Capitale du Cinéma, Jazz Mama, Mabele na Biso, Danze.

Reżyseria i zdjęcia: Petna Ndaliko Katondolo
Scenariusz: Petna Ndaliko Katondolo, Cherie Rivers Ndaliko
Muzyka: Lee Weisert, Jaja Bashengezi
Występują: Sarah Mukadi, Mustache Muhanya, Dorine Mokah
Kongo, USA/ 2019/ 37’
Nagrody i festiwale: MFF Rotterdam 2020, Berlinale 2020, MFF Marseille 2020

Mundança – przewrót

Mudança jest spotkaniem artysty Welketa Bungué i portugalskiej polityczki Joacine Katar Moreiry, którzy kwestionują istotę swoich zawodów, nieoczekiwanie zbliżając się do paradygmatu nadchodzącej rewolucji. Film wykorzystuje teksty poetyckie ojca reżysera, Paulo T. Bungué, oryginalne malowidła artysty Nú Barreto oraz muzyczny krajobraz skomponowany przez Mû Mbana.

Welket Bungué – portugalsko-gwinejski reżyser filmowy i aktor mieszkający w Berlinie. Członek Portugalskiej Akademii Kina i Niemieckiej Akademii Filmowej. Reżyser krótkich metraży I Am Not Pilatus (2019), Arriaga (2019) i nagradzanego Bastien (2016). Zagrał rolę Franza Biberkopfa w filmie „Berlin Alexanderplatz” (reż. Burhan Qurbani), za którą otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora na MFF w Sztokholmie.

Reżyseria i scenariusz: Welket Bungué
Zdjęcia: Vanessa Fernandes
Muzyka: Mû Mbana
Występują: Joacine Katar Moreira, Alesa Herero, Welket Bungué
Portugalia, Niemcy, Gwinea Bissau/ 2020/ 27’
Nagrody i festiwale: Berlinale 2021, BFI London FF 2021, Luxor AFF 2021, IndieLisboa MFF 2021, Quibdó AFF 2021,Silicon Valley AFF 2021, ABFF 2021

Nieosadzeni

Debiut reżyserski Andersona Bardota pokazuje przygotowania brazylijskiej grupy tańca współczesnego do spektaklu, którego tematem jest homoseksualizm czarnych. Jednocześnie poznajemy historię nastoletniego Pedro, nieidentyfikującego się jako chłopiec, który marzy o tym, aby zostać tancerzem.

Anderson Bardot – brazylijski poeta i reżyser filmowy. Uzyskał licencjat z filmu i audio-wideo na Federalnym Uniwersytecie Espírito Santo. The Uninhabitable Ones to pierwszy film krótkometrażowy w jego profesjonalnej karierze.

Reżyseria i scenariusz: Anderson Bardot
Zdjęcia: Igor Pontini
Muzyka: Anderson Bardot, Marcus Neves
Występują: Castiel Vitorino Brasileiro, Markus Konká, Lucciano Coelho, Mauro Marques
Brazylia/ 2020/ 25’
Nagrody i festiwale: MFF Rotterdam 2020, Tirana MFF 2020, São Paulo MFF 2020, Cinedans Fest 2020, MFF Blacksphere 2021

***

O filmie Odgłosy masek:

Dla ludu Makonde, zamieszkującego Mozambik, taniec w maskach Mapiko od zawsze był ważnym elementem jednoczącym ludzi, przedstawiającym historię tego kraju, narzędziem walki z kolonializmem oraz tradycją przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Najlepszy tancerz Mapiko – Atanásio Cosme Nyusi zabiera nas w podróż po przeszłym i teraźniejszym Mozambiku, opowiada historię tej niezwykle efektownej tradycji tańca w tajemniczych maskach i strojach, w której świat realny przenika się ze światem wierzeń, a także stara się przekazać swoją wiedzę o tej wyjątkowej formie sztuki, łączącej muzykę i poezję, swemu synowi.

Film „Odgłosy masek” oddaje hołd artystom, którzy w trudnych czasach nawołują do oporu i siły, ucząc nowe pokolenia, aby zachowały swoje dziedzictwo. – Pat Mullen, „POV Magazine”

Sara CF de Gouveia – reżyserka i producentka krótkich dokumentów, teledysków i międzynarodowych kampanii. Jej film Mama Goema: the Cape Town Beat In Five Movements zdobył nagrodę za najlepszy dokument na FF TriContinental w 2011 roku, był wyświetlany na międzynarodowych festiwalach i pokazywany przez kanał SABC. Obecnie reżyserka pracuje nad krótkim metrażem Nawar: She Who Guards Herself.”

Scenariusz i reżyseria Sara CF de Gouveia
Muzyka Tiago Correia – Paulo
Produkcja Portugalia, RPA
Rok produkcji: 2019
Czas trwania 70 min
Nagrody i festiwale IDFA 2018, Hot Docs Toronto 2019, MFF Durban 2019, AFF New York 2019

Klasyki AfryKamery: tylko on-line

***

Karnety na warszawską odsłonę festiwalu można kupić w kasie Kinoteki oraz w aplikacji Going, a bilety na poszczególne seanse dostępne są w kasach i na stronie kina: www.kinoteka.pl.

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close