Zuzanna Kasprzyk. Fot. P. Wyszomirski.
W niedzielę 2 czerwca zakończył się tegoroczny konkurs „Solo Dance Contest”, towarzyszący Gdańskiemu Festiwalowi Tańca. Jury obradowało w składzie: Ismael Ivo (Brazylia | Niemcy) – tancerz, choreograf, pedagog, wieloletni Dyrektor Artystyczny Sekcji Tańca w ramach Biennale w Wenecji; Leszek Bzdyl (Polska) – choreograf i tancerz; Martin Sonderkamp (Niemcy) – tancerz, choreograf oraz Joanna Szymajda, wicedyrektor Instytutu Muzyki i Tańca. Spośród 17 prac solowych jury nagrodziło pięć, a dodatkowo swoją nagrodę przyznała również publiczność. Poniżej publikujemy werdykt.
1. miejsce (po 1500 euro) ex aequo:
Zuzanna Kasprzyk
Michael Shapira
Bartosz Woszczyński
2. miejsce (1000 euro):
Dario Tortorelli
3. miejsce (500 euro):
Oleg Stepanov
O laureatach i ich pracach:
Zuzanna Kasprzyk studentka wydz. PWST Teatru Tańca w Bytomiu, absolwentka szkoły baletowej w Gliwicach studentki wydz. PWST Teatru Tańca w Bytomiu, absolwentki szkoły baletowej w Gliwicach studentki wydz. PWST Teatru Tańca w Bytomiu, absolwentki szkoły baletowej w Gliwicach, jako jedyna kobieta w finale, pokazała spektakl There is no place for Susana, inspirowany absurdalną odpowiedzią, jaką dostała Kasprzyk w odmowie przyznania grantu. Ruch opierał się o wschodnie sztuki walki, w części wykonywane znajomością, precyzją i nienaganną techniką, w części zaś był parodią walk „wręcz” z gier komputerowych.
Kolejnym zakwalifikowanym tancerzem został Oleg Stepanov z Rosji, tancerz Provincial Dance Theatre Tatiany Baganovej. Jego spektakl Nobody, zatańczony został niezwykle technicznie z ogromną wytrzymałością i jednocześnie lekkością. Ciekawa była również koncepcja – jednooki stwór w garniturze ubranym na gołe ciało.
Do finału dostał się też Milan Ujvari z Węgier, absolwent Węgierskiej Akademii Tańca w Budapeszcie. Jego solo „From the Waltz to the Mambo”, to niezwykle dowcipna i ciekawa lekcja teorii tańca współczesnego. Milan tekst odczytywał, wykonując przy tym niezliczone akrobacje, piruety, fikołki, szpagaty, a wszystko zostało okraszone niezwykłym urokiem i poczuciem humoru tancerza.
The perfect World Bartka Woszczyńskiego, ucznia Rambert School of Ballet and Contemporary Dance, opowiadał, przewrotnie, o nieszczęśliwym życiu u boku ojca alkoholika.
Michael Shapira, absolwent wydziału designu w Sztokholmie i improwizacji w Berlinie. Pokazał Glorious George the Jewish Gargoyle. Zbudował je na grze brzmień i znaczeń czterech zawartych w tytule słów. Stały się one początkiem podróży, w trakcie której pojawiały się muzyka, nagranie rozmowy z szeregiem niełatwych pytań i improwizacja.Milan Ujvari z Węgier. Jego solo „From the Waltz to the Mambo”, to dowcipna i ciekawa lekcja z teorii i praktyki tańca współczesnego. Ze znajomością rzeczy napisany tekst odczytywał, wykonując przy tym niezliczone akrobacje, piruety, fikołki, szpagaty itp.
Ostatni tancerzem zakwalifikowanym do finału, został Dario Tortorelli z Romeo Heart. Na scenie solo Tortorellego rządziły muzyka, światło, ciemność i czas. Ruch Tortorellego momentami przywodził na myśl slow motion, innym razem esencjonalny i „wydłużony”, czasem niemal niezauważalny rodem z butoh.
