Na zdjęciu od lewej: Joanna Leśnierowska, Iza Szostak. Fot. materiały Maat Festival.
We wrześniu 2017 odbywa się czwarta rezydencja IX edycji Maat Festival – „Ciało narodowe”. Joanna Leśnierowska i Aleksandra Borys podczas swojej rezydencji będzie pracowała nad koncepcją nowego spektaklu, który zobaczyć będzie można podczas prezentacji prac wszystkich rezydentów w grudniu 2017
O rezydencji:
Gest celowego rozmazywania obrazu (ang. blur) jest obecny w tradycji europejskiego malarstwa już od czasów Leonarda da Vinci i jego techniki zmiękczania konturów (sfumato). Jednak to dopiero wraz z praktyką Gerharda Richtera rozmyte powierzchnie i kształty stały się jednym z centralnych motywów zarówno figuratywnego, jak i abstrakcyjnego, malarstwa i fotografii (oraz postfotografii) współczesnej. Artyści rozmazują obrazy intencjonalnie i na wiele różnych sposobów, aplikując różnorodne koncepty i strategie. Niewyraźne płaszczyzny, zamazane kontury, mgliste wizerunki, bezkształtne motywy, nieokreślone stany między w(yob)rażeniem a rozpadem, chaotyczne akumulacje, nieustanny nadmiar jednocześnie ważnych i nieważnych detali, rozproszone wizje i znaczenia oraz zagadnienia koloru i kompozycji wysunięte na plan pierwszy – z wszystkim tym w pamięci wchodzimy do studia eksplorować możliwość „rozmazania” w kontekście (jakże materialnego i namacalnego) ciała i choreografii.
Joanna Leśnierowska od 2003 roku, równolegle do swej pracy kuratorskiej dla Art Stations Foundation, rozwija niezależną praktykę jako choreografka i dramaturg, a często także reżyserka światła zarówno w projektach własnych, jak i innych artystów. Absolwentka teatrologii Uniwersytetu Jagiellońskiego Joanna była jedną z pierwszych osób profesjonalnie piszących o współczesnym tańcu i choreografii publikując w czołowych polskich czasopismach teatralnych („Didaskalia”, „Teatr”), a także poza Polską. Wykładała także gościnnie w uniwersytetach w Poznaniu i Krakowie. W 2004 roku w ramach fundacji Art Stations, stworzyła i prowadzi pierwszy w Polsce program rozwoju choreografii Stary Browar Nowy Taniec (www.artstationsfoundation5050.com) nieprzerwanie wspierając rozwój polskich artystów tańca. W latach 2003-2009 Joanna współtworzyła Towarzystwo Gimnastyczne (kolektyw i stowarzyszenie), w ramach którego powstały trzy spektakle : Whatever you wish (2003), Obcojęzyczność (2005) i nic (2007). Współpracowała m.in. z Arkadim Zaidesem, Lią Haraki, Martą Ladjánszki, Jurijem Konjarem, Januszem Orlikiem, Renatą Piotrowską i Marią Stokłosą. W 2011 roku stworzyła swój pierwszy w pełni autorski spektakl (Rekonstrukcja). W 2013 roku razem z Januszem Orlikiem stworzyła solo Insight nagrodzone za choreografię podczas Polskiej Platformy Tańca 2014. W styczniu 2014 roku odbyła się premiera jej trio … (rooms by the sea), która zapoczątkowała długofalową praktykę pracy z obrazami (Ćwiczenia w patrzeniu). W 20015/2016 Joanna zainicjowała i poprowadziła Projekt Yanka Rudzka, który połączył tancerzy polskich i brazylijskich w twórczym dialogu inspirowanym niestylizowanymi tańcami tradycyjnymi obu krajów. Jednym z głównych rezultatów projektu była premiera grupowej choreografii Zaczyn w ramach Festiwalu VIVADANÇA w Salvadorze (kwiecień 2016).
Aleksandra Borys pracuje zarówno na polu choreografii, jak i sztuk wizualnych, wideo, instalacji, fotografii, ekologii, astronomii, i kosmologii. Ukończyła kierunek Art and Science w Central Saint Martins/ Universytet Sztuki w Londynie, wcześniej studiowała taniec w szkole Codarts w Rotterdamie. Jest także absolwentką Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej w Łodzi. Od 2014 roku prowadzi badania nad relacją ciała człowieka do Ziemi i Wszechświata, zarówno na poziomie naukowym, jak i kulturowym. W swoich pracach wideo portretuje ucieleśnienie teorii z tym związanych (filmy krótkometrażowe: 9,81* states of attempts, 2015; Selfportret, 2013; Unisono, 2013). Łącząc choreograficzne myślenie z sztuką wizualną, tworzy instalacje, które oferują widzowi fizyczne doświadczenie łączności, konsekwencyjności wydarzeń, oraz daje możliwość fizycznego doświadczania zagadnień naukowych (SpaceSnake, 2016; Movementscape 2015; Air Mapping, 2013; A2C+CA2+C2A, 2012.) Prace choreograficzne Borys krążą wokół poszukiwań ruchowych, możliwości fizycznych oraz funkcjonalności ciała ludzkiego w różnych środowiskach (Unisono, 2013; bezsens – an action painting ; re-act, 2010). Zadebiutowała solową pracą Lost in Details, stworzoną w ramach programu Solo Projekt 2010. Stypendystka wielu programów ministerialnych oraz międzynarodowych. W 2015 jako pierwsza otrzymała Stypendium Badawcze Grażyny Kulczyk na badania z zakresu art and science.
Michiel Keuper jest absolwentem projektowania mody w Instytucie Sztuki ArtEz w Arnhem w Holandii. Pod własnym szyldem Keupr/van Bentm wielokrotnie prezentował kolekcje w ramach Tygodnia Mody w Paryżu, a jego prace znalazły się w wielu międzynarodowych publikacjach oraz zbiorach muzeów mody i wystawiane były m.in. w Ameryce, Anglii, Japonii, Włoszech i Francji. Michiel łączy pracę projektanta z akademicką karierą pedagogiczną (głównie w Holandii i Niemczech, od zeszłego roku także w poznańskiej School of Form). W ostatnich latach jego praktyka poszerzyła się o sztuki wizualne, scenogarfię i performans. Jego artystyczne współprace obejmują projekty kostiumów i przestrzeni dla Meg Stuart, Petera Pleyera, Juliana Webera, Jessa Curtisa i Claire Cunningham, Lei Moro, Martina Nachbara, Antoniji Livingstone, Sheeny McGrandles, Jeremy’ego Wade’a, Miguela Gutierreza i Hany Lee Erdman.
***
Maat Festival „Ciało narodowe”
idea/koncept, kurator programu: Tomasz Bazan
produkcja: Joanna Kolstrung i Arkadiusz Sławek
współpraca: Karol Rębisz, Tomasz Fabiański, Maciej Rukasz
Zrealizowano z środków Centrum Kultury w Lublinie oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
