Fot. Katarzyna Szugajew.
W ramach projektu Powrót (do) przyszłości w Galerii Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu (pl. Św. Józefa 5) przyjrzymy się historycznym i współczesnym związkom eksperymentalnej choreografii i sztuki performance. Podczas trzeciej odsłony projektu, 2 września o godz. 18.00, swoje prace pokażą Maria Zimpel (What do you really miss?) i Alex Baczyński-Jenkins (nowa choreografia zatytułowana do gardła).
Po spektaklach odbędzie się dyskusja z artystami oraz z gościem specjalnym – Januszem Bałdygą. Rozmowę poprowadzi Agnieszka Sosnowska. Kuratorem projektu jest Mateusz Szymanówka.
O spektaklach:
Maria Zimpel: What do you really miss?
Od artystki: Pracuję tutaj z dwoma wzorami ruchowymi. Wzory te rozwijają się w choreografię, w dwóch przenikających się procesach: w procesie rozpoznania i zwrócenia szczególnej uwagi w kierunku indywidualnej logiki pojawiającego się gestu, oraz w procesie negocjowania kierunków, rytmu i intensywności w ruchu.
Zaczynając pracę nad solo w 2012 roku, zadałam sobie pytanie: „What do you really miss?”. Tylko dwie odpowiedzi miały dla mnie znaczenie: „nic” lub „ I don’t miss” . Pytanie „What do you really miss?” to pytanie o brak. Puste miejsce, nie musi być niczym wypełnione, przyglądam się więc potencjalności przestrzeni. Ruchem rozrysowuję kierunki, a rytm zmian i powtórzeń intensyfikuje ciało. Ciało porusza się zawsze w wielokierunkowej relacji. Myśl traktuję jak ruch, ucieleśniam ją w geście. Myśl o przestrzeni strukturyzuje ciało, a przestrzeń strukturyzuje przyimki: za, przed, ponad i pod. Jeśli każdą ograniczoną materialnie przestrzeń zrozumiem jako część „całości”, otwieram ją, przesuwam jej granice. W tym sensie kontynuuję poszukiwania związane z granicami fizyczności.
Na scenie pracuję z dwoma gestami – osobistymi wzorami ruchowymi, które w procesie wnikliwego przyglądania się zawartej w ich geometrii potencjalności, rozwijają się w 20- minutową choreografię o charakterze autobiograficznej abstrakcji.
Maria Zimpel – choreografka, tancerka. W swojej pracy czerpie z somatyki i autobiograficznej abstrakcji. Jej prace to różne formy tworzenia intensywności. W poszukiwaniach ruchowych bada granice fizyczności. Studiowała taniec i choreografię w HZT na Universität der Künste w Berlinie oraz kulturoznawstwo na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2009 roku otrzymała stypendium danceWEB w Wiedniu.
Jest autorką prac: Working like a dog (Imagetanz Festival 2011 w Teatrze BrutWien), What do you really miss? (SoloProject 2012, Art Station Foundation Poznań 2012/Berlin 2013), s c a t t e r (FrivMove Zamek/CK Zamek, Poznań 2014), trio What do you really miss? (3),2 (Art Station Foundation, Poznań 2015), noish~[zamęt z umiarem] (Poznań 2014/2015/2016). Jako tancerka pracowała głównie z Isabelle Schad, Rosalind Crisp i Kat Valastur.
Praktyki somatyczne oraz spotkanie z praktykami Gill Clark, Isabelle Schad i „improwizacją choreograficzną” Rosalind Crisp miały duży wpływ na jej podejście do tańca i choreografii.
Alex Baczyński-Jenkins: Do gardła
Alex Baczyński-Jenkins – zajmuje się choreografią i performansem. Ukończył studia na kierunku „Dance, Context, Choreography” na Universität der Künste w Berlinie oraz „Aural and Visual Cultures” na Goldsmiths University w Londynie. Uczestniczył w programie Home Workspace stowarzyszenia Ashkal Alwan w Bejrucie. Jego prace prezentowane były m.in. w Londynie (The David Roberts Art Foundation, Delfina Foundation, Block Universe, Whitechapel Gallery), Bazylei (Basel Liste), Bejrucie (Home Works Beirut), Berlinie (Sophiensaele), Nowym Jorku (Swiss Institute), Krakowie (Cricoteka) oraz Warszawie (Komuna//Warszawa, Teatr Studio). W swojej praktyce koncentruje się na mediacji i politykach afektu, podmiotach pragnących i nowym ucieleśnianiu. Współtwórca KEM – przestrzeni dla choreografii i performansu na warszawskim Grochowie. Mieszka i pracuje w Warszawie i Londynie.
Janusz Bałdyga – (ur. 1954 w Lublinie); w latach 1974-79 studiował w Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa w Warszawie. Dyplom uzyskał w 1979 w pracowni prof. Stefana Gierowskiego. Członek i współzałożyciel grupy artystycznej PRACOWNIA (1976-81), współprowadzący Pracownię w Studenckim Centrum Środowisk Artystycznych Dziekanka (1976-79) w Warszawie. Od 1979 jest członkiem teatru Akademia Ruchu. Obecnie jest pedagogiem w Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu gdzie prowadzi Pracownię Sztuki Performance na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych.
Jest autorem rysunków, obiektów, instalacji, performance i działań́ ulicznych. Brał udział w licznych wystawach, sympozjach i manifestacjach artystycznych w kraju m.in. w galerii Manhattan, Łódź, galerii Donguy, Paryż, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, galerii Awangarda BWA, Wrocław, otwarta pracownia, Kraków, galerii Labirynt 2, Lublin, galeria Wschodnia, Łódź́, Ośrodku Działań́ Artystycznych, Piotrków Trybunalski oraz za granicą min. w Niemczech, Holandii, Szkocji, Austrii, Rosji, Tajwanie, Białorusi, Szwajcarii, Izraelu, Norwegii, Hiszpanii, Japonii, Indonezji i USA.
Agnieszka Sosnowska – kuratorka w CSW Zamek Ujazdowski. Badaczka związana z Instytutem Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się praktykami artystycznymi na styku sztuk performatywnych i wizualnych, a także współczesnymi teoriami dotyczącymi filozofii teatru i performatywności.
***
O projekcie
Do udziału w debacie na temat specyfiki działań performatywnych oraz kontekstu, w którym rozwijały się w Polsce i za granicą, organizatorzy zaprosili przedstawicieli młodego pokolenia choreografów oraz artystów i badaczy sztuk wizualnych.
Jak definiować performance? Czy jest powtarzalny? Jak się do niego przygotować? Jakie znaczenie ma jego dokumentacja? Na czym mogłaby polegać jego polityczna skuteczność? Jak performerzy pracują z cielesnością i jej symbolicznym wymiarem? Jak w swojej praktyce wykorzystują czas i przestrzeń? Jaki wpływ na działanie performera ma bezpośrednia obecność widza?
Poprzez wymianę doświadczeń i konfrontację perspektyw chcemy poszukiwać punktów stycznych, linii kontynuacji oraz różnic w myśleniu o tworzeniu performance’u. Celem organizatorów jest międzypokoleniowa dyskusja o miejscu tego zjawiska w historii sztuki oraz stawianie pytań o jego przyszłość.
Kolejny pokaz:
15 października, godz. 18.00:
Przemek Kamiński – Some Other Things / Agata Siniarska – premiera
Po spektaklu odbędzie się dyskusja z artystami oraz z gościem specjalnym – Przemysławem Kwiekiem. Rozmowę poprowadzi Magdalena Kownacka.
***
Na wszystkie wydarzenia WSTĘP WOLNY.
O projekcie:
http://tarasin.pl/powrot-do-przyszlosci/
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
