Kalisz: Przemek Kamiński i Agata Siniarska na finał projektu „Powrót (do) przyszłości”

W ramach projektu Powrót (do) przyszłości w Galerii Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu (pl. Św. Józefa 5) mamy okazję przyjrzeć się historycznym i współczesnym związkom eksperymentalnej choreografii i sztuki performance. Podczas czwartej, ostatniej odsłony, w sobotę 15 października o godz.17.00 swoje prace pokażą Agata Siniarska (Ślepowidzenie – jedyna prezentacja w Polsce) i Przemek Kamiński (Some Other Things). Po pokazach odbędzie się dyskusja z artystami oraz z gościem specjalnym – Przemysławem Kwiekiem. Rozmowę poprowadzi Magdalena Kownacka. Kuratorem projektu jest Mateusz Szymanówka.

Przemek Kamiński, Some Other Things
W maju 1961 roku, amerykańska choreografka Simone Forti prezentuje performance Five dance constructions and some other things (Pięć konstrukcji tanecznych i kilka innych rzeczy). Widzowie zebrani w słynnym lofcie Yoko Ono przy Chambers Street w Nowym Jorku obserwują coś, co przypomina rzeźbę lub ruchową instalację, w której taniec istnieje w przestrzeni poza konwencjonalnym podziałem scena-widownia, tak jak obiekt w przestrzeni galeryjnej. Przemek Kamiński zapożycza od Forti ideę tanecznych konstrukcji, przetwarzając i reinterpretując oryginalny materiał choreograficzny. Tworzy własne taneczne konstrukcje, w których kieruje uwagę na materialność działania zamiast na potencjalną narrację. Performer i proste obiekty zajmują tą samą przestrzeń i angażują się w podobne rodzaje ruchów, jak falowanie, ślizganie, przesuwanie, rolowanie, zgniatanie czy upadanie.

Trailer

Agata Siniarska, Ślepowidzenie/Blindsight
Żyjemy w splątanych sieciach, nie jesteśmy indywidualnościami, oddzielonymi podmiotami: żyjemy pomiędzy dyskursami, innymi podmiotami, przedmiotami, wieloma językami – które to przekraczają nasze „dobrze ustabilizowane granice”. Rzeczywistość nie działa wzdłuż linii prostych, na zgrabnie wydrukowanej stronie. Na pewno nie ta tutaj.

Jestem porowata, nie mogę być pewna wszelkich granic: granic moich myśli, uczuć, wyobraźni, wreszcie granic fizycznych – niekontrolowane interakcja między mną a innymi. Jestem częścią ogromnego kolektywu. Nic w pełni nie należy do mnie. Sposób, w jaki myślę, czuję, jestem świadoma – to po prostu splot sił, których większość jest ukryta w przestrzeni publicznej prezentacji, skradziona lub nieświadomie zagarnięta.

Przemysław Kwiek – rzeźbiarz, autor instalacji, filmów, interwencji, performer, akcjoner, malarz. Studiował w latach 1963-1970 na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem prof. Oskara Hansena i prof. Jerzego Jarnuszkiewicza, u którego uzyskał dyplom. W latach 1970-1988 pracował wspólnie z Zofią Kulik, tworząc duet artystyczny KwieKulik. Od 1987 pracuje indywidualnie, kontynuując zarówno formalne, jak ideowe zdobycze z lat współpracy jako KwieKulik. Przywiązuje duże znaczenie zwłaszcza do wątku, który zarzuciła w swych pracach Zofia Kulik, mianowicie do bezpośredniego reagowania i interweniowania (w formie listów, protestów, akcji) na wynaturzenia zaobserwowane w życiu społecznym. Dla swych wystąpień, obejmujących wiele odmian sztuki multimedialnej, od początku samodzielnej działalności stosuje określenie „appearance”. W latach 90. wzbogacił repertuar swych zajęć o tradycyjne malarstwo sztalugowe, traktowane wszakże w nietradycyjny sposób, a mianowicie jako jeszcze jeden element poczynań o charakterze interwencyjnym. Ponadto artysta znany jest w swym środowisku, zarówno artystycznym, jak w miejscu zamieszkania, jako organizator i działacz społeczny.

Magdalena Kownacka (1981) – kuratorka, animatorka kultury, autorka tekstów o sztuce (dwutygodnik.com, SZUM, Artpunkt), absolwentka historii sztuki (2006) oraz Muzealniczych Studiów Kuratorskich (2010) na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Współzałożycielka Fundacji i Galerii F.A.I.T. w Krakowie. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Ministra Edukacji i Sportu. Kuratorka wystaw i projektów artystycznych m.in. Marta Sala, Ciągłe miasta, BWA Sokół, Nowy Sącz, 2016; Z mojego okna widać wszystkie kopce, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków (współkuratorka), 2016; Widok publiczny, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki oraz Krakowskie Biuro Festiwalowe (współkuratorka), 2016; Królów jest bez liku, Galeria F.A.I.T., Kraków (2015), Archiwum otwarte/Wrocław 70, Galeria Profile, Warszawa (współkuratorka), 2010; Akcja Rewaloryzacji Abstrakcji, Galeria F.A.I.T., Kraków, 2009. Ponadto kuratorka i producentka projektów teatralnych, filmowych i radiowych: Radio Głosy radiostacja o sztuce prowadzona przez osoby cierpiące psychicznie (2016), Paradiso, reż. Michał Borczuch (2014), Spełnia się,  reż. Gaweł Kownacki (2013). Mieszka i pracuje Krakowie.

***

Projekt Powrót (do) przyszłości

8 spektakli
4 spotkania ze współczesną choreografią i sztuką performance
2 premiery

W ramach projektu Powrót (do) przyszłości w Galerii Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu przyglądamy się historycznym i współczesnym związkom eksperymentalnej choreografii i sztuki performance. Do udziału w debacie na temat specyfiki działań performatywnych oraz kontekstu, w którym rozwijały się w Polsce i za granicą, zaprosiliśmy przedstawicieli młodego pokolenia choreografów oraz artystów i badaczy sztuk wizualnych.

Jak definiować performance? Czy jest powtarzalny? Jak się do niego przygotować? Jakie znaczenie ma jego dokumentacja? Na czym mogłaby polegać jego polityczna skuteczność? Jak performerzy pracują z cielesnością i jej symbolicznym wymiarem? Jak w swojej praktyce wykorzystują czas i przestrzeń? Jaki wpływ na działanie performera ma bezpośrednia obecność widza?

Poprzez wymianę doświadczeń i konfrontację perspektyw chcemy poszukiwać punktów stycznych, linii kontynuacji oraz różnic w myśleniu o tworzeniu performance’u. Naszym celem jest międzypokoleniowa dyskusja o miejscu tego zjawiska w historii sztuki oraz stawianie pytań o jego przyszłość.

Kurator: Mateusz Szymanówka

***

Na wszystkie wydarzenia WSTĘP WOLNY.

O projekcie:

http://tarasin.pl/powrot-do-przyszlosci/