Karol Urbański został nowym dyrektorem Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Feliksa Parnella w Łodzi

Karol Urbański, który jest tancerzem, choreografem, pedagogiem i magistrem filozofii urodzonym w 1965 roku, swoją karierę rozpoczął właśnie w Łódzkiej Szkole Baletowej, którą ukończył w 1984 roku.

Jeszcze podczas nauki związał się z Teatrem Wielkim w Łodzi, w którym pracował jako tancerz i solista przez dziewięć lat, z dwuletnią przerwą, podczas której odbywał służbę wojskową w Centralnym Zespole Artystycznym Ludowego Wojska Polskiego (obecnie: Reprezentacyjny Zespół Artystyczny Wojska Polskiego). Od 1991 roku związany z baletem Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. W 1995 roku wyjechał na dwa lata do Norwegii, gdzie tańczył w Norweskim Balecie Narodowym. W 1997 roku ponownie podjął pracę jako solista w balecie Opery Narodowej. W zespole tym pracował do 2010 roku. W latach 2010-2012 pracował jako specjalista do spraw reorientacji zawodowej tancerzy w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej.

Od końca lat osiemdziesiątych podjął również działalność pedagogiczną. Uczył tańca klasycznego i współczesnego w szkołach baletowych w Łodzi i Warszawie, a także etyki w szkole baletowej w Warszawie. Ukończył kurs kwalifikacyjny dla nauczycieli czynnych zawodowo. Współpracuje jako nauczyciel tańca klasycznego i współczesnego z wieloma grupami profesjonalnymi (Kielecki Teatr Tańca, Bałtycki Teatr Tańca, Opera Nova) i nieprofesjonalnymi w kraju i zagranicą, prowadząc warsztaty i projekty. Zasiada w jury konkursów tanecznych i teatralnych. W latach 2012 – 2019 pełnił funkcję Kierownika Baletu Opery na Zamku w Szczecinie. Od stycznia 2022 roku do września 2023 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca odpowiedzialnego za Departament Tańca.

W swoim repertuarze miał m.in. następujące role: Książę Zygfryd w Jeziorze łabędzim, książę Albert w Giselle, Król Myszy w Dziadku do orzechów, Matka Simone w Córce źle strzeżonej, Mędrzec w Święcie wiosny (chor. Emil Wesołowski), Anioł śmierci w Czterech ostatnich pieśniach (chor. Rudi van Danzing), Stefanio w Burzy (chor. Glen Tetley), Petit Mort (chor. Jiří Kylián), Carmen (chor. Mats Ek), Coś jakby (chor. Mats Ek), Stabat Mater (chor. Ewa Wycichowska).

Jeszcze podczas pobytu w Oslo podjął pierwsze próby choreograficzne, które kontynuował po powrocie do kraju. Jako choreograf ma w swoim dorobku m.in. następujące spektakle: Aria z Wariacji Goldbergowskich (muz. Jan Sebastian Bach) – Oslo 1996, Passacalia (muz. Jan Sebastian Bach) – Gdańsk 1998, Pocztówki z życia (muz. Tom Waits) – Gdańsk 1998, Śmierć i dziewczyna (muz. Franz  Schubert) − Warszawa 1998, Tylko raz w życiu (z Elwirą Piorun) − Warszawa 2001, La spectre de la rose (muz. Hector Berlioz), Pas d’un (muz. Georg Friedrich Händel), Pożegnanie  (muz. Giuseppe Verdi). Ponadto przygotował choreografię do musicalu dziecięcego Koty, czyli koci miauzical, którego premiera odbyła się w Teatrze Guliwer w Warszawie, do Requiem Verdiego, upamiętniającego drugą rocznicę ataku na World Trade Center oraz Requiem dla wydrążonych ludzi na Scenie Kameralnej TW – ON. W roku 2011 dla zespołu baletu Opery Nova w Bydgoszczy zrealizował spektakl Sen nocy letniej.

Ma w swoim dorobku także udział w realizacjach filmowych i telewizyjnych. Występował m.in. w filmach Krzysztofa Zanussiego Suplement i Serce na dłoni oraz przedstawieniach Teatru Telewizji: Casting (reż. Krzysztof Zanussi) i Gra trafu i miłości (reż. Gustaw Holoubek).

Jest członkiem ZAiKS.

W 2001 i 2020 roku był stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2017 roku otrzymał brązowy medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.