Wersja do druku

Udostępnij

W środę 30 września o godz. 19.00 Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA w Krakowie (ul. Nadwiślańska 2-4) i kuratorka Anna Królica zapraszają na premierę spektaklu Alexa Baczyńskiego-Jenkinsa Radiance, lo-res, która odbędzie się w ramach programu Maszyna choreograficzna 2015 – Schlemmer. Analogie. W przedstawieniu występują Paweł Sakowicz i Natalia Stanińska.

 

O spektaklu:

Lo-res, czyli mała rozdzielczość, rozmywa kontury podmiotu i jednocześnie przypomina o jego materialności. Obraz o małej rozdzielczości jest wynikiem cyrkulacji, podczas której staje się afektem przekształconym w ciało, aby na powrót (znowu) stać się obrazem.

Lo-res ciała to tracące swoje pochodzenie, lepkie odpady cyfrowe najniższej rangi. Są symptomem ruchu i mutacji współczesnych ciał, czyli bio-obiektów. Bio-obiekt jest naukowym terminem służącym do opisywania nowych form życia tworzonych według procesów bio-mediacji, które zamazują granice między żywym a sztucznym, ludzkim a nie-ludzkim. Koncept bio-obiektu przenosi nas od po-wojennej alienacji do alienów XXI wieku. High-tech, low-life, no future. Beatriz Preciado nazywa ten stan bycia alienem; techno-seksualnością. Radiance, lo-res to choreografia, która odbywa się pośród mutacji i zanieczyszczeń, cyrkulacji afektów i ich ucieleśnienia; stara się być świadkiem techno-podmiotowości.

 

Choreografia: Alex Baczyński-Jenkins
Taniec: Paweł Sakowicz, Natalia Stanińska
Kostium i scenografia: we współpracy z Patrycją Piwosz

  

Alex Baczyński-Jenkins (ur. 1987) polsko-brytyjski choreograf; zajmuje się mediacją i polityką afektu, podmiotami pożądań i ucieleśnieniem. Baczynski-Jenkins ukończył pilotażowy projekt  studiów o kierunku Taniec, Kontekst, Choreografia w HZT Międzyuczelnianym Centrum Tańca) na berlińskim Uniwersytecie Artystycznym (Udk)w Berlinie, uczestniczył w programie Home Workspace stowarzyszenia Ashkal Alwan w Bejrucie. Jego prace były prezentowane m.in. w ramach expo zero oraz przez instytucje takie jak: Performa, Nowy Jork (2011), Komuna Warszawa (2012), Liste, Bazylea (2014), X-Apartments, Homeworks, Bejrut (2013), Sophiensaele Theatre, Berlin (2015) Block Universe, Londyn (2015) Whitechapel Gallery, Londyn (2015). Współpracował z Delfina Foundation w Londynie w ramach programu Performance as Process 2015.

 

Więcej informacji o projekcie:

www.news.cricoteka.pl/maszyna-choreograficzna-schlemmer-analogie/

 

Logotypy belka 1 Maszyna choreograficzna 2015 (miniaturka)

 

 

Logotypy belka 2 Maszyna choreograficzna 2015 (oryginał)

 

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close