Kraków: Krakowski Teatr Tańca na sobotniej „Nocy Teatrów”

Już w sobotę 16 czerwca w ramach Krakowskiej Nocy Teatrów o godz. 21.00 w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha (ul. Konopnickiej 26) Krakowski Teatr Tańca zaprasza na wieczór Damsko-męskie. Podczas wieczoru grupa pokaże swoje dwa spektakle: Takarazuka camp i Kwadryga na trzech – obie w choreografii Eryka Macohona.

Wstęp bezpłatny. Rezerwacja miejscówek od 13 czerwca: 12267 27 03, e-mail:muzeum@manggha.krakow.pl

Takarazuka camp

Spektakl inspirowany jest teatrem japońskim – popularną rewią żeńską – Takarazuka, działającą w mieście o tej samej nazwie od prawie stu lat. Specyfika i oryginalność teatru, w którym wszystkie role, zarówno męskie jak i żeńskie odgrywają kobiety, stały się punktem wyjścia do rozważań na temat teatralności płci, konstrukcji płci kulturowej oraz stereotypowego postrzegania płci przez społeczeństwo. Kandydatki na „Takarazinki” przygotowują się przez dwa lata w specjalnej szkole do odgrywania ról męskich i ról kobiecych. Przyswajają sobie kata, czyli charakterystyczne dla danej płci formy gramatyczne, sposoby zachowania, gesty, mimikę. Dla twórców spektaklu ciekawym zagadnieniem jest jednak odgrywanie ról kobiecych przez kobiety. Teatr Takarazuka wydaje się bowiem doskonale potwierdzać tezę Simone de Beauvoir: „nie rodzimy się kobietami – stajemy się nimi”.

Płeć przejawia się w całym zespole gestów, zachowań, a więc w tym, co robimy, a nie w tym jacy jesteśmy. Tak jak aktorki Takarazuka od najmłodszych lat uczymy się, jak ogrywać swoją płeć. „Takarazinki” stylizują swoje ciała i zachowanie tak, by stać się kobiecymi. Są przecież kobietami, które mają odgrywać kobiety…

„W Takarazuka camp dochodzi do spotkania kultur i twórczego przetworzenia wzorca. W tym wypadku następuje przeniesienie cech właściwych kulturze dalekowschodniej na grunt polskiej (…) na styku dwóch odmiennych kultur może wytworzyć się trzecia, zawierająca nowe wartości. Czy do tego doszło w przypadku Takarazuka camp i adaptacji prozy Kōbō? Omówione cechy potwierdzają to założenie. Jednakże spektakl ten stanowi dowód na to, jak bardzo inspirująca potrafi być kultura japońska z całą swoją różnorodnością, wysokim poziomem kreowania świata przedstawionego czy zabawą w konstruowanie płci kulturowej.”

(Małgorzata Wielgosz, Teatralne rozgrywki między kobiecością a męskością inspirowane japońską rewią Takarazuka [w:] Inspirująca i inspirowana. Podkultura japońska, pod red. Adrianny Wosińskiej)

Takarazuka camp

choreografia, światło, kostiumy: Eryk Makohon

muzyka: Amy Winehouse, Marcin Żminkowski, Kapela ze Wsi Warszawa, Oona Garthwite, Astor Piazzola, Piotr Czajkowski, Jon Hassell

makijaż: Anna Pytka

występują: Anna Chmiel- Kowalska, Monika Godek, Agata Syrek, Katarzyna Węglowska- Król, Katarzyna Żminkowska, Paweł Łyskawa oraz tancerki Pracowni METAfizyczna

*W spektaklu wykorzystane są fragmenty artykułu Aliny Łysak, Teatr Takarazuka jako przykład performatywności płci.

Kwadryga na trzech

… forma, proporcja, faktura, kontrapost, bryła, światłocień, kompozycja spiralna, złota proporcja, rytm, skala, relief, statyka, konstrukcja, gęstość, dynamika, grupa, ciężar, porządek, architektura, materia, anatomia, trójwymiarowość, przestrzeń …

Wykonane do oglądania głównie dookolnego, rzadziej do spoglądania z góry lub z dołu. Może posiadać fakturę lub kolor. Można je klasyfikować ze względu na skalę. Technika wykonania zależy od użytego materiału…

Kwadryga na trzech

choreografia: Eryk Makohon
scenografia: Eryk Makohon
występują: Bartosz Kwapień, Paweł Łyskawa, Sebastian Lenart (Pracownia METAfizyczna)