Iza Szostak i Kuba Słomkowski w Ciało.Dziecko.Obiekt. Fot. Jakub Jasiukiewicz.
W sobotę w nowej siedzibie CRICOTEKI (Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka, ul. Nadwiślańska 2-4) rozpocznie się druga edycja projektu Maszyna choreograficzna, którego kuratorką jest Anna Królica: „Cykl spektakli ujętych klamrą projektu jest kontynuacją poszukiwań wspólnych punktów pomiędzy twórczością Tadeusza Kantora a młodą polską choreografią. […] W repertuarze umieszczam przedstawienia, które nie były bezpośrednio inspirowane „Kantorem“, ale jakby podskórnie ich twórcy sięgają po rozwiązania, tematy i środki znane z Teatru Cricot 2 i z nim właśnie łączone. Te prezentacje traktuję więc jako próbę podjęcia współczesnego dialogu międzypokoleniowego. Wszystkie choreografie odnoszą się do czasu minionego. W dwóch przypadkach jest to przestrzeń pamięci kolektywnej, a w kolejnych — pamięci indywidualnej, osobistej, zawłaszczonej przez scenę i zapraszającej widza do wędrówki po intymnym świecie przeżyć twórców, w którym fotografia (czy to seria polaroidów, czy wyświetlane na scenie zdjęcia) ożywa i prowokuje do wspomnień, stając się przyczynkiem do stworzenia scenicznej opowieści o sobie. Tak oto manekiny stanowią alter ego postaci scenicznych, którymi reżyser niczym demiurg zarządza, stawiając je w opozycji do żywych tancerzy”.
W ramach inauguracji projektu w sobotę 15 listopada zostanie pokazany spektakl Izy Szostak Ciało. Dziecko. Obiekt. Kolejne pokazy odbędą się w listopadzie i grudniu, wśród nich New (Dis)Order Ramony Nagabczyńskiej, Rekonstrukcja Joanny Leśnierowskiej i Ostatnia niedziela. RE//MIX Conrad Drzewiecki. Polska część projektu Maszyna choreograficzna została zrealizowana w ramach współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca – program Scena dla tańca 2014. Ponadto w tej edycji projekt zostanie poszerzony o spektakle zagranicznych twórców: Repeater. Występ taneczny z ojcem Martina Nachbara, Abdrücke – dwie instalacje taneczne Anny Konjetzky oraz I SOLO MENT WArd/waRD – Ann Van den Broek (NL/BE).
Spektakl Ciało. Dziecko. Obiekt zgłębia zagadnienia doświadczenia dzieciństwa. To czas zachowany w pamięci rodzinnej i indywidualnej. Dzieciństwo składa się ze śladów oraz przedmiotów — zabawek, notesów, obiektów — przywołujących dawne smutki, lęki i radości. Jak duże może być nasze muzeum dzieciństwa? Czy mieści nam się w kieszeni? A może sięga chmur, jest zwykłą anegdotą czy też nieprzepracowanym wspomnieniem? Artystkę interesuje praca z pamięcią, cielesna re-konstrukcja stanów i znaków przeszłości, rzeczywistości minionej — zarówno w wymiarze kulturowo-społecznym, jak i indywidualnym.
koncept/choreografia/wykonanie: Iza Szostak
oprawa wizualna/muzyka/wykonanie: Kuba Słomkowski
obsługa techniczna: Łukasz Kędzierski
producent: Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk
partnerzy: Instytut Adama Mickiewicza, Centrum w Ruchu, Fundacja Burdąg, Urząd Dzielnicy Wawer m. st. Warszawa
Premiera: 17 listopada 2013, Stary Browar, Słodownia +3, Poznań
O spektaklach:
Joanna Leśnierowska Rekonstrukcja
Martin Nachbar Repeater. Występ taneczny z ojcem
Ramona Nagabczyńska New (Dis)Order
Iwona Pasińska Ostatnia niedziela. RE//MIX Conrad Drzewiecki
Abdrücke – dwie instalacje taneczne Anny Konjetzky
WArd/waRD – Ann Van den Broek (NL/BE) I SOLO MENT
Maszyna choreograficzna 2014 – program
Tekst kuratorski Maszyny choreograficznej (Anna Królica)
Polska część projektu Maszyna choreograficzna została zrealizowana we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu Scena dla tańca 2014.
***
Projekt Kto inspiruje? Tadeusz Kantor! ma na celu zaprezentowanie procesu dostrzegania i ujawniania obecności związków pomiędzy ideami Kantora a zjawiskami w historii teatru, sztuk wizualnych, jak też w dziedzinach dotąd nie kojarzonych w sposób oczywisty z twórczością polskiego artysty – jak taniec, muzyka i szeroko rozumiany obszar działań performatywnych. Na realizowany w kilku odsłonach w 2013 i 2014 roku projekt złożą się wystawy, działania performatywne oraz wydawnictwa.
Cykl spektakli ujętych klamrą Maszyny choreograficznej jest kontynuacją poszukiwań wspólnych punktów pomiędzy twórczością Tadeusza Kantora a młodą polską choreografią. Pierwsza edycja Maszyny choreograficznej, w ramach projektu Kto inspiruje? Tadeusz Kantor! odbyła się w roku 2013. Projekt jest nowatorskim odniesieniem do twórczości Tadeusza Kantora poprzez choreografię i taniec współczesny. Takie spojrzenie ma celu otwarcie się Cricoteki nieznane dotąd konteksty i interpretacje. Punktem wyjścia do stworzenia programu performatywnego jest rozpoznanie dotyczące niemal stałej obecności zgadnienia ciała w dorobku Kantora, a przede wszystkim — w kontekście jego happeningów i teatralnych poszukiwań.
Bilety na poszczególne koncerty w cenie 15 zł i 10 zł
Bilety będą dostępne na stronie http://bilety.cricoteka.pl, w Cricotece przy ul. Nadwiślańskiej 2-4 w godzinach otwarcia oraz przed rozpoczęciem pokazów.
Rezerwacje: rezerwacje@cricoteka.pl
Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Supported by the NATIONALES PERFORMANCE NETZ (NPN) International Guest Performance Fund for Dance, which is funded by the Federal Government Commissioner for Culture and the Media on the basis of a decision by the German Bundestag.
Partner:
