Fot. Marta Ankiersztejn.
Festiwal Tańca współczesnego KRoki został powołany do życia w marcu 2013 roku w nowo powstałym Małopolskim Ogrodzie Sztuki z inicjatywy Iwony Kempy, kierownika artystycznego Ogrodu. Projekt został stworzony z myślą o tym, by w
„ogrodzie sztuk” współistniejących ze sobą w MOS znalazł się także teatr tańca i ruchu. Od początku za program festiwalu oraz idee poszczególnych edycji, oprócz Iwony Kempy jako dyrektora festiwalu, odpowiedzialne są jego kuratorki – znawczynie teatru tańca i ruchu – Jadwiga Majewska i Katarzyna Bester. Pierwsza, wyłącznie polska edycja cieszyła się ogromnym zainteresowaniem zarówno krytyków, jak i publiczności. Chcąc kontynuować rozpoczęte dzieło i rozwijać Festiwal tak, by uczynić z niego ważne wydarzenie artystyczne zarówno w Polsce jak i na świecie, druga jego edycja została zorganizowana jako wydarzenie międzynarodowe, z konkretną ideą, celami i wynikającym z przyjętych założeń programem”.
III edycja Festiwalu „KRoki” pod hasłem „PIĘKNO UTRACONE? (17-24 maja 2015) ma na celu prezentację spektakli zespołowych najwybitniejszych europejskich choreografów, którzy poprzez taniec i ruch potrafią budzić emocje i wywoływać zachwyt publiczności.
Od kuratorek (Katarzyny Bester i Jadwigi Majewskiej):
Operacje plastyczne, perfekcyjne ciała modelek, wyretuszowane twarze na okładkach gazet – festiwal młodości i doskonałości trwa. W dobie terroru piękna, tego rozumianego bardzo powierzchownie, sztuka okopała się na przeciwległym biegunie. Także we współczesnym tańcu dewaluacja pojęcia sprawiła, że piękno straciło na swojej wartości i aktualności. Stało się czymś wstydliwie niemodnym i pozornie banalnym. Stan ten ugruntował zwrot konceptualny w tańcu, który sprawił, iż klasyczne pojęcie estetyki zostało właściwe usunięte z pola kategorii twórczych tej dziedziny na rzecz mechanicznych, fizycznych badań nad ciałem. Tymczasem potrzeba piękna jest głęboko wpisana w naturę człowieka. Stanowi bowiem wyraz jego pierwotnej tęsknoty za utraconym rajem, doskonałym stanem.
Pamięć o doświadczeniu pełnej harmonii, potrzeba obcowania z prawdą i dobrem są zapisane trwale w świadomości i ciele człowieka, choćby ślad ten zepchnięty został w jego najgłębsze pokłady. Czy to nie właśnie sztuka a przede wszystkim taniec, jako ten mający szczególny dostęp do archetypicznej materii ciała, powinien być przestrzenią umożliwiającą obcowanie z nieoczywistym, właściwym pięknem? Czy taniec współczesny wyłamujący się zasadniczo kanonom klasycznego baletu, w swym bogactwie stylów i technik nie posiada narzędzi aby uwieść i po prostu zachwycić swym światem widza? Raj utracony to tytuł premiery przygotowywanej przez tancerza i choreografa Samira Calixto. Poemat Miltona stał się dla niego punktem wyjścia dla refleksji nad tożsamością piękna oraz analizą stanu jego porzucenia. Tytuł spektaklu jak i jego idea stały się z kolei bezpośrednią inspiracją dla tematu i hasła trzeciej edycji Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego KRoki. Chcemy pokazać, że taniec współczesny nie tkwi wyłącznie na estetycznym wygnaniu, ale może być drogą powrotu, do piękna.
***
Wśród zagranicznych gości festiwalu znaleźli się: kontynuatorka nurtu ekspresjonistycznego we współczesnym tańcu, Susanne Linke (Niemcy; duet z Koffi Kôkô ); fizyczne teatry tańcy – słynny Ultima Vez i utworzony przez dawnych tancerzy tego zespołu Rootlesroot Dance Company (Grecja), wizualno-performatywny Dame de Pic/Karine Ponties (Belgia), Samir Calixto (Holandia), DaCru Dance Company (Włochy), wykorzystujący techniki hip-hopowe. Polskich artystów reprezentować będzie Lubelski Teatr Tańca(chor. Külli Roosna, Kenneth Flak). Ponadto odbędą się warsztaty dla dzieci, które oprowadzi Monika Kiwak, projekcje spektakli oraz dwa panele dyskusyjne – Butō – piękno pod powierzchnią ciała i Piękno utracone? O potrzebie i zbędności estetyki w sztukach performatywnych.
