fot. materiały organizatora
Sztuka Nowa zaprasza na premierę IV RP Snów – instalacji choreograficznej, której scenariusz i metoda pracy artystycznej zostały oparte na badaniach snów Polaków. Nad badawczą częścią procesu czuwał współautor koncepcji, antropolog i analityk jungowski, Bartosz Samitowski, wskazując książkę autorstwa Charlotte Beradt pt. Trzecia Rzesza snów jako jedną z ważnych inspiracji tego projektu. Beradt to dziennikarka, która zbierając sny berlińczyków w latach 30. XX wieku, odkryła, że odbijają się w nich procesy społeczne oraz zapowiedź totalitaryzmu. Książka ta zainspirowała powstanie w latach 80. XX wieku sposobu pracy zwanego „matrycą śnienia społecznego”. Dziś mamy szansę być odbiorcami współczesnej wersji tego badania.
Praca nad tym interdyscyplinarnym projektem okazała się niezwykła i bardziej inspirująca niż jej twórcy pierwotnie zakładali. Matryca kolektywna pokazuje, że treści wypowiadane przez sny później mogą spotkać się z uśpionymi społecznymi potrzebami, zjawiskami czy ruchami społecznymi, które rzeczywiście mają miejsce – mówi Dawid Żakowski, reżyser spektaklu – Nasza pierwsza matryca odbyła się 17 lipca. Analizując ją, zauważyliśmy, że pierwszym dominującym archetypem, jaki się ujawnił, jest dziecko, dziecko zagrożone. I wokół niego dzieją się różnego rodzaju transformacje, przemiany. Dziecko było głównym bohaterem pierwszej matrycy. Gdy zaczęliśmy to interpretować na początku października, nic jeszcze nie zapowiadało strajku kobiet i ulicznych demonstracji wobec wyroku TK zakazującego aborcji. Nikt nie spodziewał się, że będzie to główny symbol dzisiejszej Polski, starć, polemik, dyskusji, konfliktów i sporów w przestrzeni publicznej.
Zarówno naukowcy, jak i artyści, związani z projektem, podkreślają, że podobnych odkryć w całym procesie tworzenia było wiele. Zwłaszcza że badaniu snów zostali poddani także twórcy spektaklu. Z tego zaangażowanego podejścia powstał nowy model pracy performatywnej, mający swoje źródło w psychologii głębi kontrastowo zestawionej z narzędziami dramaturgicznymi, sięgającymi do kolektywnych doświadczeń popkultury i gier komputerowych. A idąc krok dalej w procesie twórczym choreograf projektu, Wojciech Grudziński, przetwarza treści senne, używając charakterystycznych dla siebie narzędzi choreograficznych takich jak: bricolage, recyckling i mush up.
Efekt tej pracy będzie można obejrzeć on-line już 20 grudnia 2020 o godz. 20.00. O szczegółach twórcy będą informować w wydarzeniu: www.facebook.com/events/3571416882920055
A przed premierą twórcy zgodzili się odpowiedzieć na kilka pytań na temat tego niezwykłego projektu – ich wypowiedzi opublikujemy w przyszłym tygodniu.
Więcej o projekcie można również przeczytać w rozmowie Patrycji Babickiej z Dawidem Żakowskim na portalu e-teatr.pl:
https://e-teatr.pl/iv-rp-snow-czyli-ocean-nieswiadomosci-5656
koncepcja: Dawid Żakowski/ Bartosz Samitowski/ Iwa Ostrowska
reżyseria: Dawid Żakowski
choreografia: Wojciech Grudziński
muzyka: Katarzyna Piszek
producent kreatywny i kostiumy: Zofia Urszula Komasa
prowadzenie matryc snów i analiza: Bartosz Samitowski
współpraca dramaturgiczna: Bartosz Samitowski/ Paweł Mandziewski/ Stanisław Święcicki/ Zofia Urszula Komasa.
współpraca choreograficzna: Anna Nowicka
performerzy: Ewelina Sobiera/Borys Jaźnicki/ Michał Tokarski
współpraca performatywna: Agata Zataj/ Paweł Mandziewski/ Ewa Szewczyk
w matrycach udział wzięli: ( Teatr Maska, uczestnicy platformy Rzeczpospolita Snów)
wideo: Tomasz Wierzbicki, Katarzyna Drozdowicz
produkcja: Sztuka Nowa/ Iwa Ostrowska
Partnerzy projektu: Instytut im. J. Grotowskiego; Stowarzyszenie Analityków Jungowskich, SZKOŁA.
Projekt współfinansowany przez Miasto Stołeczne Warszawa w ramach programu Kreacje.
