Łódź / XXVII Łódzkie Spotkania Baletowe: „Secus” chor. Ohad Naharin i „Yeled” chor. Eyal Dadon, La Fondazione Nazionale della Danza/Aterballetto

La Fondazione Nazionale della Danza/Aterballetto to centrum choreograficzne i jedyny repertuarowy zespół tańca współczesnego we Włoszech. Ta najbardziej znana i utytułowana włoska kompania zaprezentuje spektakl stanowiący dialog dwóch generacji twórców izraelskiego tańca współczesnego.

Secus

Secus jest dziełem Ohada Naharina, doskonale znanego publiczności Łódzkich Spotkań Baletowych choreografa, założyciela i wieloletniego dyrektora Batsheva Dance Company, który od ponad trzech dekad odnosi sukcesy na najważniejszych scenach świata. Secus (To zamiast tamtego) jest trzecią częścią spektaklu zatytułowanego Shalosh (Three), obok Bellus (Beauty), Humus (Earth).  Secus to muzyczny kolaż łączący elektroniczne brzmienia z urzekającymi indyjskimi  melodiami z filmu Kaho Naa Pyar Hai oraz dźwięczne harmonie grupy The Beach Boys.  Choreografia, której daleko do wirtuozowskich popisów, opiera się na pozornie prostym, naturalnym ruchu. Znana na całym świecie autorska metoda pracy Ohada Naharina – Gaga, pozwala na niebywałą inwencję ruchową. Polega na przełamywaniu schematów i posługiwaniu się „obrazami mentalnymi”, których ucieleśnienie staje się podstawowym zadaniem tancerzy.

Owe obrazy bywają absurdalne (np. pomyśl że masz naczynia z wodą zamiast kończyn lub pomyśl, że masz kulkę pod skórą). Nie chodzi o to, by te abstrakcyjne polecenia dosłownie wykonać, ale o odczucie zmiany w sobie, zmianę w poczuciu swojej cielesności, a w efekcie zmianę w sposobie poruszania się. Ta metoda pracy z ciałem prowadzi do jeszcze jednego ważnego efektu – cieszenia się ruchem i wysiłkiem fizycznym. W Secus obserwujemy katalog następujących po sobie gonitw, solówek, przerywanych duetów, nagłych i precyzyjnych zmian tępa. Kruchość i siła, radość i niepokój, delikatność i drapieżność, wreszcie energia emanująca z zespołu. To wszystko sprawia, że dziejąca się na scenie historia wciąga nas i zasysa, hipnotyzuje i zachwyca zarazem.

Twórcy:

choreografia – Ohad Naharin

muzyka – Chari Chari, Kid 606 + Rayon (mix: Stefan Ferry), AGF, Chronomad (Wahed), Fennesz, KahoNaaPyarHai, Seefeel, The Beach Boys

reżyseria i montaż dźwięku – OhadFishof

kostiumy – Rake fetLevy

oświetlenie – Avi YonaBueno (Bambi)

asystenci choreografa – Rachael Osborne, Ian Robinson

Więcej informacji na stronie: Spektakle – Teatr Wielki w Łodzi (operalodz.com)

Yeled

Yeled w języku hebrajskim oznacza „dziecko”.

Czy my dorośli możemy się zmienić?

Czy możemy znów być dziećmi?

Czy możemy zdjąć z naszych oczu pryzmat dorosłości?

Czy możemy odpuścić złe zwyczaje?

Możemy być lepsi.

Eyal Dadon (ur. 1989) to jeden z uznanych choreografów młodego pokolenia. Jest założycielem  i dyrektorem artystycznym SOL Dance Company, wieloletnim tancerzem i dyrektorem prób Kibbutz Contemporary Dance Company. Eyal Dadon, który jest także twórcą muzyki do spektaklu, opowiada w nim o zapamiętanym lub wyobrażonym dzieciństwie. Może jest ono tęsknotą za nieskażonym spojrzeniem na świat, za byciem naturalnym, prawdziwym i niewinnym, szczerym i bezkompromisowym. W którym momencie utraciliśmy dziecięce spojrzenie na świat i dlaczego tak się stało? Jest też druga strona tej opowieści i pytanie czego nauczyliśmy się jako dzieci i jak to nas ukształtowało jako dorosłych? Poruszający się z doskonałą precyzją i swobodą tancerze zaglądają do miniaturowego domku, a my na ekranie widzimy co dzieje się w  środku. Jacy stamtąd wychodzą? Czego doświadczyli i jak ich to kształtuje? Jak nas ukształtowała nasza dziecięca przeszłość?

Więcej informacji na stronie:  Spektakle – Teatr Wielki w Łodzi (operalodz.com)

Łódzkie Spotkania Baletowe to taneczne biennale z 55-letnią tradycją, którego ideą jest upowszechnianie sztuki baletowej i aktualnych osiągnięć choreograficznych, zarówno w balecie klasycznym, jak i różnorodnych nurtach tańca współczesnego. Tegoroczna edycja festiwalu rozpocznie się 26 kwietnia i potrwa do 22 maja. Publiczność będzie miała okazję zobaczyć cztery zespoły w sześciu produkcjach, w tym zespół baletowy Teatru Wielkiego w Łodzi.

Łódzkie Spotkania Baletowe na przestrzeni lat stały się największą
i najbardziej prestiżową imprezą baletową w Polsce oraz rozpoznawalnym wydarzeniem na arenie międzynarodowej.
W ramach Łódzkich Spotkań Baletowych Teatr Wielki w Łodzi proponuje bogatą ofertę programową, umożliwiając polskiej publiczności bezpośredni kontakt z najwybitniejszymi tancerzami
i choreografami z całego świata.

Inicjatywa powstania festiwalu w 1968 roku to wspólny pomysł Stanisława Piotrowskiego (dyrektor naczelny), Witolda Borkowskiego (kierownik baletu i choreograf) i Stanisława Dyzbardisa (kierownik literacki), przy pełnym poparciu Zygmunta Latoszewskiego (dyrektor artystyczny). Taneczne biennale jest mocno wrośnięte w życie kulturalne Łodzi. Rangę
i niepowtarzalność Łódzkich Spotkań Baletowych tworzyli tacy choreografowie jak: Maurice Béjart, Alicia Alonso, Jiří Kylian, William Forsythe, Wayne McGregor, Mats Ek, BirgitCullberg, Janina Jarzynówna-Sobczak, Conrad Drzewiecki, Teresa Kujawa, Henryk Tomaszewski, Gustaw Klauzner, Emil Wesołowski, Ewa Wycichowska, których prace wyznaczały trendy w rozwoju sztuki choreograficznej, tanecznych form scenicznych i współczesnego teatru tańca. Na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi wystąpili m.in.: Maja Plisiecka, Alicia Alonso, Nadieżda Pawłowa, Ana Laguna, Sylvie Guilleme, Margherita Parilla, Michaił Barysznikow, Jorge Donn, Ivan Marko, Glen Tetley, Christopher Bruce, Daniel Ezralow, Kevin Heigen, Barbara Bittnerówna, Krystyna Mazurówna, Bożena Kociołkowska, Ewa Głowacka, Iwona Wakowska, Ewa Wycichowska, Eugeniusz Jakubiak, Wojciech Wiesiołłowski, Tadeusz Matacz, Kazimierz Wrzosek, Emil Wesołowski, Sławomir Woźniak. Do najważniejszych zespołów goszczących na scenie Teatru Wielkiego
w Łodzi należą: Balet XX Wieku Maurice’a Béjarta, Nederlands Dans Theater, Sadler’s Wells, Royal Ballet, Ballet Rambert, Cullberg Ballet, Batsheva Dance Company, Ballet Nacional de Cuba, Stuttgarter Ballett, Elisa Monte Dance Company, Kibbutz Contemporary Dance Company, Akram Khan Company, Corpo Di Ballo, Teatro Alla Scala.

Oprócz tego „okna na świat”, jakim były i są Łódzkie Spotkania Baletowe, to także wiele pokoleń polskich tancerzy, którzy oglądając spektakle Łódzkich Spotkań Baletowych czerpali z nich wiedzę, doświadczenie i inspiracje do tworzenia nowych dzieł choreograficznych.