Na zdjęciu: Zespół Bill T. Jones / Arnie Zane z Nowego Jorku, Fot. Lois Greenfield, dzięki uprzejmości New York Live Arts.
W środę 6 listopada startują XVII Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca w Lublinie. Pre-festiwalowe prezentacje polskich artystów tańca z wybranych ośrodków po raz pierwszy odbywały się w ciągu całego roku.. W przekonaniu, że istnieje konieczność poszerzenia formuły lubelskiego Festiwalu o takie śródroczne działania, organizatorzy postanowili wzmocnić regularny obieg prezentacji polskich teatrów tańca połączonych z istotnym elementem edukacyjnym, czyli warsztatami prowadzonymi przez zaproszone teatry. Jest to jedna z najistotniejszych potrzeb współczesnych polskich twórców, którym koniecznie trzeba wyjść naprzeciw, m.in. z pomocą takich wydarzeń jak MSTT w Lublinie.
Listopadowa faza festiwalu stanowi kulminację wspomnianych prezentacji i wiąże się z długo oczekiwanym powrotem do niezwykle efektownie zmodernizowanego budynku Centrum Kultury, który od samego początku jest sercem Festiwalu. Fakt ten niesie za sobą zupełnie nowe możliwości organizacji i promocji tańca, czego dowodem jest usytuowanie wydarzeń festiwalowych w niemal wszystkich dostępnych w budynku pomieszczeniach, jak i przestrzeniach wokół niego. Niemal każde miejsce w nowym CK będzie polem działań artystycznych i edukacyjnych: spektakli, akcji performatywnych, projekcji filmów, warsztatów, wykładów, spotkań i rozmów z artystami. To „totalne zagarnięcie przestrzeni” doskonale współbrzmi z głównym przesłaniem, jakie niesie ze sobą taniec współczesny – sztuka bez ograniczeń, przekraczająca granice mentalne, geograficzne i kulturowe. Z drugiej strony ten powrót do obiektu o długoletniej i bogatej historii, poddanego całkowitej modernizacji w sposób naturalny implikuje postawienie odwiecznych i wciąż aktualnych pytań o ”stare” i „nowe” w sztuce. A więc pytamy: Jakie są relacje pomiędzy tradycją a nowoczesnością w tańcu? Co jest awangardą, a co klasyką i kiedy dzisiejsza awangarda osiągnie status klasyki? Jaką rolę pełnią nowe technologie wobec „klasycznego” ciała performatywnego? Jaki jest dziś stosunek młodych twórców do dorobku i myśli poprzednich pokoleń artystów tańca?
W odpowiedzi na te i inne podobne pytania na Festiwalu pojawi się twórczość znakomitych artystów, którzy pomogą nam uzmysłowić sobie bogactwo form i środków, jakimi posługuje się taniec na przestrzeni lat i w zależności od wyobraźni i potencjału twórczego danego artysty. Będzie to więc twórczość choreografów operujących supernowoczesnymi technologiami wspierającymi tancerzy (Klaus Obermaier, Marco Cantalupo i Katarzyna Gdaniec); artystów, którzy operując na wskroś współczesnym językiem tańca, szanują klasyczne kanony estetyczne czy inscenizacyjne i szukają w nich wciąż nowych inspiracji (Jean Claude Gallotta, Jacek Przybyłowicz, Kielecki Teatr Tańca i Angelin Preljocaj); twórców, którzy mając za sobą bogate doświadczenie artystyczne i pedagogiczne, wciąż szukają kontaktu z młodym pokoleniem, lokując w nim nadzieję na rozbudzenie wielkiej radości tańczenia zarówno na scenie, jak i w różnych, czasem zupełnie niezwykłych miejscach i okolicznościach (Jacek Łumiński, Witold Jurewicz, Iwona Olszowska).
Na tak pomyślanym Festiwalu nie może zabraknąć przedstawicieli Aerowaves, platformy nowego europejskiego tańca i choreografii oraz twórczości często wymykającej się jednoznacznej klasyfikacji, jednak zawsze pozostawiającej widza pod wielkim wrażeniem wyobraźni i inteligencji skupionej wokół tej platformy artystów, takich jak Alessandro Sciarroni, Clément Layes i Alexander Andriyashkin.
Tuż obok mamy dwie młode polskie artystki, Aleksandrę Borys i Martę Ziółek, które mierzą się z twórczością znakomitych nestorek nowego tańca w USA – Anny Halprin i Carolee Schneemann – w ramach cyklu Re//mix.
Amerykańska awangarda taneczna, związana z działalnością Judson Church i Judson Dance Theatre, to zjawisko niezwykle inspirujące artystów w każdym pokoleniu i każdej szerokości geograficznej. PodczasXVII edycji MSTT nie mogło zabraknąć odwołania się do tego dziedzictwa, stąd pokaz filmów o pracy Steve’a Paxtona, Yvonne Rainer, Nancy Stark Smith i Lisy Nelson oraz przygotowane specjalnie na lubelski festiwal akcje performatywne oparte na improwizacji i kontakt improwizacji, w wykonaniu takich artystów jak: Kathryn Schetlick, Zena Bibler, Iwona Olszowska, Jacek Owczarek, SzaZa, Justyna Jasłowska, Ludomir Franczak, Robert Curgenven, Anna Haracz, Witold Jurewicz i tancerze spod znaku Pracowni Fizycznej.
Do tego tradycyjne już spotkania z artystami i nocne rozmowy o tańcu (prowadzenie Anna Królica), promocje najnowszych wydawnictw o sztuce tańca oraz nieodzowny element każdej edycji MSTT – warsztaty tańca współczesnego, w tym roku wzbogacone o zajęcia z improwizacji w przestrzeni miasta.
Festiwal potrwa do 11 listopada.
