Wersja do druku

Udostępnij

 Od 4 do 6 grudnia 2015 (piątek-niedziela) w Centrum Kultury w Lublinie (ul. Peowiaków 12) odbywać się będą premiery polskich rezydentów, zrealizowane w ramach VII edycji Maat Festival „Kantor Now”, zadedykowanej twórczości Tadeusza Kantora. Oprócz piątki rezydentów swoje spektakle pokażą również goście specjalni  – Anita Wach, Mikołaj Mikołajczyk i Magda Tuka. Ponadto program uzupełnią warsztaty butoh z Daisuke Yoshimoto, pokazy filmów Patrycji Płanik i Tomasza Fabiańskiego oraz spotkanie z artystami. Lubelski finał w piątek rozpocznie się o godz. 18.00 – na początek pokaz spektaklu zrealizowanego przez Anitę Wach we współpracy z Bojanem Jablanovcem (słoweński kolektyw Via Negativa), następnie prezentacja Marty Ziółek (godz. 18.30), a o 21.30 – solo Mikołaja Mikołajczyka. W sobotę wystąpią kolejno Justyna Jasłowska (godz. 18.00), Sławek Bendrat (godz. 19.30) i Ramona Nagabczyńska (godz. 21.00). Natomiast w niedzielę o 18.00 wystąpi Magda Tuka, a o 19.30 – Karol Tymiński. Wieczór zakończy o 20.30 spotkanie z artystami, które poprowadzi Anna Królica. Publikujemy szczegółowy program kolejnych trzech dni lubelskiego finału wraz z opisami spektakli. Wstęp na wszystkie wydarzenia jest bezpłatny, obowiązują wejściówki.

 

TRAILER

 

Do pobrania:

Anna Królica, Kantor jako wizjoner ciała

 

O SPEKTAKLACH:

 

 

 Anita Wach i Bojan Jablanovec: Sto toastów dla nieżyjącego artysty

 

„Każda metafizyka musi mieć swoją fizykę.”

Tadeusz Kantor

 

„Nikt nie rodzi się artystą. Możesz jedynie umrzeć jako artysta.”

Boris Kadin, What Joseph Beuys told me while I was lying dead in his lap, Via Negativa, 2009

 

Sto plastikowych kubków w szampanem. Sto papierowych talerzyków z deserami. Sto kwadratowych serwetek. Sto toastów. I on, Artysta. Martwy Artysta. Metafizyczny. Postfizyczny. Po drugiej stronie my: Ci, którzy go znali osobiście; Ci, którzy znają jego prace; Ci, którzy coś, kiedyś o nim kiedyś słyszeli; Ci, którzy chcieliby sie czegoś o nim dowiedzieć i Ci, którzy usłyszą o nim pierwszy raz w życiu. Wszyscy jesteśmy tu po to, żeby wznieść toast ku Jego czci; toast polukrowany jak kawałki ciast na talerzykach i musujący zachwytem jak bąbelki serwowanego szampana. I oto dumny Artysta z wielką ostrożnością przechadza się pomiędzy pełną słodyczy zastawą. Na jego ustach utrzymuje się delikatny uśmiech, a twarz promienieje  zadowoleniem. Artysta stara się  utrzymać powagę i zachowywać odpowiednio do rangi i pozycji jaką mu/jej wyznaczono. Stara się powstrzymać swój sarkazm i ukryć ironię. Stara się uniknąć błędnych skojarzeń i stwierdzeń typu: „tylko martwy artysta jest dobrym artystą”. Wkłada wielki wysiłek, aby wyglądać na zrelaksowanego/zrelaksowaną. Nie może przecież utknąć gdzieś na peryferiach sceny, poza uwagą widzów. Musi  kroczyć dalej. Wieczność stoi przed nim otworem, a tam wcale nie ma odpoczynku. „Każda metafizyka musi mieć swoją fizykę.” – powtarza w myślach, starając się powstrzymać cyniczny uśmiech. I nieuchronnie, krok po kroku, Artystka znika w odmętach wieczności.

 

Spektakl współtworzony przez Anitę Wach i Bojana Jablanovca.

 

Choreografia, wykonanie: Anita Wach

Koncept, reżyseria: Bojan Jablanovec

Czas trwania: 50 minut

Produkcja: Via Negativa, koproducent: Maat Festiwal, partner: JaJaJa NeNeNe

Przy wsparciu Ministerstwa Kultury Republiki Słowenii, Urzędu Miasta Ljubljana, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, VII edycja MAAT Festival

 

Mikołaj Mikołajczyk: Mikołaj Kantor Mikołajczyk

Autor o projekcie:

Robię spektakle o śmierci, ale mój teatr nie jest Teatrem Śmierci. Że młodzi więcej mogą, a ty jesteś taki leciwy.

 

Reżyseria i choreografia: Mikołaj Mikołajczyk

Multimedia: Artur Lis

Czas trwania: 45 minut

 

 

Justyna Jasłowska: Paradise, Paradise

 

Ciało to raj

Ze szczęścia rozprysnąć się w magmę

Pokusa

Z ciała wypędzenie

Walka o raj, o autonomię, o jawność, o obszar

Ciało wywoływane, pamiętające, ekstremalne, nieobojętne, walczące, fizjologiczne, społeczne

 

Raj to azyl, siedlisko, dom

Raj to teren geograficzny i stan utracony

 

Raj dziś to walka 

O życie, o wolność, o pamięć, o siebie, o ciebie

 

Na ciele zapisują się echa wspomnień

Trochę obrzydliwe, trochę śmieszne

 

 

choreografia i wykonanie: Justyna Jasłowska

muzyka: Łukasz Szulc (senior Efebo)

czas trwania: 45 minut

 

 

 

 Sławek Bendrat: La femme de service

 

Sławek Bendrat o spektaklu:

Twórczość Tadeusza Kantora odcisnęła na mnie bardzo duże piętno, kiedy ponad 15 lat temu po raz pierwszy zobaczyłem nagrania ze spektaklami Teatru Cricot 2. Oczarowała mnie swoista rzeczywistość, która wydawała się rządzić własnymi prawami, a oniryczny nastrój zbudowany z sekwencji nierealnych obrazów uświadomił mi, że sztuka nie zna granic. W mojej działalności artystycznej próbuję za każdym razem znaleźć wspólny kod, w którym wszyscy wykonawcy mogliby bez przeszkód porozumiewać się na scenie. Język ruchowy, który powstaje w moich spektaklach jest konsekwencją fascynacji sztuką Tadeusza Kantora. Praca solowa, którą chciałbym zrealizować, nawiązuje do problematyki przedstawionej w spektaklu Umarła klasa, w którym bohaterowie wracają do czasów dzieciństwa, by ponownie zobaczyć obrazy powodujące zamęt w głowie. Inspiracją do stworzonej tu przeze mnie kreacji stała się postać zaczerpnięta ze spektaklu Kantora. U niego jest ona swoistym intermezzo pomiędzy scenami. Jej zadaniem jest wprowadzenie porządku i przygotowanie sceny do nadchodzących wydarzeń. Postanowiłem skupić się na historii tej jednej postaci.

 

Widzimy świat la femme de service. Jest to dom lub zamek pełen kurzu, pełen wspomnień. Czas jakby stanął w miejscu, lecz ona, la femme de service, trwa na posterunku. Po Umarłej klasie pozostały tylko ślady, fragmenty, części ciał. La femme de service odnajduje oderwaną od korpusu głowę i zabawki dziecięce. Próbuje na nowo tchnąć w nie życie. Bezskutecznie. Wydaje się, że wszystkie dusze uczniów powędrowały już daleko i tylko jej dusza nie może uwolnić się i opuścić tego domu wspomnień.

 

Choreografia i wykonanie: Sławek Bendrat

Czas trwania: 45 minut

 

 

Ramona Nagabczyńska: pURe

 

Nowy projekt Ramony Nagabczyńskiej podnosi temat naturalności ciała, przywołując koncepcję ur-materii Tadeusza Kantora. Ur-materia to byt poprzedzający iluzję, autonomiczna pre-egzystencja samej przestrzeni teatru. Ur-materia jest kluczem, którym choreografka bada przestrzeń własnego ciała. Pytanie o to, na ile jest to przestrzeń oswojona, a na ile obca, jest pytaniem o pierwotną relację – matrycę ruchu i znaczenie tańca.

 

Ciało, pomyślane jako prototyp kulturowej sceny, wymusza pytanie o dyscyplinę, która w alfabecie Kantora byłaby cechą manekina, pozorną martwicą powracającą natrętnie w jego sztuce. Idąc tym tropem choreografka wywraca na lewą stronę dotychczasowe pytanie o opresje, którym poddawane jest ciało. Zamiast tego próbuje wskazać na żądania ciała, na jego sprawczość, zdolność do emancypacji i chęć ustanawiania własnego porządku.

 

Odwrócenie pytania o to, czego wymaga się od ciała na pytanie o to, czego ciało chce, z warstwy znaczeń przenosi je w sferę potrzeb, pragnień i wyobrażeń. Ciało roszczeniowe, wyeksponowane, paradoksalnie przesuwa się w stronę tego, co niewidoczne i przeczuwalne. Ur-materialna energia multiplikuje się: wypełnia przestrzeń sceny i przestrzeń organizmu, rozbraja fetyszyzm i animizm, przekracza funkcjonalność i symbolikę. Ciało w kompulsywnym procesie zyskuje formę niezależnego życia. Cielesność jawi się nie jako drzemiąca, wyciszona i podporządkowana siła, ale forma aktywności, która porządkuje całą resztę. Umiejscowienie ciała tancerza na punkcie styku dyskursywnej kultury i intuicyjnej natury, rzuca nowe światło na funkcje i istotę tańca. Cielesność nie jest oczywistością, lecz wymaga ponownego odczytania. Kontekst ur-materii tasuje przynależące ciału kategorie szaleństwa, fizjologii i seksualności, wprowadza także problem pełni – a więc przekroczenia ciała. Solo pURe to cykl poddany rekompozycji, próba odpowiedzi na pytanie, czy istnieje i czym może być pierwotność dzisiaj.

 

Choreografia i wykonanie: Ramona Nagabczyńska

Czas trwania: 35 minut

 

Warstwa muzyczna spektaklu oparta jest o klasyczne Cztery pory roku Vivaldiego w interpretacji minimalisty Maxa Richtera.

 

Podziękowania dla Pawła Sakowicza i Mateusza Szymanówki, którzy są współautorami niektórych elementów znajdujących się w spektaklu.

 

 

Magda Tuka: Madeleine

Centrum Kultury w Lublinie zaprasza na finał VII edycji Maat Festival „Kantor Now” – pierwszej polskiej platformy rezydencji. Magda Tuka pokaże spektakl Madeleine. Praca posługuje się emballagem, collagem, mnemoniką i pamięcią; przywołuje zajęcia pozalekcyjne dziewczynki z Umarłej klasy. Madeleine mieszka w bloku, patrzy w szklany ekran, zbiera kartonowe pudełka, ćwiczy kroki, odrabia lekcje i je chleb. Madeleine czerpie inspiracje z pseudo-dramy Ionesco Ofiary obowiązku oraz motywów dźwiękowych obecnych w utworach Krakowiak i Kukułeczka kuka.

 

Opracowanie i wykonanie: Magdalena Tuka (jajajanenene.com)

Współpraca: Myles Stawman (liveartweb.com)

 

 

Karol Tymiński: Play. Ground.

Play. Ground. jest performansem zainspirowanym Umarłą klasą Tadeusza Kantora. Tymiński w swojej pracy przygląda się metodom poznawczym dzieci i towarzyszącym im zabawom. Scena tutaj staje się laboratorium, w którym performer odkrywa istotę fizycznej materii, tworząc w ten sposób choreografię spektaklu.

 

Choreografia i wykonanie: Karol Tymiński

Czas trwania: 30 minut

 

 

 

PROGRAM:

 

Centrum Kultury w Lublinie

 

3 grudnia 2015 CZWARTEK

 

 

 

4 grudnia 2015 PIĄTEK

 

18.00 Sto toastów dla nieżyjącego arysty, reż. Anita Wach i i Bojan Jablanovec (50 min.)   / W

19.30 TO, reż. Marta Ziółek (35 min.) / W

20.30 Dance.doc wywiady – projekcja filmu (60 min.) reż. Tomasz Fabiański zdj. Patrycja Płanik / O

21.30 Projekt Mikołaj Kantor Mikołajczyk, reż. Mikołaj Mikołajczyk (45 min.) / W

22.30 Koncert zespołu Na Tak/ piwnice CK  

 

 

5 grudnia 2015 SOBOTA          

 

14.00 Warsztaty z Daisuke Yoshimoto (2,5 godz.) / sala prób 4 CK Lublin        

18.00 Paradise, Paradise, reż. Justyna Jasłowska (45 min.) / W

19.30 La femme de service, reż. Sławek Bendrat (45 min.) / W

20.30 Days for dancing out projekcja filmu w reż. Patrycja Płanik (30 min.) / O

21.00 pURe, reż. Ramona Nagabczyńska (35 min.) / W

 

 

6 grudnia 2015 NIEDZIELA

 

14.00 Warsztaty z Daisuke Yoshimoto (2,5 godz.) / sala prób 4 CK Lublin

18.00 Madeleine, reż.Magda Tuka, Myles Stawman (30 min.) / W

19.30 Play.Ground., reż. Karol Tymiński (30 min.) / W

20.30 Tadeusz Kantor T.E.D Anna Królica / wywiad – spotkanie z artystami – podsumowanie

 

W / SALA WIDOWISKOWA

O / ORATORIUM

Centrum Kultury w Lublinie

ul. Peowiaków 12

20 – 007 Lublin

www.teatrmaat.pl

 

Wstęp na wszystkie na wszystkie wydarzenia jest bezpłatny 

obowiązują bezpłatne wejściówki do pobrania w kasie CK Lublin

 

 

 

VII MAAT FESTIVAL „KANTOR NOW!” 2015

idea, koncept: Tomasz Bazan / zespół kuratorski: Tomasz Bazan,  Patrycja Płanik, Anna Królica / multimedia/wideo: Patrycja Płanik / rezydenci programu: Justyna Jasłowska, Karol Tymiński, Ramona Nagabczyńska, Marta Ziółek, Sławek Bendrat oraz: Anita Wach, Magdalena Tuka, Mikołaj Mikołajczyk, Patrycja Płanik, Marcin Janus, Tomasz Bazan, Daiusuke Yoshimoto, Jan Duszyński/ produkcja: Maria Sapeta/ technika: Maciej Połynko, Karol Rębisz / współpraca: Małgorzata Drozd, Małgorzata Bartkiewicz, Maciej Rukasz, Damian Dubielis, Joanna Jankowska, Marta Seredyńska /program kuratorski Tomasza Bazana Maat Festival zrealizowany ze środków Centrum Kultury w Lublinie, Teatru Maat Projekt/ Współpraca: Izabela Zawadzka, Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA w Krakowie, Instytut Polski w Tokio.

 

Logo Centrum Kultury w Lublinie (miniaturka)Cricoteka Nowe Logo (miniaturka)

 

 

 

MKiDN dofinansowanie (miniaturka)   Małopolska logo (miniaturka)Małopolska logo (oryginał)      Patronat Prezydenta Miasta Lublin logo (miniaturka)Logo Instytut Polski w Tokio (miniaturka)

 

 

Grupa JaJaNeNe logo (miniaturka)

Via negativa logo (miniaturka)                Hotel Orla logo (miniaturka)

 

 

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close