Na zdjęciu: Marzena Krzemińska. Fot. Marta Ankiersztejn.
W maju rezydentką maat festival – border line 2013 w Lublinie przez 11 dni w Lublinie będzie Anita Wach, zaliczana przez krytyków do grona wybitnych polskich tancerek –– wraz z jej koncepcją spektaklu będzie powstawał drugi z fabularyzowanych dokumentów Patrycji Płanik w ramach DANCE.DOC.
13 maja o godz. 19:00w kawiarni ‘SPÓŁDZIELNIA’ (ul Peowiaków 11) odbędzie się spotkanie, podczas którego kurator programu Tomasz Bazan będzie rozmawiał z Anitą Wach o tańcu, o ciele, tym co jest, a co nie jest tańcem oraz jaka jest kondycja polskiego tańca współczesnego w Polsce. Tego samego wieczoru zostaną wyświetlone fragmenty zapisu spektaklu KÖRPER Sashy Waltz – światowej ikony tańca współczesnego.
Natomiast 16 maja o godz. 19:00na dziedzińcu Lubelskiego Zamku odbędzie się w ramach cyklu zajęć prowadzonych przez rezydentów ‘maat festival’ otwarta lekcja tańca: ‘lekcja 2′ z Anitą Wach – w zajęciach mogą wziąć udział wszyscy zainteresowani – potrzebny jest tylko strój sportowy i własna mata do ćwiczeń. UWAGA: udział w zajęciach wymaga zapisania się na listę uczestników:zapisy.maat@gmail.com
Pusta scena, monotonia świateł, jednolitość krajobrazu, obiektywność koloru, żadnego punktu odniesienia, żadnego kształtu – pełna wolność. Gdy wszystko jest narzucone, nic nie może być zabronione. Jako ktoś przywołany i zaproszony do nie-swojego świata, do świata już istniejącego czuję się uprzywilejowana, jestem ważnym gościem, jestem żebrakiem, który na parę nocy może się wystroić, stać się królem i wydawać rozkazy. Mam prawo przyjąć inną postać, wyskoczyć poza swój osobisty mit, zrezygnować z bycia kimś innym niż o-sobą. Mogę skorzystać z prawa do autocenzury lub domagać się cenzury dla swojej nieokiełznanej, bo niezdefiniowanej wolności. I mogę wszystko od razu, na „dzień dobry” z pasją i definitywnie zanegować. Dzień dobry więc, nazywam się Ewa, biegam sobie radośnie po trawie, pomiędzy drzewami, nad kryształowo czystymi potokami, ścigając się z rogatymi jeleniami i baraszkując z czarnymi panterami…” ANITA WACH
ANITA WACHTancerka, choreografka, performerka i nauczycielka tańca współczesnego. Wieloletnia tancerka w Śląskim Teatrze Tańca Jacka Łumińskiego (1996-2003). Na początku 2004 roku dołączyła do zespołu warszawskiego Teatru Bretoncaffe, realizując wspólnie projekty SLAM.IN, SLAM.OUT (2004) oraz Taniec śniącego ciała (2006), Tańcząc Sarę Kane (2007), Manifest Jaszczurki (2007), Topinambur (2008), Dion.Is.Us (2009), Ja, Agaue (2010). Stypendystka Pro Helvetii, Mobile Academy (2006) oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011). Rezydentka Centrum Choreograficznego Zollwerein w Essen (udział w projekcie Ewy Jaros Yi-Ya). Brała udział w polsko-izraelskich projektach: improwizacyjnym Blind date i interdyscyplinarnym (video i taniec), współorganizowanych przez Art Stations Foundation (2008). Autorka projektów solowych: INCH 1,5 (zrealizowany w ramach programu rezydencyjnego „Solo projekt” w Poznaniu, 2006) performansu V z premierą w Warszawie oraz improwizowanego solo on/off prezentowanego na Maat Festival. Współautorka spektakli: weast.com, którego prapremiera odbyła się podczas Warszawskiej Nocy Tańca (2008) oraz w/restless (koprodukcja Fundacji Ciało-Umysł i Open Latitude, 2012). Współpracuje z Teatrem Via Negativa w Ljubljanie, gdzie zrealizowała solowy spektakl Oops (koprodukcja z Modul Dance i Art. Stations Foundation, 2012) oraz współtworzyła spektakle: Casablanca Therapy (2010), Shame (2011) oraz Just the beginning (2012).
KÖRPER (CIAŁA) – SASHA WALTZ & GUESTSfragmenty // muzyka: Hans Peter Kuhn, choreografia: Sasha Waltz, dekoracje: Thomas Schenk, Heike Schuppelius, kostiumy: Bernd Skorczyk, reżyseria świateł: Valentin Gallé, Martin Hauk, koprodukcja: Théâtre de la Ville (Paryż)
Sasha Waltz w swoich artystycznych poszukiwaniach odwołuje się do tradycji, w której najważniejszy był człowiek i to co w nim niepoznane. (…) Dlatego jej taniec jest walką, napięciem, ekspresją, intuicją. Poprzez kontrast wydobywa istotę „rzeczy”. Bo przecież: „naśladować człowieka – to jeszcze nie wystarczy, aby człowieka pokazać” [Paul Kornfeld] Ascetyczna scenografia. Pusta, szara przestrzeń z jedną ciemną ścianą ustawioną pośrodku. Będzie ona murem, swoistym passe-partout, tablicą, kulisą, „stokiem-zjeżdżalnią”, aż wreszcie zamieni się z hukiem w platformę, parkiet, fundament… W tej przestrzeni istnieć mogą tylko Körper (Ciała). Ciała aseksualne, ciała przezroczyste, ciała poza kategorią estetyczną. Bo ciało jest tu i treścią, i formą. [Aleksandra Rudalska]
‘maat festival/border line 2013′ idea/koncept: Tomasz Bazan(kurator programu) multimedia/video: Patrycja Płanik produkcja: Ksenia Duńska technika: Maciej Połynko, Karol Rębisz współpraca: Barbara Szymańska, Małgorzata Drozd, Maciej Rukasz, Dominika Płanik, Matylda Chmielewska program kuratorski Tomasza Bazana ‘Maat Festival’ zrealizowany ze środków Centrum Kultury w Lublinie Miejskiej Instytucji Kultury oraz Teatru Maat Projekt / pod honorowym patronatem Prezydenta Miasta Lublin Krzysztofa Żuka
