
Wcześniejszy eksperyment z udziałem tancerzy-amatorów odbył się w prywatnym centrum sztuki Rimbun Dahan architekta Hijjasa Kasturiego w styczniu 2015. Fot. materiały artystki.
W dniach 26-28 czerwca 2015 (piątek o godz. 20.30, sobota i niedziela o godz. 17.00) Zuzanna Kasprzyk, absolwentka Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu (Polska, choreografia/dramaturgia/taniec) i Ren Xin Lee (Malezja, choreografia/reżyseria/taniec) zapraszają na pokazy swojego wspólnego projektu B.E.D. (But Everybody Dreams, Big Enough Dreams). Praca jest projektem typu site-specific. Widz będzie „podróżował” przez spektakl wraz z wykonawcami. Ponieważ praca składa się z szeregu „wędrujących” happeningów typu site-specific, widz podąża z jednego miejsca na drugie, czasami przystając na chwilę. Kiedy indziej, publiczność wędruje w taki sposób, jakby znajdowała się w galerii sztuki. Po prezentacji odbędzie się rozmowa z widzami. Do twórczyń na scenie dołączy trzech malezyjskich wykonawców: tancerz Tan Bee Hung, muzyk/aktor Sudarshan Chandra Kumar oraz bębniarz/performer Leow Hui Min. Projekt realizowany jest w The Kuala Lumpur Performing Arts Centre.
Spektakl porusza tematykę utraty tożsamości i/lub relokacji społeczności w następstwie urbanizacji.
Inne obszary zagadnień to: alternatywne funkcje społeczne – zakwestionowanie utrwalonych oczekiwań, które koncentrują się na oznakach tożsamości; pluralizm społeczny – próba zrozumienia dynamiki tożsamości w społeczeństwie, w którym „multi” stało się jedynie konstruktem, zamiast być zwykłym doświadczeniem; konstrukcja/rozbiórka/rekonstrukcja w kraju, społeczności, rodzinie i codziennym życiu człowieka
Projekt jest współfinansowany przez Ambasadę Rzeczypospolitej Polskiej w Kuala Lumpur w Malezji jako część obchodów 250-lecia teatru publicznego w Polsce.
***
Streszczenie
Nie o spaniu.
O śnieniu.
Sny.
Każdy je ma.
O czym śni społeczeństwo? Jeśli w ogóle śni.
Jeśli
nie śpi.
Nie o spaniu.
O trzech bardzo różnych ludziach, którzy usiłują dzielić jedną przestrzeń, razem żyć i śnić.
O domu.
Po drodze do domu spotykają dwie tancerki żyjące w świecie zdominowanym przez mężczyzn, w którym nikt nie pamięta o tańcu.
Dość spania!
Skąd materace?
Materace pełnią rolę rekwizytów i scenografii. W różnych kontekstach symbolizują:
▪ Łóżko – tam zaczynamy dzień i go kończymy: co wartościowego dzieje się w międzyczasie?
▪ (Przestrzeń) osobistą v. (przestrzeń) wspólną.
▪ (Życie) prywatne v. (życie) publiczne.
▪ Ciężar, obciążenie.
▪ Komfort, przyjemność, bezpieczeństwo, ochronę, terytorium , demarkację, barierę, konflikt.
▪ Elementy konstrukcyjne; dom, ojczyznę. Sny.
▪ Porzucone przedmioty, porzucone sny.
▪ Przedmiot atestowany. Świadectwo. Zeznanie.
Więcej informacji: http://www.klpac.org/