Międzynarodowy Dzień Tańca 2024: Orędzie Marianeli Núñez

Treść Orędzia

Pamięć nie wystarczy, żeby tworzyć historię.

Historia każdego teatru, tak jak i dzieje każdego człowieka, jest jednocześnie zbiorem innych, podobnych opowieści; świadectwem tego, jak sztuka, w tym sztuka tańca, migrowała i wzrastała na różnych szerokościach geograficznych.

Rozwieszone na ścianach gmachu Royal Ballet fotografie snują opowieść o tej podróży, a historia upomina się o imiona jej bohaterek i bohaterów – tych, dzięki którym argentyńska scena tańca błyszczy.

Instytucje często stronią od konfrontacji z echami przeszłości; pozbawione nazwisk i twarzy rozpływają się w niemej anonimowości. Tymczasem wspierane przez ITI-UNESCO organizacje, takie jak Argentyńska Rada Tańca, nierzadko służą za tamy, które chronią przed falami zapomnienia.

Ocalanie i ożywianie historii mistrzyń i mistrzów, artystek i artystów, choreografek i choreografów, którzy wzbogacili świat tańca, zaskarbiając sobie pełne prawo do zapisu w pamięci przyszłych pokoleń, jest naszym wspólnym zobowiązaniem.

Miejmy świadomość, że nie tylko obserwujemy tradycję rzeźbioną kunsztownie, w umiłowaniu piękna, szlachetności i poświęcenia – jesteśmy również jej spadkobierczyniami i spadkobiercami; to tradycja, która stale dokarmia nas na naszej zawodowej ścieżce.

Choć kierujemy dziś wzrok w stronę teraźniejszości i przyszłości, to bez solidnego oparcia w przeszłości, bez czerpania z zasobów naszej ziemi, drzewo tańca nie rozkwitnie. Korzenie z jednej strony osadzają nas w tradycji, ale z drugiej czerpią z gleby składniki, które są dla nas odżywczym pokarmem.

Marianela Núñez

Biografia autorki

Po ukończeniu edukacji tanecznej w Instituto Superior de Arte del Teatro Colón, Marianela Núñez (ur. 23 marca 1982 w San Martin w Argentynie) wyrosła na czołową postać w świecie baletu. W 1997 roku dołączyła do londyńskiego Royal Ballet, gdzie zdobyła pozycję pierwszej tancerki. Światową publiczność zachwyciła niezapomnianymi występami w takich spektaklach jak: Jezioro łabędzie, Śpiąca królewna, Romeo i Julia czy Giselle.

Laureatka prestiżowych nagród międzynarodowych takich jak Benois de la Danse Award i Laurence Olivier Award, a także nagród krajowych, między innymi María Ruanova Award, przyznawanej przez Argentyńską Radę Tańca, oraz Konex Award (2010) dla najlepszej tancerki dekady.

Występy Marianeli Núñez przyniosły jej uznanie krytyków. Jako Aurora urzekła publiczność wyjątkową ekspresją i techniką, a jej kreacja zyskała miano najlepszej roli w Royal Ballet od 1946 roku.

Karierę Marianeli Núñez zbudowały nie tylko niezwykłe umiejętności techniczne, ale także głęboka szlachetność, oddanie społeczności tańca i jej przyszłym pokoleniom. Szczodra i altruistyczna osobowość Núñez sprawia, że jest ona źródłem inspiracji i wzorem do naśladowania zarówno w świecie baletu, jak i poza nim.

Więcej informacji: https://www.international-dance-day.org/index.html

Treść orędzia i biogram autorki:

***

Międzynarodowy Dzień Tańca został ustanowiony w 1982 roku przez Komitet Tańca Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI-UNESCO). Dzień 29 kwietnia wybrano na pamiątkę wielkiego reformatora sztuki tańca, twórcy europejskiego teatru baletowego, francuskiego tancerza i choreografa Jean-Georges’a Noverre’a – była to data jego chrztu. Z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca każdego roku inny wybitny artysta związany z tą sztuką przygotowuje orędzie adresowane do tych, którzy uprawiają i kochają taniec.