JESSICA LLEWELLYN TIMOTHY DWAYNE WOJCIECH YUNUEN (2015) dokumentacja performansu Chisenhale Gallery Londyn, fot. Irene Moray
Muzeum Sztuki Nowoczesnej zaprasza do Studio Niepodległości w Warszawie (al. Niepodległości 159) na czterodniowy performans Wojciecha Kosmy W jakiej emocjonalnej rzeczywistości chciałabyś/chciałbyś żyć?. Performans składa się z 4 epizodów: Gdzie zaczynają się inni? (12 października, godz. 19.00), Czego boją się Polacy? (13 października, godz. 19.00), Po co nam ludzie? (14 października, godz. 19.00), Co ci się należy? (15 października, godz. 19.00).
Performans Kosmy, tworzony wraz z uczestnikami warsztatów – Anną Bal, Martą Baron, Piotrem Ceranką, Dorotą Glac, Martą Jalowską, Jaśminą Kasenko, Moniką Krawiecką, Jeremim Pedowiczem, Martą Przybył, Patrykiem Różyckim, Karoliną Rychlik, Anetą Stańską i Marią Śmiszek – to wydarzenie w formacie talk-show nastawione na kreowanie emocjonalnej rzeczywistości – tej, której potrzebujemy albo tej, której pragniemy. Narzędziem będzie tu spontaniczne poznawanie opinii zaproszonej publiczności, która na równi z grupą performerów (prowadzących) współtworzy ten performans. Podzielony na cztery części (epizody) będzie się on rozwijał w czasie, dotykając ważnych obecnie kwestii społecznych, takich, jak: tożsamość, seksualność, religia czy migracje.
Celem jest poszukiwanie sposobów wyrażania głosów odmiennych i zmarginalizowanych, a metodą sięganie do gestów abstrakcyjnych i do wyobraźni jako źródła nowych form politycznej sprawczości. Działanie i zadawane pytania będą sprawdzać, jak okazujemy uczucia (albo jak one nami kierują), jak intymność i emocje funkcjonują w społecznej przestrzeni (Sara Ahmed) i jak nakładają się na/zamieniają się w polityczne i społeczne sądy lub opinie.
Performans został poprzedzony warsztatami, które eksplorowały naglące społecznie tematy, jak również ćwiczyły sposoby rozmowy i działania. Ich uczestnicy – artyści, tancerze, terapeuci i działacze społeczni dyskutowali pytania, które następnie stały się tematami i tytułami poszczególnych wydarzeń. W czasie performansu pytania te staną się punktem wyjścia do działania z publicznością, poruszającego się pomiędzy fikcją i rzeczywistością, „autentycznością” i sztucznością, sferą prywatną i publiczną, nie dając prymatu żadnej ze stron. To celowe „zawieszenie” statusu dziejącego się wydarzenia będzie dodatkowo sproblematyzowane przez wszechobecne oko kamery jako metafory sfery publicznej, która kształtuje i definiuje nasze sądy i opinie.
Całe wydarzenie będzie filmowane, a jego efektem będzie zapis filmowy umieszczony na platformie YouTube. Udział w performansie wiąże się z wyrażeniem zgody na wykorzystanie wizerunku do celów projektu.
