Na zdjęciu: Jolanta Rybarska. Ogólnokształcąca Szkoła Baletowa im. R. Turczynowicza w Warszawie
22 czerwca 2022 roku, podczas koncertu uczniów Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie, na scenie Teatru Wielkiego Jolanta Rybarska została uhonorowana Nagrodą Sekcji Tańca i Baletu ZASP przyznawaną wyjątkowym i zasłużonym dla polskiego tańca Artystom. Nagrodę wręczyli Prezes ZASP Krzysztof Szuster, Przewodnicząca Sekcji Tańca i Baletu ZASP Monika Myśliwiec i Wiceprzewodniczący Sekcji Tańca i Baletu ZASP Krzysztof Szymański. Sekcja Tańca i Baletu ZASP wyróżniła swoją nagrodą Jolantę Rybarską w związku z jubileuszem 50-lecia jej pracy artystycznej, który przypadł w 2021 roku. Z tej okazji przedstawiamy dotychczasową ścieżkę zawodową tej tancerki, choreografki, kierowniczki baletu i pedagożki.
Jolanta Rybarska urodziła się w Warszawie. Ukończyła Państwową Szkołę Baletową w Warszawie (1971) oraz Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina (1982). Uczyła się pod kierunkiem m.in. Olgi Iliny, Florentyny Kilińskiej, Henryka Giery i Elżbiety Jaroń.
Była tancerką w zespole baletowym Teatru Wielkiego w Warszawie. W 1974 roku została solistką, a w 1977 – pierwszą solistką (do 1984 roku). Występowała w m.in. w Jeziorze łabędzim, Don Kichocie, Coppelii i Giselle. W latach 1981–1984 uczyła tańca klasycznego w Szkole Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie. Następnie (od 1984 roku do 1995) była solistką, baletmistrzynią i asystentką choreografa w Landestheater oraz pedagożką w Tanzstudio Eriki Gangl w Linzu (Austria). Później pracowała jako pedagożka, repetytorka i asystentka choreografa, a następnie kierowniczka baletu w Teatrze Muzycznym „Roma” w Warszawie. W 1998 uroku ponownie podjęła zatrudnienie w Szkole Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie (nauczanie tańca klasycznego), a obecnie (od 2014) jest również wicedyrektorką ds. artystycznych. Od 2006 do 2008 roku była kierowniczką Baletu Teatru Wielkiego w Warszawie.
Tańczyła w repertuarze klasycznym i neoklasycznym, m.in. w Sylfidach (chor. M. Fokin, R. Kuzniecowa; muz. F. Chopin, 1975), Karnawale (chor. W. Gruca, muz. R. Schumann, 1975), Giselle (chor. trad., A. Gridin, I. Michajliczenko; muz. A. Adam, 1976), Symfonii g-moll (chor. H. Konwiński, muz. W.A. Mozart, 1978), Suite en blanc (chor. S. Lifar, muz. E. Lalo, 1978), Mitach (chor. T. Kujawa, muz. K. Szymanowski, 1982) i Śpiącej królewnie (chor. trad., P. Gusiew; muz. P. Czajkowski, 1983).
Uczestniczyła jako członkini jury w międzynarodowych i krajowych konkursach baletowych, m.in. w Trujillo (1983), Rzymie (2007), w Gdańsku (2007), Seulu (2013–2016), Rydze (2014), Bytomiu (2014) i Tokio (2016).
Została odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1982) i Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010).
Jest również autorką książki pt. Tańczyć Szymanowskiego, czyli nie tylko „Harnasie” (Warszawa 2007).
Bibliografia
- Biografia Jolanty Rybarskiej, Jolanta Rybarska (konferencjakultury.pl) [dostęp: 15.07.2022].
- Informacja o Jolancie Rybarskiej, JOLANTA RYBARSKA – World Ballet Grand Prix Singapore [dostęp: 15.07.2022].
- Informacja o organizacji szkoły, Organizacja szkoły Baletowa [dostęp: 15.07.2022].
- Sibilska-Siudym J., nota biograficzna, Obiekty – Archiwum Teatr Wielki [dostęp: 15.07.2022].
***
Dyrekcja i zespół Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca składają Jolancie Rybarskiej gratulacje i życzenia wszelkiej pomyślności.
