Teatr Limen „Beksiński_Butoh. Dekonstrukcja”. Na zdjęciu: Sylwia Hanff. Fot. Łukasz Kolewiński.
Teatr Terminus A Quo w Nowej Soli zaprasza 23 września o godz. 19.00 na intuitywny performans butoh inspirowany malarstwem Zdzisława Beksińskiego. Prezentacja spektaklu Beksiński_Butoh_Dekonstrukcja w wykonaniu Teatru Limen odbywa się w ramach projektu Butoh (w) podróży, realizowanego przez Stowarzyszenie „Akademia Umiejętności Społecznych” we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu Scena dla tańca 2017. Dzień później o godz. 18.00 Teatr Śląski zaprasza natomiast do Centrum Kultury „Karolinka” w Radzionkowie na pokaz spektaklu Jaram się w choreografii Rafała Urbackiego. Pokaz odbywa się w ramach projektu Jaram się Taniec, który buduje wspólnotę, również realizowanego we współpracy z IMiT.
O spektaklach:
Teatr Limen: Beksiński_Butoh. Dekonstrukcja
Od obrazu wymagam tego samego, czego od muzyki: by wprawiał mnie w stan ekstazy, ale nie przy pomocy tego, co zostało namalowane, ani jak zostało namalowane, lecz za pośrednictwem czegoś nieuchwytnego, co staram się odnaleźć w sercu i pod powiekami, ale czego nie umiem nazwać.
Zdzisław Beksiński
Malarstwo Zdzisława Beksińskiego najczęściej postrzegane jest jako pełne mrocznych wizji mających nastrój grozy. Inne aspekty sztuki tego artysty pozostają niedostrzeżone. Chcemy przekroczyć stereotypowe postrzeganie sztuki Beksińskiego i odkryć na nowo pomijany „mistyczny” aspekt jego malarstwa, będący duchową wędrówką, widoczną szczególnie w drugiej połowie jego twórczości.
Beksiński obrał całkowicie indywidualną drogę twórczą, podobnie jak twórcy butoh, nawet na przekór wszystkim awangardowym prądom i kierunkom współczesnej sztuki. Niezwykle interesujące z punktu widzenia butoh, są obecne w jego twórczości transgresje i transformacje cielesności oraz szczególna relacja ciała z przestrzenią.
Tematem poszukiwań artystycznych był również, podkreślany przez samego artystę oraz krytyków, związek malarstwa Beksińskiego z muzyką – punkty styczne w architektonice utworu muzycznego i architektonice obrazu:
To, co jest namalowane, nie ma dla mnie większego znaczenia. Ważne jest, jak to działa w sensie dźwięku, formy i dźwięku koloru położonych w tym a nie innym miejscu. A więc posługuję się kształtem, ale dla celów, które nazwałbym celami muzycznymi.
Stąd nasza idea sięgnięcia do języka muzyki współczesnej i formy wideo-partytury tworzonej przez Roberta Jędrzejewskiego.
Wykonanie: Sylwia Hanff (Limen Butoh) & Magdalena Jakubów
oraz Robert Jędrzejewski (wiolonczela)
Muzyka elektroniczna i wideo-partytura: Robert Jędrzejewski
Kostiumy: Sylwia Hanff, Małgorzata Chrust
Instalacja: Joanna Pielat-Rusinkiewicz
***
Jaram się – chor. Rafał Urbacki
Spektakl bada sytuację ciała robotnika podczas jego codziennej pracy, w kontekście tożsamości lokalnej oraz jego sytuacji ekonomicznej. Projekt jest artystycznym komentarzem do przemian w przemyśle ostatnich dekad, szczególnie na terenie Śląska i Zagłębia. Został przygotowany na potrzeby zeszłorocznej Industriady – Święta Szlaku Zabytków Techniki. Premiera miała miejsce w przestrzeni pierwszej na kontynencie, huty zbudowanej przez Johna Baildona – Huty Królewskiej w Chorzowie.
Projekt jest próbą zdiagnozowania narzędziami z pogranicza tańca krytycznego, imprezy rave, reportażu i video-artu sytuacji przemysłu metalurgicznego, hutniczego i obróbki metali na terenie Górnego Śląska. Spotykając ze sobą pierwszy w Europie traktat o hutnictwie „Officina ferraria” Walentego Roździeńskiego z wypowiedziami pracowników działających zakładów obróbki metali, powstaje zdarzenie o przemianach gospodarczych, polityce państwa względem regionu, drogach rozwoju myśli technologicznej oraz obecnej sytuacji pracowników fizycznych na Śląsku.
Jaram się to choreodokument badający sytuację ciała robotniczego podczas jego codziennej pracy, w kontekście tożsamości lokalnej oraz jego sytuacji ekonomicznej. Nawiązując do doświadczeń brytyjskiego tańca zaangażowanego okresu tacheryzmu oraz imprez rave’owych, ciała tancerzy zaczynają współgrać z obecną sytuacją pracowników kuźni i hut. Rave’y odbywające się najczęściej w opuszczonych postindustrialnych przestrzeniach to komentarz do przemian w przemyśle ostatnich dekad. Zdarzenia te powstawały jako efekt nieposłuszeństwa obywatelskiego względem polityki państwa.
Za koncepcję i reżyserię odpowiada Rafał Urbacki.
Występują: Agata Meyer-Lüters, Paweł Konior, Radosław Lis, Piotr Stanek.
Choreografia powstała zespołowo, autorem muzyki jest Michał Wajdzik [Rabbit On The Moon], światło opracował Marek Kutnik, wideo jest autorstwa Anu Czerwińskiego.
Produkcja: Paweł Biernacki, Julia Korus.
***
Kolejny wrześniowy pokaz zaplanowany jest 28 września we Wrocławiu – będzie to pokaz produkcji Komuny//Warszawa – spektaklu Europa. Śledztwo Magdy Jędry, Weroniki Pelczyńskiej i Izy Szostak.
***
Prezentacje spektakli w ramach obu projektów odbywają się we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu Scena dla tańca 2017.
