Polski Teatr Tańca „Kurka Wodna albo urojenie” – chor. Iwona Pasińska, reż. Igor Gorzkowski. Fot. Andrzej Grabowski
5 czerwca 2022 roku zakończyła się 46. edycja Opolskich Konfrontacji Teatralnych / VII Konkurs na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej Klasyka Żywa. Jury Konkursu przyznało równorzędne nagrody Igorowi Gorzkowskiemu – za reżyserię i Iwonie Pasińskiej – za choreografię spektaklu Polskiego Teatru Tańca Kurka Wodna albo urojenie, zaś Zespół Polskiego Teatru Tańca otrzymał nagrodę zespołową.
Najlepsze spektakle polskiej klasyki w 2021 roku wybierało w Opolu Jury w składzie: Andrzej Mastalerz, Małgorzata Piekutowa, Jacek Raginis-Królikiewicz, Agnieszka Wójtowicz oraz Michał Zadara.
Nagroda Główna im. Wojciecha Bogusławskiego w wysokości 80 tys. zł – przyznawana teatrom z przeznaczeniem na przygotowanie kolejnej klasycznej premiery – „za podjęcie dialogu z oryginalnym tekstem i umiejętną pracę z wierszem oraz za konsekwentną inscenizację” – trafiła do Opolskiego Teatru Lalki i Aktora, który wystawił Balladynę Juliusza Słowackiego. Do twórców spektaklu powędrowała także nagroda zespołowa w wysokości 30 tys. zł (do równego podziału) „za umiejętność gry w drużynie i udowodnienie, że tekst Słowackiego brzmi dziś aktualnie i to bez mikroportów”.
Doceniony przez Jury został również zespół aktorski Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu (nagroda w wysokości 30 tys. zł do równego podziału) „za precyzję i zaangażowanie” w spektaklu Kurka wodna albo urojenie w reżyserii Igora Gorzkowskiego i choreografii Iwony Pasińskiej. Reżyser i choreografka otrzymali dodatkowo dwie równorzędne nagrody indywidualne. W uzasadnieniu jurorzy zwrócili uwagę na owocną współpracę obojga twórców.
Za aranżację muzyczną i przewrotną grę z konwencją w spektaklu Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale w reżyserii Cezarego Tomaszewskiego nagrodzony został Tomasz Leszczyński (nagroda w wysokości 3 tys. zł). Do Igi Gańczarczyk i Darii Kubisiak, które w przedstawieniu Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie odpowiadały za adaptację i dramaturgię, powędrowała z kolei nagroda w wysokości 5 tys. zł.
Podczas tegorocznej odsłony Opolskich Konfrontacji Teatralnych / Klasyka Żywa pokazanych zostało sześć tytułów: Balladyna w reżyserii Konrada Dworakowskiego z Opolskiego Teatru Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki w Opolu, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale w reżyserii Cezarego Tomaszewskiego oraz Dziady w reżyserii Mai Kleczewskiej (oba spektakle z Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie), Kurka wodna albo urojenie w reżyserii Igora Gorzkowskiego z Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu, Lalka w reżyserii Radosława Rychcika z Teatru im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie oraz Lilla Weneda w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego z Teatru Wybrzeże w Gdańsku.
Wyboru spektakli, które pojawiły się w Opolu – spośród 35 zgłoszonych do Konkursu przedstawień – dokonała Komisja Artystyczna w składzie: Patryk Kencki (przewodniczący), Ewa Konstancja Bułhak, Zenon Butkiewicz, Tadeusz Kornaś, Beata Popczyk-Szczęsna, Karol Suszczyński i Maryla Zielińska.
– Mam nadzieję, że nasi widzowie wyszli z tego festiwalu bogatsi, z refleksją nad tym, jak klasyka mierzy się z rzeczywistością – mówił podczas uroczystego ogłoszenia laureatów oraz wręczenia nagród dyrektor festiwalu i Teatru-gospodarza Norbert Rakowski.
– Cieszę się, że pomimo trudności, z jakimi mierzył się teatr w ubiegłym roku, powoli wychodząc z pandemii, twórcy teatralni nadal z powodzeniem sięgają po polską klasykę. W roku 200. rocznicy romantyzmu szczególnie cieszy mnie także liczna reprezentacja romantycznych dramatów w programie festiwalu. Ideą konkursu Klasyka Żywa było i jest nieustanne potwierdzanie żywotności klasyki, poświadczanie, że teksty te są wciąż aktualne i znakomicie korespondują ze współczesnością. Mam nadzieję, że mogli się Państwo o tym w ostatnich tygodniach przekonać – podkreślała z kolei Elżbieta Wrotnowska-Gmyz, dyrektorka Instytutu Teatralnego, organizatora konkursu Klasyka Żywa i współorganizatora festiwalu.
Jeszcze przed otwarciem 46. OKT/KŻ przewodniczący Komisji Artystycznej Patryk Kencki zwracał uwagę, że „VII Konkurs na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej Klasyka Żywa dowiódł żywotności kanonicznych pozycji polskiego dramatu”.
– Mickiewiczowskie Dziady wystawione przez Maję Kleczewską w krakowskim Teatrze im. Juliusza Słowackiego okazały się dziełem niezwykle rezonującym. Balladyna Słowackiego przygotowana przez Konrada Dworakowskiego w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora ukazała po raz kolejny swą sceniczną atrakcyjność, a Lilla Weneda, której inscenizacji podjął się w Teatrze Wybrzeże Grzegorz Wiśniewski, dowiodła, z jak wielką mocą potrafi dziś jeszcze przemawiać dramat romantyczny – oceniał.
W tym roku podczas 10 festiwalowych dni opolska publiczność oprócz obcowania z najlepszymi realizacjami polskiej klasyki z 2021 roku mogła wziąć udział w licznych wydarzeniach towarzyszących: koncertach takich zespołów jak Jarecki, Ala Zastary czy Jucho, warsztatach wokół przedstawień, wykładach i rozmowach o języku i kulisach klasyki we współczesnym polskim teatrze oraz wprowadzeniach do każdego z festiwalowych spektakli. Organizatorzy przygotowali także specjalną ofertę aktywności dla rodzin i opiekunów z dziećmi.
Konkurs Klasyka Żywa organizowany jest przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jego główny cel to zwiększenie obecności polskich tekstów klasycznych w repertuarach współczesnych teatrów oraz wzmacnianie zainteresowania nimi dzisiejszych twórców i odbiorców teatru, a także przywracanie do repertuaru wartościowych dzieł dramatu polskiego, zapomnianych lub rzadko wystawianych.
Warto przypomnieć, że Kurka Wodna albo urojenie to balansująca na krawędzi fabuły i manifestacji Czystej Formy opowieść o młodym artyście, który w swoim dążeniu do artystycznego i osobistego spełnienia zderza się z nieprzyjaznym światem i niemożnością odnalezienia sensu istnienia. Ironia, czarny humor, błyskotliwość skojarzeń, gier słownych i dialogów, zaczerpniętych z dramatów Witkacego Kurka Wodna, Matka, Tumor Mózgowicz i Bellatrix, łączy się z formalną wyrazistością gestów i gęstą emocjonalnością ruchów tancerzy Polskiego Teatru Tańca, migotliwą feerią świateł i bogactwem kostiumów, przyciągających wzrok kształtem, zwiewnością, wzorami i barwą materii. Warstwę muzyczną spektaklu tworzą kompozycje Zbigniewa Kozuba oraz Sarabande Georga Friedricha Händla. Naturalną scenografią są przestrzenie nowej siedziby Polskiego Teatru Tańca przy ul. Taczaka 8 w Poznaniu. W spektaklu występuje wybitny polski aktor teatralny i filmowy Adam Ferency.
Spektakl zobaczą widzowie Międzynarodowego Konkursu Interpretacji Dzieł Stanisława Ignacego Witkiewicza Witkacy pod strzechy w Słupsku (wrzesień 2022) oraz Festiwalu Muzyki Współczesnej w Gorzowie Wielkopolskim (październik 2022).
Więcej informacji: link
