Fot. materiały CSW Zamek Ujazdowski.
We wtorek 30 stycznia o godz. 19.30 Centrum Kultury ZAMEKw Poznaniu (ul. Św. Marcin 80/82) zaprasza na pokaz multimedialnego spektaklu nawiązującego do estetyki i dramaturgii filmów Davida Lyncha. Celem Aqui no ahora (Tutaj, nie teraz) jest zbadanie granic między jawą a snem, w krainie pełnej wizji i irracjonalnych myśli. Korzystając z tańca, teatru, wideo, filmu i muzyki, Aqui no ahora dąży do artystycznej hybrydyzacji poprzez połączenie języków, których linie graniczne zanikają.
Bohaterką spektaklu jest kobieta, która kwestionuje swoją tożsamość, podążając ścieżką między rzeczywistością a wirtualnością, śnieniem a życiem codziennym. Jej ciało, zanurzone w strumieniu obrazów i dźwięków, staje się żywą instalacją, doświadcza skrajnych stanów emocjonalnych, kilku żyć w jednym czasie. Projekcja wideo służy temu, by pokazać ów konflikt, gorliwą eksplorację, przechodzenie pomiędzy różnymi tożsamościami.
Aqui no ahora to oniryczna i symboliczna gra złożona z 11 niezależnych mikroscen teatralnych, z których każda jest zdefiniowana przez swoją estetykę i nastrój, i które za każdym razem można przedstawić w innej kolejności. Jest to zatem praca modułowa, która może mieć wiele sekwencji i odbywać się w niekonwencjonalnych przestrzeniach.
Spektakl, wyprodukowany przez Ticonzero, został zrealizowany podczas programu rezydencyjnego w Montemor o Novo (Portugalia) w sierpniu 2016 roku.
Prezentacja w Poznania odbywa się w ramach cyklu Moja Muzyka #59.
Vera Livia Garcìa – taniec
Alessandro Olla – muzyka i wideo
Wideo promo: https://www.youtube.com/watch?v=efgZZzOwqxg
Vera Livia Garcìa – tancerka, performerka, aktorka, pedagog teatralny. Uzyskała tytuł magistra na kierunku sztuka i wzornictwo, jak również na kierunku estetyka i teoria współczesnych sztuk na Uniwersytecie w Barcelonie. Posiada również tytuł naukowy na wydziale Sztuk Scenicznych na Uniwersytecie w Buenos Aires. Swoją naukę rozpoczęła w Szkole Teatru i Tańca Armar w Buenos Aires. Po zdobyciu doświadczenia w Nowym Jorku kontynuowała swoją ścieżkę edukacyjną na antropologii teatru pod okiem Guillermo Angelelli, z którym napisała i wykonała monolog “The Immersion”, występując w Buenos Aires i w Europie. Od 2002 roku intensywnie rozwijała swoją aktywność pedagogiczną, koordynując kilkanaście warsztatów, takich jak „Trening ciała i głosu” dla aktorów oraz tancerzy, „Improwizacja i kompozycja” oraz „Teatr dla dzieci”. Wszystkie z nich otrzymały oficjalny patronat Urzędu Miasta Buenos Aires, Centrum Kultury San Martin, Centrum Kultury Borges oraz Narodowego Instytutu Sztuki w Argentynie. Od 2008 roku jako mieszkanka Barcelony koordynuje zajęcia teatralne dla dzieci oraz warsztaty ciała i głosu dla aktorów i tancerzy, jak również aktywnie współpracuje przy sztukach współczesnych. W 2015 roku zrealizowała Paisajes Indeterminados we współpracy z Marcelą Terra. Projekt zaprezentowany został podczas Laboratorium Sztuk Scenicznych w Barcelonie. W roku 2016 zrodziła się Aqui no ahora, sztuka współtworzona z sardyńskim muzykiem, kompozytorem, artystą wideo– Alessandrem Olla, wyprodukowana przez włoskie stowarzyszenie TiconZero. Po prezentacjach podczas Międzynarodowego Festiwalu Tańca Nowego w Cagliari, festiwalu Miniere Sonore w Oristano, Jesiennego Festiwalu Tańca w Cagliari oraz Festiwalu AudioArt w Krakowie przyszedł czas na poznańską scenę w Centrum Kultury ZAMEK.
Alessandro Olla – ukończył klasę kompozycji i fortepianu w Konserwatorium w Cagliari. Dziś jest tam wykładowcą. Jego twórczość skupia się na sztuce performatywnej i muzyce konkretnej. Alessandro Olla występował na scenach wielu galerii oraz muzeów, takich jak: MACBA (Museu d’Art Contemporani Barcelona, 2007), BAC (Londyn, 2007), GRIM (Centre Montévideò Marseille, 2005), Accademia d’Arte Contemporanea (Siracusa, 2000), Théatre Daniel Soriano (Dakar, 2004), The Luggage Gallery (San Francisco, 2004), Voz Alta (San Diego, 2004). Od 1989 udziela się aktywnie, tworząc muzykę dla spektakli oraz współpracując z jednymi z najważniejszych włoskich reżyserów, takich jak: Marco Carniti, Dario Fò, Marco Parodi, Dacia Maraini.
