Polski Teatr Tańca, Rozmównica "Dlaczego tańczą artefakty?"
W nowym sezonie artystycznym Polski Teatr Tańca kontynuuje cykl czwartkowych rozmównic, czyli comiesięcznych spotkań poświęconych kształtowaniu języka dyskusji o wrażeniowym i znaczeniowym wymiarze ruchu, prowadzonych przy wsparciu ekspertów z rozmaitych dziedzin i w żywym kontakcie z widzami. Najbliższa rozmównica pt. Dlaczego tańczą artefakty? odbędzie się w czwartek, 26 września o godz. 18.30. O godz. 19.30 rozpocznie się ruchowa improwizacja, która pozwoli połączyć teoretyczną dyskusję o sztuce z doświadczaniem jej na sobie.
Pierwszym gościem wrześniowej rozmównicy będzie Janusz Bałdyga, profesor Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, autor performansów, instalacji, obiektów i rysunków, od 1979 roku członek teatru Akademia Ruchu – jednego z najbardziej oryginalnych zespołów eksperymentalnych, określanego mianem teatru gestu i narracji wizualnej – prowadzący Pracownię Sztuki Performance na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych UAP.
Druga rozmówczyni to Agnieszka Jachym, tancerka, choreografka, uczestniczka projektów temporaere theater w Berlinie i Dreźnie, tancerka Tanzcompagnie Giessen, autorka spektaklu teatru tańca Getto krakowskie w Teatrze Nowym Proxima (2018), laureatka drugiej nagrody na festiwalu SCENA OTWARTA 2018 w Tarnowie za solową choreografię pt. Naj.
Organizatorzy o spotkaniu:
Odwołując się do artykułu prof. Janusz Bałdygi pt. Taniec jako performans – rzeźba jako taniec, przygotowanego do monografii jubileuszowej Polskiego Teatru Tańca pt. PTT 1973-2018, podyskutujemy o związkach tańca i ruchu z różnymi dyscyplinami zaliczanymi do sztuk wizualnych.
Poruszać się będziemy między dwoma biegunami – performansem, gatunkiem silnie powiązanym z teatrem oraz rzeźbą, tradycyjnie zaliczaną do sztuk plastycznych.
Postawimy sobie pytania, jakie relacje łączą taniec współczesny z przestrzenią galerii i muzeum? W jaki sposób rzeźba, instalacja, artefakt mogą być skutkiem albo zapisem aktu tańca?
Naszym punktem wyjścia będzie obserwacja, że my, odbiorcy, potrafimy wymienić setki przykładów rzeźb, które unieruchamiają postać w dynamicznej pozie. Ale czy wszyscy znamy prace współczesnych artystów, które uruchamiają zachowania społeczne i określone relacje między ludźmi?
Ciało jako rzeźba, relacja performer-przedmiot, wymiana impulsów między poruszającym się ciałem i nieruchomym przedmiotem będą tematem ruchowej improwizacji, którą poprowadzi Agnieszka Jachym. Uczestnictwo w zadaniu pozwoli nam połączyć teoretyczną dyskusję o sztuce z doświadczaniem jej na sobie.
Dopełnieniem wieczoru będzie kompozycja Andrzeja Koniecznego, multiinstrumentalisty, twórcy muzyki współczesnej, improwizowanej i filmowej, która w zależności od potrzeb i sugestii publiczności może przybrać formę akompaniamentu do tańca lub krótkiego koncertu.
WSTĘP WOLNY.
Ideą Rozmównic jest ukazywanie zjawisk tańca i ruchu w jak najszerszym kontekście interdyscyplinarnym. Polski Teatr Tańca pragnie stać się przyjaznym miejscem do prowadzenia dyskusji, dialogowania i oświetlania fenomenu ruchu z różnych perspektyw – zarówno artystycznych, jak badawczych. PTT stara się łączyć dyskusje teoretyczne z praktyką improwizacyjną. Dotychczas gośćmi rozmównic byli: filozof prof. Roman Kubicki, mgr Małgorzata Sobocińska z Instytutu Historii Sztuki PAN, informatyk, fizyk i kognitywista, prof. Włodzisław Duch, prof. Agnieszka Jelewska, teatrolożka, współzałożycielka Humanities/Art/Technology Research Center na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, socjolog ciała dr Dominika Byczkowska-Owczarek z Instytutu Socjologii Uniwersytetu Łódzkiego oraz tancerze, choreografowie i pedagodzy Artur Bieńkowski, Anna Haracz, Kaya Kołodziejczyk, Anna Nowak, Mirosław Różalski i Jacek Przybyłowicz.
