Projekt: Maciej Łuczak
W piątek 17 stycznia o godz. 19.00 odbędzie się pierwsza tegoroczna premiera w Starym Browarze w Poznaniu. W spektaklu Joanny Leśnierowskiej udział biorą Aleksandra Borys, Márta Ladjánszki i Janusz Orlik, muzykę realizuje stały współpracownik Ladjánszki, Zsolt Varga.
Na początku tej pracy jest obraz.
Wiele obrazów.
Mówią, że zobaczyć je, to zamieszkać w nich.
Choć postaci, jakie je zamieszkują, bardziej niż zindywidualizowane charaktery przypominają ludzkie prototypy – figury zastygle w oczekiwaniu, melancholijnie zapatrzone w nieznane, zawieszone w (nie)działaniu, w sobie pogrążone, wyalienowane, często zagubione na tle wielkich pustych przestrzeni – oderwane od miejsca i czasu . Niczym unieruchomione kadry filmu, jakby wpół gestu zatrzymane, obrazy te delikatnie acz nieustępliwie domagają się naszej uwagi zapraszając by z ledwie zasugerowanej narracji snuć własne opowieści…To w tym miejscu właśnie wkraczamy na scenę.
Punktem wyjścia dla pracy nad spektaklem …(Rooms by the sea) z cyklu ćwiczenia w patrzeniu stało się studiowanie, re-konstruowanie i wprawianie w ruch obrazów. Ta szczególna „archeologiczna” praktyka i gra wyobraźni zaowocowały scenicznym laboratorium i powołaniem do życia przestrzeni, w której to, co realne i co abstrakcyjne nieustannie przenika się na naszych oczach, pozwalając poetyckiemu pięknu z pozoru prozaicznej rzeczywistości raz po raz rozkwitnąć na naszych oczach. Przenosząc postaci z ich oryginalnego kontekstu i koncentrując się na ich samotnej obecności, artyści tworzą spektakl zbudowany z fragmentów – strzępów obrazów i gestów – ujawniając jednocześnie ich powiązania zarówno z indywidualnym, jak i wspólnym archiwum emocji i wspomnień. Choreografia wyłania się z pełnej napięcia pauzy – momentów zawieszenia, oczekiwania, kontemplacji. Utkana z codziennych gestów i impulsów, pozwala na skupioną obserwację emocjonalnych stanów oraz ich fizycznych manifestacji. Uporczywe zgłębianie tego co widzialne, by ukazać to, co przed okiem ukryte i pozornie nieobecne, pozwala zewnętrznej rzeczywistości stać się sceną dla ekspresji świata wewnętrznego.
Jednak głównym tematem spektaklu jest przede wszystkim praktyka patrzenia na obrazy. A nawet – widzenie obrazami i ciągłe odkrywanie ich śladów w otaczającej nas (nie tylko obrazowej) rzeczywistości. Bo przecież zobaczyć te obrazy, to zamieszkać w nich.Spektakl podejmuje próbę skompilowania w swoich tradycyjnych ramach sposobów percypowania i doświadczania sztuk wizualnych (zwłaszcza możliwości wydłużonej w czasie ekspozycji) i tych przynależnych sztukom performatywnym (zwłaszcza tych najbardziej zwyczajowych – zdystansowanej, voyerystycznej obserwacji rozwijających się w czasie scenicznych działań – “żywych” obrazów) wierząc że okno sceny (analogicznie do „otwartego okna” obrazu) ofiarowuje widzowi możliwość percepcji uwolnionej od zadań i konieczności jaką obciążone jest patrzenie na działanie w teatrze i życiu codziennym.Bo powiedziano też, że naprawdę patrzymy na, i dostrzegamy tylko to, co powstało tylko po to aby na to patrzeć. Sztuka nie jest w stanie zmienić świata, ale tym, co na pewno może zmienić, jest patrzący, i jego relacja ze światem. Jednak aby zobaczyć świat, należy najpierw wykonać lub zobaczyć i zapamiętać jego obraz . I to z tego powodu właśnie wychodzimy na scenę.
Choreografia/dramaturgia/światło: Joanna Leśnierowska
Wykonanie: Aleksandra Borys/ Márta Ladjánszki/ Janusz Orlik
Muzyka: Zsolt Varga
Ćwiczyli: Aleksandra Borys/ Márta Ladjánszki/ Joanna Leśnierowska/ Janusz Orlik/ Zsolt Varga oraz Halina Chmielarz
oprawa graficzna: Michał Łuczak
koncept i sesja wizerunkowa: Leś&Łuczak
kierownictwo techniczne i realizacja:Łukasz Kędzierski
produkcja: Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk
wsparcie rezydencyjne: DeVIR/CAPa, Faro / El Graner, BarcelonaZ podziękowaniami dla Any Rodrigues i José Laginha, Mary Maso i Eleny Carmony, Petera Pleyera za wsparcie w ramach kick off rezydencji w marcu 2013 oraz dla nieocenionego Zespołu programu performatywnego ASF.
Od 17 stycznia Art Stations Foundation również na otwarcie wystawy Dla każdego gestu inny aktor, obejmującą program performatywny, którego kuratorką jest Joanna Leśnierowska (wernisaż 16 stycznia).
