Fot. Bartosz Kruk.
Z okazji 100-lecia prapremiery Święta wiosny odbędzie się w niedzielę, 9 czerwca premiera spektaklu Sacre w ramach 10. Poznańskiej Wiosny Baletowej i VIII Festiwalu Wiosny. Interpretacja Święta wiosny w koncepcji artystycznej Krzysztofa Raczkowskiego, zachowując oryginalne libretto, nadaje mu wymiar indywidualny – rytuał rozgrywa się w oderwaniu od wspólnoty i ustanawiających ją tańców w kole i korowodów. Tancerka Małgorzata Mielech, w solowej choreografii, opartej na współczesnych technikach tańca, ukazuje autodestrukcyjną siłę prastarego obrządku, który zrodził się w samotności i jest prywatną obsesją Wybranej, powracającym koszmarem, doprowadzającym do zaburzeń osobowości. Warstwa muzyczna wykonywana jest przez muzyków na żywo – kolejne części baletu Strawińskiego zyskały w tej realizacji nową, jazzową aranżację.
W projekcie udział wezmą:
Muzyka – aranżacja i wykonanie: Jerzy Mazzoll z asystentem
Scenografia, artystyczne projekcje: Vahan Bego z asystentem
Taniec: Małgorzata Mielech
Koncepcja, choreografia i kostiumy: Krzysztof Raczkowski.
Vahan Bego – swą działalność artystyczną od 1993 roku związał z Polską, gdzie zaznaczył się takimi realizacjami jak: WAZE — monumentalna realizacja płaskorzeźby Wizerunek Artystyczny Zjednoczonej Europy, Zgorzelec 1998; realizacja rzeźby stalowej Kursk, Warszawa; nagroda ART AND BUSINESS nr 5/2001; scenografia dla koncertu Sweet Noise, festiwal Przystanek Woodstock, Żary 2002; Grand Prix Ministra Kultury w II Międzynarodowym Biennale Pasteli Nowy Sącz 2004.
Krzysztof Raczkowski – 1980-1983 – Teatr Muzyczny Szczecin;1983-1997 – PTT; 1997-2002 – teatr choreograficzny Johanna Kresnika Volksbühne w Berlinie; 2002-2003 – gościnna współpraca: – z teatrem dramatycznym w Essen (Jedermann, reż. Kresnik), z operą w Bazylei (Semele, reż. K. Beier), na festiwalu w Salzburgu z teatrem dram. z Hanoweru (Peer Gynt, reż. Kresnik. Film baletowy dla ARTE i WDR w Kolonii (Karneval, Karneval, chor. J. Ulrich); 2003-2005 – teatr choreograficzny J. Kresnika przy teatrze w Bonn; 2004 – współpraca gościnna z teatrem tańca z Oldenburga (Memotrip, chor. Stiffermann); 2006 projekt choreograficzny w reż. Rysler Beethoven No.9; 2007 współpraca chor. i występy w Hans-Otto-Theater w Poczdamie w sztuce F.U.C.K w reż. Serge Weber; 2008 występ w produkcji Babylon Works (Baterby, reż. Mathias Schönsee); Schwetzingen Festspiele – opera Niobe; PTT w Poznaniu: spektakl Śmierć jest najpiękniejszym celem, własna choreografia i wykonanie; 2009 Teatr Polski w
Poznaniu: współpraca choreograficzna przy spektaklu Mykwa w reż. Dobrowlańskiej; Udział w festiwalu w Hildesheim, spektakl w choreografii Stiffermanna pt. Border; Staatsoper Berlin: Fledermaus, chor. Stiffermann; 2010 Warszawska Opera Narodowa: Between, reż. Maja Kleczewska, chor. M. Mikołajczyk; Schauspiel Köln: (Das Werk/Im Bus/Ein Sturz), reż. Karin Beier. Współpracował z następującymi choreografami i reżyserami: Ivan Batai, Karin Beier, Brigitte Culberg, Conrad Drzewiecki, David Earle, Johann Kresnik, Jerzy Makarowski, Juliane Rysler, Mathias Schönsee, Thomas Stache, Martin Stiffermann, Jochen Ulrich, Grey Veredon, Serge Weber, Waldemar Wołk-Karaczewski, Ewa Wycichowska.
Małgorzata Mielech – tancerka, choreograf, współpracowała z choreografami w Polsce i Europie. W Poznaniu przez wiele lat pracowała dla Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki. Współpracowała z Polskim Teatrem Tańca w latach 2007-2012.
