Wersja do druku

Udostępnij

W ramach IX Festiwalu Atelier Polskiego Teatru Tańca w weekend zostaną pokazane premierowe spektakle zrealizowane przez młodych tancerzy Polskiego Teatru Tańca, debiutujących jako choreografowie – Marcin Motyl pokaże spektakl Plan (11 marca godz. 20.00), a Adrian Radwański przedstawienie UNISOno (12 marca godz. 18.00). Z choreografami o ich pracach rozmawiała Regina Lissowska-Postaremczak (czytaj tekst). Natomiast w ramach cyklu „Polski Teatr Tańca promuje” w niedzielę 13 marca o godz. 20.00 odbędzie się pokaz spektaklu Śnienie w choreografii tegorocznej laureatki Medalu Młodej Sztuki „Głosu Wielkopolskiego” Moniki Błaszczak. Przestrzeń Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej zamieni się w świątynię wyobraźni. Z murów budynku przy ulicy Gołębiej 8 wyłonią się duchy i wypełnią tańcem każdą salę, korytarz i kąt.

 

Ponadto w programie spektakle gościnneZagubieni w skórze Teatru Tańca ROZBARK (11 marca) oraz Zbliżenia Teatru Tańca Zawirowania (12 marca). Wszystkie prezentacje odbywać się będą na Scenie Wspólnej (ul. Brandstaettera 1).

 

O spektaklach i choreografach:

 

Plan

Obsesyjne zarządzanie czasem, ciągłe planowanie życia to jedna z chorób współczesnego świata. Ludzie chcą w ten sposób pokazać, że świetnie panują nad swoim życiem. Pragną spełniać się zawodowo i w życiu prywatnym, ich energia jest skumulowana na działanie. Od świtu do zmierzchu planują, ale nie uwzględniają w tym czynnika społecznego, co prowadzi ich do stopniowego wyłączania z funkcjonowania w społeczeństwie. Jednocześnie pozbawieni jesteśmy najważniejszego planu. Nie jesteśmy w stanie zaplanować naszej przyszłości jako społeczeństwa. Obecna sytuacja w Europie zmusza do myślenia. Ale nikt nie ma konkretnego planu jej rozwiązania. Możemy starać́ się tego nie zauważać. Możemy udawać, że nas to nie dotyczy. Możemy mieć nadzieję, że to minie. Możemy…

 

Choreografia: Marcin Motyl
Muzyka: Beethoven Symphony No. 94, Ben Frost, DJ Inappropriate, Alicja Majewska
Obsada: Mariola Hendrykowska, Agnieszka Fertała, Zbigniew Kocięba, Marcin Motyl
Czas trwania: 20 min.

 

Marcin Motyl – absolwent Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej  im. Romana Turczynowicza w Warszawie, uczestnik Coaching Project Henrika Kaalunda oraz warsztatów techniki GaGa, prowadzonych przez Noę Paran (GaGa People/ Batsheva Dance Company). W sezonie 2011/2012 rozpoczął pracę w Polskim Teatrze Tańca. Występuje w spektaklach Minus 2 (chor. Ohad Naharin), Czterdzieści (chor. Jo Strømgren), Volta (chor. Andrzej Adamczak), Desert (chor. Paulina Wycichowska), Absurdy życia w więcej niż 2 aktach (chor. Josefine Patzelt), Nondescript, Percepcja (chor. Urszula Bernat-Jałocha), Open Field (chor. Nadar Rosano), FootBall@…, Walk@ karnawału z postem, Szkoda, że Cię tu nie ma, w cyklu jubileuszowym XL. Polski Teatr Tańca wczoraj i dziś, LAMENT. Pamięci Tadeusza Różewicza (chor. Ewa Wycichowska) oraz Sanatorium (chor. Karina Adamczak-Kasprzak, Agata Ambrozińska-Rachuta). Od kilku lat prowadzi warsztaty w ramach Otwartych Zajęć Tańca Współczesnego oraz projekt Studio Tańca. Spektakl Plan jest debiutem choreograficznym tancerza.

 

UNISOno

UNISOno to spektakl o procesie wchodzenia młodego człowieka w dorosłość i związanym z tym zrywaniu z autorytetami, które kształtowały jego osobowość, kiedy robił pierwszy krok czy wydawał z siebie pierwsze słowa. Choreograf zauważa, że w charakterze każdego młodego człowieka występuje cecha, która stanowi dominantę. Kolejne decyzje życiowe, przed którymi staje jako dorosły człowiek czynią jego rys charakterologiczny coraz  mniej jednoznacznym.

 

Choreografia: Adrian Radwański

Obsada: Adrian Radwański, Katarzyna Rzetelska, Katarzyna Kulmińska, Marcin Motyl, Sandra Szatan

Muzyka: Skinny Patrini, A Winged Victory for the Sullen, Angelo Giordano

Czas trwania: 30 minut.

 

Adrian Radwański – absolwent Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu. Jako uczeń odbył praktyki sceniczne w Teatrze Wielkim im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Tańczył m.in. w spektaklach Dziadek do orzechów i Romeo i Julia. Jest dwukrotnym finalistą Konkursu Baletowego w Gdańsku oraz finalistą polskich eliminacji Eurowizji Dla Młodych Tancerzy. W roku 2013 otrzymał nagrodę specjalną i wyróżnienie za choreografię na festiwalu Solo Duo w Budapeszcie. Od maja 2014 związany etatowo z Polskim Teatrem Tańca. Występuje w spektaklach: Minus 2 (chor. Ohad Naharin), Desert (chor. Paulina Wycichowska), Dobrze, że tu jesteś, LAMENT. Pamięci Tadeusza Różewicza (chor. Ewa Wycichowska), Hello,Stranger! (chor. Paweł Malicki), Open Field (chor. Nadar Rosano), Sanatorium (chor. Karina Adamczak-Kasprzak, Agata Ambrozińska-Rachuta) oraz Czterdzieści (chor. chor. Jo Strømgren). Spektakl UNISOno to debiut choreograficzny Adriana Radwańskiego.

 

 

odbędzie się jednego wieczoru pokaz dwóch spektakli: Plan i Zagubieni w skórze (chor. Anna Piotrowska) Bytomskiego Teatru Rozbark. Pokaz spektaklu Plan będzie pokazem premierowym. Spektakl Zagubieni w skórze przeznaczony jest dla widzów dorosłych.

 

 

Śnienie 

 

choreografia: Monika Błaszczak

miejsce: Fara Poznańska oraz Ogólnokształcąca Szkoła Baletowa im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej

wykonawcy: uczniowie Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej, Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej im. Henryka Wieniawskiego

 

Monika Błaszczak – tegoroczna dyplomantka Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu, założycielka szkolnego zespołu dla uczniów zainteresowanych tworzeniem pierwszych choreografii KUNA, czyli Kreatywni Uśmiechnięci Nawet Artystyczni. Była uczestniczką wielu międzynarodowych warsztatów i festiwali tanecznych, m. in. Konferencji Tańca Współczesnego w Bytomiu, Ogólnopolskich Warsztatów Tańca w Połczynie-Zdroju, Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca w Lublinie i wielu innych, podczas których miała okazję współpracować z szeregiem wybitnych tancerzy i choreografów takich jak: Uri Ivgi, Louise Frank, Hilke Diemer, Irad Mazliah, Claire Cunnigham, Moreno Solinas, Noe Soulier, Adi Weinberg, Jacek Owczarek, Janusz Skubaczkowski, Anna Piotrowska, Dawid Lorenc, Natalia Iwaniec. Wzięła udział w wymianie uczniowskiej ze szkołą Ironi Alef w Tel Avivie, gdzie uczestniczyła w warsztatach GaGa. Odbyła również staż w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Swoje prace choreograficzne prezentowała na licznych scenach i konkursach krajowych i międzynarodowych, m.in. Solo Duo z eliminacjami w Bytomiu. Na Otwartej Scenie Tańca doceniono jej choreografię Blue moon, za którą została wyróżniona specjalną nagrodą Lubelskiego Teatru Tańca. Otrzymała też nagrodę za interdyscyplinarny projekt Niemała improwizacja w konkursie Lecha Raczaka i Centrum Kultury ZAMEK. W 2015 roku zadebiutowała jako reżyserka, realizując spektakl Dziś są moje urodziny 2, inspirowany ostatnim dziełem Tadeusza Kantora, według własnego scenariusza. Jego premiera miała miejsce 14 marca 2015 roku na Scenie Roboczej w Poznaniu. W 2015 roku otrzymała stypendium artystyczne miasta Poznania „za wybitną aktywność w działalności szkolnej i pozaszkolnej” jako najmłodsza osoba wyróżniona tą nagrodą (przyznawaną od 1927 roku). W 2016 roku została nagrodzona Medalem Młodej Sztuki Głosu Wielkopolskiego „za głowę pełną tańca i ciało, które myśli”. Była stypendystką Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci w naukach humanistycznych. Prowadzi lekcje tańca współczesnego i „tańca poetyckiego” dla profesjonalistów i amatorów oraz prowadzi badania nad powiązaniami między słowem i ruchem, zapisem ruchu i wyobraźnią w tańcu.

 

 

Bilety

Więcej

 

Zagubieni w skórze

Najnowszy spektakl Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK w reżyserii i choreografii Anny Piotrowskiej Zagubieni w skórze to fizjologiczno-filozoficzna opowieść o głębokim doświadczaniu i poznawaniu siebie. W spektaklu tym CIAŁO staje się bohaterem. Skóra natomiast staje się pewną umownością, ochroną, parasolem, trampoliną. Znamy tylko swoje odbicie lustrzane, obcy jest nam dotyk samego siebie. Pokochać siebie, szanować, nie oszukiwać. Obecność i szersze poznanie siebie – swojego ciała, powoduje lepsze funkcjonowanie w społeczeństwie innych, drugich, tych samych ciał.

 

Koncepcja, reżyseria, choreografia i scenografia: Anna Piotrowska

Kreacja i wykonanie: Angelika Tomasiak, Artur Bieńkowski, Szymon Dobosik, Jacek Niepsujewicz, Alexey Torgunakov, Piotr Mateusz Wach

Muzyka: Michał Mackiewicz

Kostiumy: Adam Królikowski

Światło: Anna Piotrowska & Paweł Murlik

Czas trwania: 60 min.

Premiera: 7 listopada 2015, Teatr ROZBARK

 

Spektakl przeznaczony jest dla widzów dorosłych.

 

Anna Piotrowska – kierownik artystyczny zespołu Teatru ROZBARK, tancerka, choreografka, reżyserka, nauczycielka tańca współczesnego, Fundator i Prezes Zarządu Fundacji Rozwoju Tańca eferte, założycielka „mufmi” w Warszawie (1995 – teatr działa w Klubie DGW). Stworzyła ponad 70 autorskich choreografii  i przedstawień. Pomysłodawczyni i koordynatorka wielu ogólnopolskich i międzynarodowych programów edukacyjno-kulturalnych: PolemiQi, Atak przestrzeni, Kierunek (Europa_Warszawa).taniec, SoloDuo_Polska, laboratorium choreografii, British 4 Polish Dance i in. Laureatka „SoloDuo Dance Festival” (Budapeszt 2005/2006), wielokrotnie jurorka SoloDuo. Była stypendystką British Council Awards 2004 Young Polish Arts Entrepreneur. Jest producentką przedstawień teatru tańca oraz jurorką Doliny Kreatywnej programu TVP2 w dziedzinach taniec i animacja kultury. Anna Piotrowska uczestniczyła jako gość w festiwalu Gramigna Festival (Palermo 2007), International Poesifestival (Sztokholm 2007), Nu Dance Fest (Bratysława 2007/2008), Fabriaktionen (Berlin 2008), Working Title Festival (Bruksela 2008), jak również wielokrotnie jako gość Międzynarodowej Konferencji Tańca Współczesnego (Bytom), Międzynarodowego Festiwalu Współczesnych Form Tańca (Kalisz, główna nagroda 2007), Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca (Lublin), wielokrotny gość festiwalu SoloDuo Dance Festival (Budapeszt 2005-2012). Zajmowała się reżyserią ruchu w teatrach dramatycznych m.in. w Szczecinie, Zielonej Górze, Poznaniu, Krakowie, Warszawie, Białymstoku i Legnicy. Współpracowała z takimi reżyserami, jak: Paweł Kamza, Michał Siegoczyński, Artur Tyszkiewicz.

 

Zbliżenia

Spektakl Zbliżenia powstał w wyniku współpracy tancerzy Teatru Tańca Zawirowania ze słowackim choreografem Tomášem Nepšinským. Punktem wyjścia dla spektaklu jest pytanie, czy wiążąc się z drugą osobą jesteśmy z nią naprawdę, czy tylko z wyobrażeniem, które mamy na jej temat. W poetyckich obrazach ukazane zostały relacje, które zmieniają się pod wpływem czasu. Mężczyzna zostaje skonfrontowany z obrazem „męskości”, jaki kreują kobiety. Każdy z wykonawców, będących jednocześnie choreografami, opowiada własną historię, ale z tej samej perspektywy czasu. Głównym bohaterem spektaklu Zbliżenia jest niezaprzeczalnie mężczyzna (Szymon Osiński), kreowany przez kobiety (Karolina Kroczak, Elwira Piorun), stwarzany ich rękoma i ruchem, jednocześnie niepewny w poszukiwaniu siebie. Ostatecznie pozostaje sam ze swoją fizycznością, na której są odciski palców kobiet, które go pragną. Gdzie jest koniec NIEGO jako kobiecej wizji męskości, a gdzie zaczyna się ON według niego samego? A może poza wyobrażeniem nic już nie ma?

 

Choreografia: zbiorowa – Teatr Tańca Zawirowania z udziałem Tomáša Nepšinskiego

Tancerze: Karolina Kroczak, Elwira Piorun, Szymon Osiński

Muzyka: Alva Noto, Vrioon; Murcof, Una; Lady Gaga feat. Beyonce, Telephone, Steve Reich, René Aubry, Ólafur Arnalds

Czas trwania: 45 min.

 

Tomaš Nepšinský jest nagradzanym i doświadczonym tancerzem, choreografem i nauczycielem. Od 2009 roku jest dyrektorem Departamentu Tańca w Konserwatorium J. L. Bella w Bańskiej Bystrzycy. Jego spektakle były prezentowane na Słowacji, w Polsce, na Węgrzech, w Belgii, Czechach, Hiszpanii i w Indiach.

 

Bilety

Więcej

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close