Prace Soni Nieśpiałowskiej-Owczarek nad książką o pierwszym składzie Śląskiego Teatru Tańca

Z przyjemnością informujemy, że Sonia Nieśpiałowska-Owczarek w ramach stypendium twórczego MKiDN na drugą połowę 2020 roku realizowała kwerendę i zbierała materiał do książki Pierwszy skład o pierwszych tancerzach Śląskiego Teatru Tańca i pierwszych trzech latach funkcjonowania zespołu założonego przez Jacka Łumińskiego w 1991 roku. Projekt stypendialny obejmował przeprowadzenie i redakcję wywiadów z Anną Krysiak, Agnieszką Noster, Wojciechem Mochniejem, Beatą Wojciechowską, Markiem Wasążnikiem, Mariuszem Olszewskim, Andrzejem Morawcem, Magdaleną Sokołowską, Grzegorzem Urbańczykiem oraz Krzysztofem Sołkiem, a także przygotowanie tekstu wprowadzającego. Rozmowom towarzyszyło gromadzenie dokumentacji, tj. artykuły, dokumenty, ulotki, zdjęcia z archiwów prywatnych i państwowych.

Sonia Nieśpiałowska-Owczarek o pracy w ramach stypendium:

Pierwszym impulsem do poznania i opracowania artystycznych doświadczeń osób, które od samego początku pracowały w Śląskim Teatrze Tańca, była fascynująca rozmowa z Anną Krysiak podczas warsztatów organizowanych przez Pracownię Fizyczną w Łodzi w 2013 roku. Choć coraz więcej uwagi poświęca się osobom tworzącym pierwsze zespoły i choreografie, a i oni sami coraz częściej opracowują swój dorobek, niewiele wiemy o pracy tancerzy w tamtym czasie. Ci niezwykle utalentowani, pochodzący z różnych środowisk artystycznych ludzie dziś na różne sposoby współtworzą polską i międzynarodową scenę tańca, teatru i opery, w znakomitej większości zajmują się tańcem, występując, ucząc, pracując na uczelniach i tworząc spektakle. Tytuł Pierwszy skład nawiązuje do piłki nożnej, gdzie oznacza najmocniejszy skład, który jako pierwszy wchodzi na boisko. Moim projektem chciałam pokazać tych wybitnych artystów i ich drogi twórcze w pełnym świetle.

Rozmowy dotyczą między innymi specyfiki zawodu tancerza/tancerki, motywacji, jakie doprowadziły ich do zespołu, codziennej pracy w pierwszych latach Śląskiego Teatru Tańca, najważniejszych spotkań i doświadczeń pracy nad spektaklami, a także dróg, którymi jako artyści podążali po odejściu z teatru i autorskich metod pracy w tworzeniu i nauczaniu.

Pogłębione wywiady z tancerzami wybrałam jako najwłaściwszą formę dla tej publikacji, po książkach Taniec współczesny w Polsce w drugiej połowie XX wieku[1], którą redagowałam z dr. Juliuszem Grzybowskim i Anną Banach i Kontakt improwizacja w Polsce[2], którą redagowałam z Pauliną Święcańską.Uważam, że ogromne znaczenie dla badań nad polskim tańcem i włączania autorskich metod pracy w tańcu współczesnym w kontekst sztuk performatywnych w Polsce i za granicą ma gromadzenie materiałów źródłowych i realizacja opracowań skupionych na praktyce tańca i tworzenia choreografii, procesie rozwijania autorskiego języka ruchu.

W trakcie mojej pracy pojawiło się wiele nowych wątków, które z pewnością chcę jeszcze rozwijać, jak rozmowy z choreografami i konsultacje innymi osobami, które współpracowały w tamtym okresie ze Śląskim Teatrem Tańca. Odpowiedź wszystkich osób, których dotyczył projekt, była fantastyczna, za co bardzo dziękuję. Szczególne podziękowania kieruję do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego za przyznanie stypendium, oraz do osób, które wsparły mnie rekomendacjami, do Katarzyny Słobody za dzielenie się swoim doświadczeniem na tym polu i do Aleksandry Machnik za bycie katalizatorem tego projektu i nieustanne wsparcie merytoryczne.

Zredagowane i autoryzowane wywiady, tekst wprowadzający, bibliografia i ilustracje zostaną przekazane do MKIDN i biblioteki Instytutu Muzyki i Tańca do końca lutego 2021, w kolejnych miesiącach będę planować wydanie książki.